به نوشته روزنامه جوان، مجلات عامه‌پسند ایرانی در سال ۵۶ به طور گسترده خبر حضور «امیل ساین» خواننده و بازیگر اهل ترکیه را در ایران پوشش دادند؛ خواننده‌ای که پیش از حضور در ایران و اجرای ترانه‌های فارسی، در رادیو استانبول به شهرت رسیده بود و در ترکیه چهره‌ای محبوب بود، ولی با حضور در ایران در چند فیلم سینمایی نیز ایفای نقش کرد. در آن سال‌ها امیل ساین تنها هنرمند ترک نبود که سر از ایران درآورد، چند هنرمند دیگر از جمله «جونیت آرکین» که در ایران با نام «فخرالدین» شناخته می‌شد به ایران آمدند و در سینمای فیلمفارسی مشغول شدند.

آن روز‌ها حضور بازیگران ترک در سینمای ایران یکی از راه‌های کشاندن مردم به سینماها بود.

تهیه‌کننده‌های فیلمفارسی به خوبی می‌دانستند که آهنگ‌های خواننده‌های ترک در نوار فروشی‌های خیابان «لاله‌زار» تهران طرفداران زیادی دارد و در روزهایی که سینما اصلی‌ترین تفریح مردم به شمار می‌رفت، چه بهانه‌ای بهتر از دیدن خواننده‌ای محبوب برای پرشدن سینما!

چهار دهه بعد، زمانی که کم و بیش خبرهای حضور خواننده‌ها و بازیگران ترک در ایران منتشر می‌شد، حضور بازیگر چند سریال مشهور ساخت ترکیه در یک فیلم ایرانی، خبر‌ساز شد. این بار نیز فیلمساز ایرانی سراغ همان روش فیلمفارسی‌ساز‌ها رفته است، با این تفاوت که «نورگل یشیلچای» فقط بازیگر است و مانند «امیل ساین» از صدایش برای مشهور‌شدن استفاده نکرده‌است، بلکه در عوض این بار«GEM» است که «نورگل یشیلچای» را برای ایرانی‌ها به شهرت رسانده‌است.

«نورگل یشیلچای» تا چند سال پیش نامی ناشناخته برای مردم ایران بود، اما دوبله و پخش سریال‌هایی که این بازیگر در آن ایفای نقش داشته، از شبکه «GEM» باعث شد تا این بازیگر هم مانند سایر بازیگران اهل ترکیه برای مردم ایران چهره‌ای آشنا باشد. همان‌طور که پیش از این نیز بعد از پخش سریال ترکیه‌ای «کوزی گونی» تهیه‌کنندگان ایرانی سراغ «کیوانچ تاتلی‌تو» بازیگر این سریال رفتند و تلاش کردند وی را برای بازی در فیلم به ایران بکشانند. پخش سریال «عمر گل لاله» هم باعث شد تا آمدن و ایفای نقش «تولگاهان سایشمان» بازیگر این سریال در یک فیلم ایرانی خبرساز شود.

این اتفاقات صرفاً ترفندی برای خبر‌ساز‌شدن و بر سرزبان افتادن نام یک فیلم سینمایی است که می‌تواند در زمان اکران نیز فضا را برای دیده‌شدن فیلم مهیا کند.

اگر به لیست بلند بازیگران زن در سینمای ایران نگاه کنیم، به خوبی مشخص می‌شود که حضور«نورگل یشیلچای» برای ایفای نقش در فیلمی ایرانی به دلیل نبود چهره در میان بازیگران زن ایرانی نیست. در سال‌هایی که «امیل ساین» در فیلمفارسی‌ها بازی می‌کرد، بسیاری از خانواده‌های ایرانی حتی به سینما هم نمی‌رفتند و بازیگران زن سینما، در میان مردم نام نیکی نداشتند، به همین دلیل می‌شد با ورود چهره‌های جدید از جمله خواننده‌ها، از تکرار چهره‌های بازیگران زن در فیلم‌های مختلف جلوگیری کرد، اما در سال‌های اخیر یکی از گلایه‌های جدی بازیگران سینما این است که فرصت ایفای نقش به بسیاری از بازیگران نمی‌رسد! محبوبیت کاذب بازیگران ترک که مدیون پخش سریال‌های دوبله‌شده آنها در ماهواره‌های فارسی‌زبان است، باعث می‌شود تمایل به حضور این چهره‌ها در سینمای ایران بیشتر شود. «GEM» که زمانی برخی از اهالی سینما معتقد بودند می‌تواند با پخش ارزان‌قیمت تیزرهای فیلم‌های سینمایی ایرانی، به بالابردن میزان فروش فیلم‌ها کمک کند، این بار با مطرح کردن نام بازیگران سینمای ترکیه، فرصت‌های حضور بازیگران ایرانی در سینمای کشور خودشان را تهدید می‌کند!‌

موجی که «GEM» برای بازاریابی بازیگران اهل ترکیه به راه انداخته‌است تا این جای کار موفق‌تر از موج بالیوودی که فیلم «سلام بمبئی» به دنبال آن بود، عمل کرده‌است و چهره‌های ترک بیشتر از هندی‌ها در دایره توجه قرار گرفته‌اند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.