وقتی سیاستگذار نه تنها عزم حمایت از این بازار را ندارد بلکه با وضع قوانین دست و پاگیر و مزاحم به قرمزتر شدن آن (به سبب از بین بردن اعتماد عمومی و قفل شدن سرمایه که نه تنها آب می‌شود بلکه سهامداران اختیار همان میزان باقی‌مانده از سرمایه را ندارند و نمی‌توانند آن را نقد کنند) دامن می‌زند.

در حال حاضر مشاهده می‌شود، اصلاح موجی که می‌توانست دوهفته‌ای با تخلیه شدن هیجان فروش، به سرانجام برسد چندین ماه است به درازا کشیده و آنقدر موج بی‌اعتمادی به این بازار زیاد شده که کسی تمایل به آوردن سرمایه به این بازار را ندارد.

به هر حال سیاستگذار متوجه شد که با وضع محدودیت نمی‌توان مانع حرکت این بازار شد و دامنه را به حالت قبل بازگرداند.

بر کسی پوشیده نیست که ورود به هر بازاری با ریسک همراه است اما بی‌تدبیری و سلیقه‌گرایی را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.

شاخص کل در حال نزدیک شدن به حمایت استاتیک در محدوده کف قبلی خود (رقم یک میلیون و 130 هزار واحد) است. در صورت از دست رفتن این محدوده که با توجه به نزدیک شدن شاخص کل به آن به‌زودی تکلیف آن مشخص خواهد شد، محدوده حمایتی یک میلیون و 26هزار واحد تا یک میلیون و 60 هزار که محدوده ترازهای فیبوناچی هستند و همزمان در محدوده کف الگوی کنج اصلاحی میان‌مدتی خواهند بود، می‌تواند موج صعودی جدیدی در شاخص کل ایجاد کند.

با وجود این و با توجه به ریسک‌های موجود در روند نزولی، باید منتظر واکنش مثبت شاخص به محدوده‌های حمایتی بود.