پرداخت مبلغ اسمی سهام: در این روش شما به ازای هر سهم باید مبلغی را در این بازه زمانی ۲ماهه به شرکت پرداخت کنید. این مبلغ در ایران معمولا هزار ریال (قیمت اسمی سهم) است. با این کار پس از طی شدن مراحل افزایش سرمایه، حق تقدم شما تبدیل به سهم عادی می‌شود.

فروش حق‌تقدم: اگر شما به هر علتی تمایل نداشته باشید که از حق تقدم‌های خود استفاده کنید می‌توانید در این بازه زمانی ۲ ماهه حق تقدم‌های خود را به سرمایه‌گذاران دیگر بفروشید. این حق تقدم‌ها مثل سهام عادی در بورس قابل معامله هستند. مثلا حق تقدم ایران‌خودرو با نماد خودرو، با نماد خودروح معامله می‌شود. قیمت حق تقدم به اندازه آورده شما‌(معمولا هزار ریال) از قیمت روز سهم اصلی در بازار کمتر است.

نکته: اگر شما به هر علتی مبلغ اسمی سهام را پرداخت نکنید و همچنین حق تقدم خود را نیز به فروش نرسانید، پس از اتمام مهلت پذیره‌نویسی حق تقدم سهام شما به فروش می‌رود. یعنی شرکت حق تقدم‌های استفاده نشده را از طریق بورس به فروش می‌رساند و مبلغ حاصل از فروش را بعد از کسر کارمزدها به حساب شما واریز می‌کند. قیمت فروش در این مواقع معمولا نزدیک به قیمت روزهای آخر پذیره‌نویسی حق تقدم‌هاست.

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها

در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها، شرکت دارایی‌های ثابت مشهود خود را نظیر زمین، ساختمان، ماشین‌آلات و تجهیزات، سرمایه‌گذاری‌ها و...  مورد تجدید ارزیابی قرار می‌دهند. با این کار ارزش دارایی‌های شرکت در ترازنامه به روز می‌شود. در نتیجه از آنجا‌ که معادله حسابداری در ترازنامه باید برقرار باقی بماند و بدهی‌های شرکت نیز تغییری نکرده، سرمایه شرکت باید افزایش پیدا بکند تا این معادله برقرار بماند. در این روش نیز پولی به شرکت وارد نمی‌شود و فقط یک عملیات حسابداری در صورت‌های مالی شرکت رخ می‌دهد. در این روش نیز به همان مقدار که تعداد سهام افزایش پیدا می‌کند قیمت آن کاهش پیدا می‌کند، در نتیجه تغییری در دارایی سهامداران رخ نمی‌دهد.