در چهار هفته گذشته شاخص با حدود ۴/ ۲۷ درصد کاهش، از محدوده۴۲۰ هزار و ۷۳۵ واحد به محدوده ۳۰۵ هزار و ۹۷ واحد رسید. مهم‌ترین اتفاق در هفته گذشته، شکسته شدن محدوده حمایتی ۳۳۸ هزار و ۵۰۰ واحد بود که ترس‌ها را برای کاهش بیشتر قیمت‌ها افزایش داد. در حال حاضر مهم‌ترین محدوده‌ای که می‌تواند مانع تبدیل شدن فاز اصلاحی به فاز ریزش قیمتی شود محدوده خط روند صعودی بلند‌مدت است. در صورت شکست این محدوده به سمت پایین امیدها نسبت به تشکیل روند صعودی بسیار کم خواهد شد و عرضه‌کنندگان سهام فشار فروش مضاعف به بازار وارد خواهند کرد. در صورت شکسته شدن محدوده خط روند صعودی بلند‌مدت به سمت پایین دیگر صنعت استخراج کانی‌های فلزی در فاز اصلاحی نخواهد بود و این کاهش قیمت‌ها را می‌توان در فاز ریزش و حرکت نزولی توجیه کرد. اگر قیمت‌ها کاهش یابند، محدوده‌های ۲۹۵ هزار واحد، ۲۷۰ هزار ۵۰۰ واحد، ۲۲۸ هزار و ۵۰۰ واحد و ۲۱۰ هزار واحد به‌عنوان محدوده‌های حمایتی پرقدرت، می‌توانند مانع ریزش بیشتر این شاخص شوند. این محدوده‌های حمایتی هر کدام به نوبه خود، بسیار قدرتمندند و امید بسیار زیادی برای متوقف شدن اصلاح قیمت‌ها هستند. حضور شاخص این صنعت در محدوده حمایتی خط روند صعودی بلند‌مدت، احتمال سناریوی برگشت قیمت‌ها از این نقطه را افزایش می‌دهد و با اینکه هنوز احتمال کاهش قیمت‌ها بیش از افزایش قیمت‌هاست ولی نباید از احتمال برگشت روند یا حداقل اصلاحی کوتاه‌مدت در حرکت نزولی این شاخص غافل شد. در صورتی که شاخص استخراج کانی‌های فلزی مسیر افزایشی را در پیش بگیرد، بعد از عبور از محدوده‌های مهم ۳۳۸ هزار و ۵۰۰ واحد و ۳۶۰ هزار و ۵۰۰ واحد، محدوده ۴۶۲ هزار واحد می‌تواند هدف اول شاخص استخراج کانی‌های فلزی باشد.

البته قبل از محدوده‌های مذکور مقاومت‌های ۳۹۳ هزار واحد و ۴۴۰ هزار واحد نیز می‌توانند مانع افزایش بیشتر قیمت‌ها شوند. مسیر برای افزایش شاخص کانی‌های فلزی خیلی ناهموار نیست و همین موضوع امیدها را نسبت به رسیدن شاخص به سقف قبلی خود، افزایش می‌دهد.