غول ورشکستگی در واشنگتن - ۱۸ آذر ۹۴
بخش پایانی- اقدامات کوچک بسیاری در چارچوب پارلمان در درون نظام ریاست‌جمهوری وجود دارد که آمریکا می‌تواند برای بهبود فرآیند بودجه‌بندی اتخاذ کند. گرچه ممکن است بودجه‌بندی از بالا به پایین در کل قوه مجریه امکان‌پذیر نباشد، اما احتمالا در وزارتخانه‌ها امکان‌پذیر است. در اصلاحاتی که در استرالیا صورت گرفته، به وزرای کابینه اختیار بیشتری داده شده است که به‌طور منطقی مبلغ ثابتی را در وزارتخانه خود توزیع کنند.

دولت فدرال همچنین می‌تواند نظارت بیشتری را بر ایالت‌هایی که عملکرد و شفافیت آنها بدتر از دولت فدرال است، اعمال کند. گرچه همه ایالت‌ها نظام‌نامه‌ای دارند که براساس آن بودجه متوازن اجباری است، تعریف«توازن بودجه» از طریق بسیاری از ترفندهای حسابداری مخدوش می‌شود. بسیاری از ایالت‌ها در تغییر جهت از حسابداری نقدی به سمت حسابداری تعهدی ناکام بوده‌اند، بنابراین بدهی‌های آتی خود را به شدت دست‌کم می‌گیرند. اکثر ایالت‌ها فاقد دفتری نظیر دفتر بودجه کنگره هستند؛ بنابراین نهادی برای رتبه‌بندی مخارج و کمک به کاهش کسری بودجه وجود ندارد، درنتیجه شفافیت بودجه‌بندی ایالت‌ها به‌طور چشمگیری کمتر از شفافیت بودجه‌بندی دولت فدرال است. بسیاری از ایالت‌ها از درآمدهای تجدیدناپذیر برای تامین مخارج عملیاتی روزمره استفاده می‌کنند و مفروضات به شدت سوال‌برانگیزی را درباره روند آماری و رشد در آینده به منظور دستیابی به «توازن» بودجه به وجود می‌آورند. دولت فدرال باید برای ایالت‌ها هم مشوق‌های مثبت و هم مشوق‌های منفی درنظر بگیرد تا آنها در جهت بهترین عملکرد بودجه‌ای گام بردارند. اما دلایل قابل‌توجهی برای بدبینی نسبت به کارآیی هریک از اصلاحات نهادی در فضای دوقطبی شده امروزی وجود دارد. برخی از این اصلاحات هم‌اینک امتحان شده‌اند. فراکمیته به وجود آمده در سال 2013 قرار بود روش کار قانونی در کنگره را دور بزند، اما خود این کمیته هم مانند کنگره دوقطبی شد و به بن‌بست رسید. ایده تعیین یک بودجه بازگشت به گذشته هم در قانون کنترل بودجه 2011 ریشه دارد که به موجب آن درصورت شکست چانه‌زنی‌ها توقف خودسرانه بودجه اجرا می‌شود. به هرحال درگیری‌ها به سرعت به اجزای این کمیسیون منتقل خواهد شد. حتی نمی‌توان تصور کرد که اکثریت جمهوری‌خواه کنگره درمورد نقطه رجوع فعلی یا حذف رای‌گیری سالانه برای تعیین سقف بدهی‌ها توافق کنند، زیرا این کار دو اهرمی را که آنها برای بازکردن راهشان به کار می‌برند، ازمیان خواهد برد. همچنین بعید است هریک از دو حزب کنگره به وزرای کابینه اختیار بیشتری برای تخصیص بودجه به وزارتخانه‌هایشان بدهند، زیرا این کار شامل دست کشیدن از تامین بودجه قراردادهای دفاعی در حوزه انتخاباتی‌شان می‌شود. می‌توان گفت مشکل بودجه‌بندی آمریکا به مشکل زیربنایی دوقطبی در سیستم سیاسی این کشور برمی‌گردد. اصلاحاتی که منجر به بودجه‌بندی بهتر و پایدارتر فدرال می‌شود، به حوزه‌ای خارج از خود فرآیند بودجه‌بندی مربوط می‌شود، یعنی حوزه اصلاحات انتخاباتی و تلاش برای تغییر دخالت پول در سیاست به‌ویژه در مبارزات سیاسی.

فرانسیس فوکویاما
استاد دانشگاه جان‌هاپکینز
مترجم: رفیعه هراتی