مرز مشترک روسیه و شرق اروپا حالت جنگی به خود گرفت
استقرار هزاران سرباز روسی در «کالینینگراد»
همچنین دوست و متحد نزدیک مسکو، یعنی بلاروس نیز در نزدیکی این شهر است و این منطقه بالقوه آمادگی این موضوع را دارد که تبدیل به نقطه انفجاری بین ناتو و مسکو شود.
همچنین دوست و متحد نزدیک مسکو، یعنی بلاروس نیز در نزدیکی این شهر است و این منطقه بالقوه آمادگی این موضوع را دارد که تبدیل به نقطه انفجاری بین ناتو و مسکو شود. همزمان بندر شهر کالینینگراد خیلی وقت است که حالت جنگی به خود گرفته است. هزاران سرباز روسی در این شهر مستقر شده‌اند و روسیه نیز تجهیزات سنگین و پیشرفته خود را در پایگاه هوایی کالینینگراد پیاده کرده است. همین موضوع موجب شده است منطقه سوالکی آسیب‌پذیر شود و با تجهیزات جنگی فوق سنگین روسی، بالقوه در معرض تهدید قرار بگیرد.
«ژنرال بن هاجز»، فرمانده ارتش آمریکا در این منطقه به فارن‌پالیسی می‌گوید: اگر روس‌ها قصد داشته باشند یک مانور سریع در نزدیکی این شکاف برگزار کنند، آنها به‌طور فیزیکی بیش از پیش به ما نزدیک خواهند شد. این روزها جغرافیای درگیری از اهمیت زیادی برخوردار است. روسیه در حال چنگ انداختن به مناطقی از اوکراین و دریای سیاه است، همچنین پروازهای شناسایی خود را بر فراز دریای بالتیک افزایش داده و به سرعت هم در نواحی نزدیک به قطب شمال در حال ساخت و‌ساز است. برای طراحان جنگی غرب، حصول اطمینان از دسترسی به سه کشور دریای بالتیک برای واکنش سریع به حمله روسیه، از اهمیت حیاتی برخوردار است. اگر روسیه وارد این شکاف شود ارتباط لهستان،لتونی و لیتوانی با کشورهای غربی قطع خواهد شد. زمانی هم که این اتفاق افتاد، راه‌های دسترسی به این منطقه محدود به هوا و دریا است. اگر قرار باشد زمانی این اتفاق بیفتد، کار از طریق این دو محدوده نیز سخت خواهد بود، زیرا روسیه موشک‌های زمین به هوای خود را در کالینینگراد ساکن کرده است. از طریق دریا نیز، روسیه نزدیک به ۵۰ کشتی شناسایی را در نزدیکی سوئد و در دریای بالتیک شناور قرار داده است و با سه هنگی که در آنجا ساکن کرده، در حال رصد اوضاع است. «هاجز» می‌گوید: روسیه این منطقه را خیلی خوب پوشش داده و در حال محافظت از آن است و می‌تواند با تجهیزاتی که آنجا مستقر کرده است، دسترسی به دریای بالتیک را به‌طور کل مسدود کند. خورخه بنیتز، عضو ارشد برای امنیت اقیانوس اطلس در شورای آتلانتیک می‌گوید: «این منطقه یکی از مهمترین مناطق نظامی شده در کل اروپاست. او ادامه می‌دهد: «البته منظورم این نیست که ناتو به خوبی این منطقه را پوشش نظامی داده است.
منظور من روسیه است.» مقامات آمریکایی هشدار داده‌اند که نزدیک به یک سوم از خاک لهستان در محدوده موشک‌های اس-300 روسیه که در پایگاه کالینینگراد مستقر شده، قرار دارد. همزمان تاسیس یک پایگاه نظامی در بلاروس هم موجب شده است که کشورهای عضو ناتو بیش از پیش نگران این منطقه، به‌ویژه لیتوانی شوند. نقطه‌ای که هم‌اکنون در دریای بالتیک به آن رسیده‌ایم، یعنی آسیب‌پذیری آمریکا در برابر روسیه، عینا در آن سوی دنیا هم رقم خورده است. در واقع چین هم با چنین شگردی در دریای مناطق ساحلی خود در جنوب کشورش چنین موردی را از مدت‌ها پیش پیاده کرده است. برای بیش از یک دهه است چین در این منطقه تجهیزات نظامی سنگینی را مستقر کرده است تا بتواند در برابر پایگاه‌های نظامی آمریکا در این منطقه به سرعت واکنش نشان دهد. اصطلاحا به اینگونه مناطق، منطقه «ضددسترسی» می‌گویند. حالا در این سوی دنیا، در منطقه بالتیک، این موضوع با سرعت هر چه تمام‌تر در حال تکمیل شدن است. ژنرال فیلیپ برید لاو، فرمانده عالی در واحد فرماندهی اروپایی ایالات‌متحده به شنوندگان رادیویی واشنگتن می‌گوید: بزرگ‌ترین مشکل آمریکا در منطقه دریای بالتیک، منطقه ضددسترسی یا منطقه ممنوعه‌ای است که روسیه به‌طور غیرمستقیم آن را به وجود آورده است. او در این رابطه تاکید دارد کالینینگراد برتری نظامی را در این منطقه به روسیه بخشیده است. این ژنرال آمریکایی همچنین تصریح می‌کند: ضمیمه کردن خاک کریمه، چنین موقعیت ممتازی را در دریای سیاه به روسیه بخشیده است. بنیتز اما اشاره می‌کند: از زمان پایان جنگ سرد، جغرافیای اروپا تغییر کرده، به تبع آن، جغرافیای ناتو هم تغییر کرده است. او می‌گوید: در زمان جنگ سرد مرزهای ناتو در مرکز قاره بود اما هم‌اینک این مرزها به بالتیک کشیده شده است. بنیتز ادامه می‌دهد: در حال حاضر شما می‌توانید با پل کوچکی که در منطقه‌ای در نزدیکی سوالکی است مرزهای ناتو را پشت بگذارید.
بنیتز به فارن پالیسی می‌گوید: روسیه این منطقه را به‌عنوان منطقه اصطکاک برگزیده است، برای همین است که در این منطقه شما شاهد پروازهای تحریک‌آمیز هستید و مدام خبرهای پروازهای شناسایی را در این منطقه مشاهده می‌کنید.
هاجز می‌گوید: بعید است در سال‌های آتی شاهد حضور پر رنگ نظامی آمریکا در این منطقه باشیم. به اعتقاد هاجز، ایالات‌متحده باید حضور نظامی خود را در منطقه شرق اروپا تقویت کند.
چندی پیش تعداد اندکی از سربازان آمریکایی برای یک مانور نظامی به این منطقه فرستاده شدند، اما پس از تمرین آنها دوباره به پایگاه‌های خود در ایتالیا و آلمان عودت داده شدند، البته این افراد، سلاح‌های خود را در این منطقه مستقر کرده و سپس به پایگاه‌های خود بازگشتند. هاجز اعتقاد دارد این مانور و این سفر مزیت‌هایی برای ایالات‌متحده داشته است. سربازان آمریکایی در طول سفر خود آواز می‌خواندند تا برتری خود را نسبت به روس‌ها نشان دهند. آنها با این کار قصد داشتند تا به مردم چک، مجارستان و کشورهای حوزه بالتیک نشان دهند آمریکا آنها را تنها نگذاشته و در برابر روس‌ها کمک آنها خواهند بود. این در حالی است که هاجز به نکته دیگری اشاره می‌کند که نشان‌دهنده ضعف آمریکا در برابر برخورد احتمالی با روس‌ها است. هاجز می‌گوید: در زمان جنگ سرد ما در آلمان غربی مستقر بودیم و همه راه‌ها و تونل‌ها را می‌شناختیم اما در حال حاضر ما در اروپای شرقی چنین مزیتی را نداریم.
در چشم‌انداز جدید اروپایی دیگر آلمان به‌عنوان حیاتی‌ترین نقطه اروپا مطرح نیست. با توجه به گفته‌های هاجز، در حال حاضر مهمترین منطقه برای اروپا «شکاف سوالکی» است.
ارسال نظر