ترجمه: محمدحسین باقی

مراکش در تمام صحرا بلکه در تمام مدیترانه نه به همسایگان خود بلکه به اروپا به‌عنوان شاهراه اقتصاد خارجی خود می‌نگرد. تا حدی به دلیل بن‌بست اقتصادی اروپا در چند سال گذشته، اقتصاد مراکش روندی بسیار کند داشته و نشانه‌هایی اندک از بهبود فوری در افق دیده می‌شود. این چشم‌انداز چالش‌های مهمی برای تمام احزاب دربر دارد؛ اگرچه بحران حاد اقتصادی در مراکش ظاهرا بعید است. تا حدی این به دلیل تزریق وام و سرمایه‌گذاری از سوی دولت‌های عرب نفتی حاشیه خلیج‌فارس است که به‌طور معقولی در مراکش بهشت امنی برای سرمایه‌گذاری و پادشاه همفکر و مشابه که شایسته حمایت است، می‌یابند.


در عین حال دولت مراکش نیز به‌طور گسترده‌ای به آمریکا به‌عنوان شریک دیپلماتیک و امنیتی بسیار باثباتی می‌نگرد که رابطه‌شان به سال‌های اوایل استقلال ایالات‌متحده بازمی‌گردد. در سال‌های اخیر، واشنگتن برای افزایش این روابط تاریخی گام‌هایی برداشته است. ایالات‌متحده به مراکش جایگاه «متحد مهم غیرناتو» را داد؛ عنوانی بسیار افتخاری و دوست‌داشتنی برای دوستان گلچین شده که دارای تاثیرات بالقوه مثبتی در چیزهایی مثل فروش اسلحه و سایر اشکال همکاری‌های امنیتی است.


وزارت خارجه «گفت‌وگویی استراتژیک» را با مراکش آغاز کرد و بازهم این گامی بسیار افتخاری بود؛ گامی که درک موجود را افزایش داده و می‌تواند با تغییر شرایط گسترش هم بیابد. در گامی عملی‌تر اما ایالات‌متحده «گزارش‌های دو جانبه اقتصادی و اجتماعی چالش هزاره برای مراکش» را تصویب کرد؛ گزارشی که ارزش صدها میلیون دلار در طرح‌های مشترک، حکومتداری مطلوب و طرح‌های جامعه مدنی دارد.


هریک از این گام‌ها- که به‌صورت فردی اتخاذ شده - بی‌تردید گام‌هایی کوچک هستند. با این حال، این گام‌ها در مجموع نشان‌دهنده افزایش مفید و چشمگیر روابط دوجانبه هستند. این گام‌ها همچنین نشانه‌ای از تایید این هستند که نقش مراکش به‌عنوان لنگر ثبات، دوستی و اعتدال در منطقه نیاز به دلیل ندارد.


عواقب سیاسی برای آمریکا

فرمول غیرمعمول و اصلاحات واقعی و اعتدال‌گرایانه تحت شعاع یک جنبش اپوزیسیون اسلامگرای توده‌ای است که دلالت بر ثبات بدون رکود دارد. برای ایالات‌متحده، این یعنی نگرانی اندک در بحبوحه ابهام بزرگی که تقریبا در همه جای منطقه دیده می‌شود. تنها به همین دلیل، مراکش شایسته توجه و تشویق بیشتری است.

بحران آلترناتیو در خاورمیانه