گروه ترجمه: مناظره مقدماتی داوطلبان کسب نامزدی حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برای کسانی که انتظار داشتند درباره استراتژی‌های ویژه اقتصادی نامزدها بدانند، ناامیدکننده بود.

به نوشته فوربس مساله‌ای که مانع برآورده شدن این انتظار شد، ساختار معیوب این مناظره بود. اختصاص 2 ساعت به 10 کاندیدا برای بحث درباره موضوعات مختلف مانند ایران، گروه تروریستی داعش و دیگر چالش‌های سیاست خارجی و موضوعات داغ داخلی مانند مساله مهاجرت و سقط جنین موجب شد اقتصاد به حاشیه رانده شود. همه کاندیداها فقط آنقدر زمان داشتند که به‌طور خلاصه و سریع به آرمان‌های ده‌ها ساله حزب جمهوری‌خواه ادای احترام کنند(مانند کاهش مالیات، کاهش مقررات و تراز بودجه). البته با توجه به اینکه طولانی‌تر شدن این مناظره مخاطبان را خسته می‌کرد، باید یک مناظره 2 ساعته دیگر با تمرکز بر سیاست‌های اقتصادی برگزار شود.


به‌طور کلی، این مساله ناامیدکننده است که هیچ‌کدام از این کاندیداها از فرصت مناظره استفاده نکرد و مسائل اساسی اقتصادی را مطرح نکرد. مسائلی همچون این موضوع که «دولت بزرگ» با فراهم کردن آزادی و رفاه برای توده مردم در تضاد است. هیچ‌یک از کاندیداها بر این مساله تاکید نکرد که بخش خصوصی و کسب‌وکارها بهتر از دولت می‌توانند دارایی‌های‌شان را مدیریت کنند.اوباما و کلینتون با شعارهای ترقی‌خواهانه خود به ظاهر از طبقه متوسط دم می‌زنند، اما سیاست‌های آنها در عمل جنگ علیه طبقه متوسط است. آنها باید توجه می‌کردند که موثرترین سیاست حمایت از مشاغل اتخاذ سیاست‌های حامی کسب‌وکار و بازار آزاد است(به‌عنوان مثال کاهش قدرت دولت در اعمال هزینه‌های سنگین بر کسب‌وکارها یا فرق قائل شدن در اعطای حق امتیاز به کسب‌وکارها).


با توجه به این مساله که کاندیداها زمان کافی نداشتند که درباره سیاست‌های اقتصادی خود به تفصیل صحبت کنند، در اینجا آنچه را که از لابه‌لای سخنان آنها برداشت می‌شد، آورده می‌شود:

بن کارسون از مالیات بر درآمد یکسان و تقریبا بدون معافیت حمایت کرد. البته اگر او این دیدگاه خود را تعدیل نکند، رای تقریبا همه آمریکایی‌های کم درآمد را از دست خواهد داد، زیرا درحال حاضر مالیات بر درآمد این افراد تقریبا صفر است. کارسون چیز زیادی درباره هزینه‌های دولت نگفت و فقط اعلام کرد هزینه‌ها را از طریق تقویت نیروهای نظامی افزایش می‌دهد.


مایک هاکاوی از «مالیات عادلانه» (مالیات بر مصرف به جای مالیات بر درآمد) حمایت کرد. این خبر خوبی است. اما خبر بد این است که او همچون کارشناسان اقتصادی پوپولیست عمل کرد و به درآمد حاصل از سود سهام ثروتمندان حمله کرد. هاکاوی درمیان رای‌دهندگان محافظه‌کار عملکرد خوبی خواهد داشت به شرط آنکه به جای هدف قرار دادن «یک درصد ثروتمند» دولت بزرگ را هدف بگیرد. جان کیسک، فرماندار اوهایو، موضع درستی را اتخاذ کرده است و به کاهش مالیات‌ها در سطح ملی و ایالتی و تراز کردن بودجه اوهایو اشاره کرد. او در شرایطی که با طرح توزیع ثروت چپ‌ها مخالفت می‌کند، بر اولویت رشد اقتصادی تاکید دارد.


جب بوش دیگر کاندیدای جمهوری‌خواه معتقد است از طریق کاهش مالیات‌ها، کاستن از مقررات و اصلاح برنامه‌های خدمات اجتماعی و رفاهی، دستیابی به رشد 4 درصدی امکان‌پذیر است. او نیز موضع درستی را اتخاذ کرده است، اما برنامه‌های او مبهم و بسیار کلی است. جب بوش باید روش‌های مشخصی را برای دستیابی به این اهداف ارائه کند.


اسکات واکر، فرماندار ویسکانسین، همچون جان کیسک می‌تواند به سابقه خود در کاهش نرخ مالیات و تراز کردن بودجه ایالت تحت مدیریتش اشاره کند. او همچنین در برابر حملات طاقت‌فرسای اتحادیه‌های کارگری که به دنبال ضایع کردن اصلاحات موردنیاز بودند، مقاومت کرده است. اما واکر مانند جب بوش، باید برنامه‌های مشخصی را برای کاهش هزینه‌های فدرال ارائه دهد. کریس کریستی، فرماندار نیوجرسی به برنامه کاهش مالیات که در ایالت نیوجرسی اعمال کرده است، اشاره کرد. او همچنین خود را از دیگر کاندیداها متمایز کرده است، زیرا بر ضرورت اصلاح برنامه‌های خدمات اجتماعی و رفاهی فدرال به‌عنوان ابزار تحت کنترل درآوردن هزینه‌های دولت، تاکید می‌کند. او روش‌هایی را برای مهار هزینه‌های خدمات اجتماعی و رفاهی ارائه داده است و این مساله قابل ستایش است. اما او نیز مانند کارسون، بر ضرورت افزایش قابل توجه بودجه نظامی تاکید می‌کند، ولی برنامه‌ای برای تامین این بودجه ارائه نمی‌دهد.


مارکو روبیو به لزوم اتخاذ سیاست‌هایی که کسب‌وکارهای کوچک را دچار تزلزل نکند، اشاره کرد. او کسب‌وکارهای کوچک را موتور اصلی رشد اقتصادی دانست و به ضرورت کاهش مالیات کسب‌وکارها، کاستن از مقررات و بهبود دسترسی به آموزش تاکید کرد. اما او یک موضع غلط نیز داشت و بیش از حد بر مزیت سیاست‌های طراحی شده برای افزایش نام‌نویسی در دانشگاه‌ها تاکید کرد. دونالد ترامپ، خودپسندی خود را حتی در مسائل اقتصادی به نمایش گذاشت و مدعی شد که می‌تواند در موافقت‌نامه‌های تجاری بر چین و ژاپن «غلبه» کند و می‌تواند خواسته‌هایش را به آنها تحمیل کند. او نمی‌داند که در موافقت‌نامه‌های تجاری نمی‌شود بر افراد«غلبه» کرد(اگر می‌شد اسم آن را موافقت‌نامه نمی‌گذاشتند) بلکه باید یک همکاری دارای سود متقابل به وجود آورد. او همچنین با افتخار عنوان کرد که می‌تواند آمریکا را همان‌گونه که کسب‌وکارش را اداره می‌کند، اداره کند. اما هیچ‌گونه استراتژی یا اهداف مشخصی را برای این کار عنوان نکرد. ظاهرا ترامپ فکر می‌کند قدرتی فراتر از توانایی‌های بشری دارد.


در مناظره جمهوری‌خواهان به تد کروز فرصت کمی داده شد تا درباره برنامه‌های اقتصادی خود صحبت کند و این مساله ناعادلانه بود. اما این کاندیدا خود را از دیگر جمهوری‌خواهان متمایز کرده و به ایووا رفته و علیه اختصاص یارانه برای کاشت ذرت به منظور تهیه سوخت اتانول سخنرانی کرده است. این مساله به تنهایی نشان می‌دهد او تفکرات جدید و رویکردهای غیرمتعارفی دارد.


رند پاول، همچون کروز، زمان چندانی برای پرداختن به برنامه‌های اقتصادی خود نداشت. اما او یک برنامه رادیکال برای اصلاحات مالیاتی مبنی بر بهبود گسترده نظام مالیاتی برای افراد و کسب‌وکارها ارائه کرد. مساله ناامیدکننده درباره او این بود که به یک تاکتیک پوپولیستی متوسل شد و موضوع چین‌هراسی را مطرح کرد و گفت مقروض بودن آمریکا به چین برای ایالات‌متحده خطرناک است.



دردسر تازه ترامپ


دونالد ترامپ باز در مرکز توجه افکار عمومی قرار گرفته است. سخنان جنجالی وی در این یک ماه وی را در کانون رسانه‌ای ایالات‌متحده قرار داده است. این‌بار اما نوع توهینی که وی برای مجری زن برنامه به کار برده، موجب شده است فشار افکار عمومی و سایر نامزدهای جمهوری‌خواهان بیش از پیش شود.


او پیشتر نیز با زبان تحقیر از زنان یاد کرده بود. او در سخنرانی‌های متعددی که پس از اعلام نامزدی‌اش داشته است از زنان با صفاتی همچون خوک‌های چاق، سگ‌ها، لجن‌ها و حیوانات چندش‌آور یاد کرده است. این‌بار اما جمله غیراخلاقی وی در مورد مگین کلاین که گرداننده نخستین مناظره جمهوری‌خواهان بود، انتقادها را علیه وی تشدید کرده است.


مرد هفت میلیارد دلاری جمهوری‌خواهان با هدف قرار دادن یکی از نامزدهای میانه‌روی این حزب، جمهوری‌خواهان را به دو دسته تقسیم کرده است. او در یک سوی میدان به تنهایی در برابر سایر نامزدها ایستاده است. دونالد ترامپ می‌گوید: «مگین کلی» به دلیل شرایط خاصی که در آن روز داشته به او سخت گرفته است و نمی‌توانسته به خوبی پاسخ پرسش‌های وی را بدهد.


این سخن تاکنون بارها در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شده است و وی تحت فشار افکار عمومی قرار گرفته است. میگن کلی در آن جلسه به ترامپ گفته بود توییت‌های وی درباره زنان به شدت موهن است و وی باید از زنان عذرخواهی کند. او اما در پاسخ گفته بود: «او تنها کسی است که من هیچ احترامی برای وی قایل نیستم.» او ادامه داده است: «می‌توانستی ببینی که حتی خون از چشمانش بیرون می‌آمد.» پس از ابراز این سخنان حتی برخی از حامیان ترامپ نسبت به وی موضع منفی گرفته و خواسته‌اند در به کار بردن الفاظ دقت بیشتری داشته باشد. حتی برخی از جمهوری‌خواهان خواسته‌اند که برای دور سوم بحث‌های نامزدی حضور نداشته و خودخواسته از دور رقابت‌ها کنار برود. گفته می‌شد در 8 اوت قرار بوده که ترامپ در میان سایر نامزدها برای مناظره دوم که در آتلانتا برگزار شد دعوت شود، اما پس از موضوع مگین کلی دعوت از او پس گرفته می‌شود. «اریک اریکسون» که قرار بوده میزبان وی در آتلانتا باشد در مورد این واقعه می‌گوید: «ترامپ را به شخصه دوست دارم، اما سخن او در سی‌ان‌ان در مورد میگن کلی بسیار ناپسند بوده و من هرگز از این سخنان در مورد زنان استفاده نخواهم کرد.» تبعات سخنان ترامپ اما به این موضوع هم محدود نشد. اختلافات بین «راجر استون»، مدیر برنامه‌های تبلیغاتی ترامپ با وی موجب شد که وی از کار خود اخراج شود. در حالی که برخی از رسانه‌ها این موضوع را یک جنجال بیهوده و شایعه می‌دانستند راجر استون در توییتر خود به صراحت از اخراج خود سخن گفت. او در توییت خود نوشته است: «آقای ترامپ مرا اخراج نکرد، بلکه این من بودم که ترامپ را اخراج کردم. من با نوع سخن گفتن ترامپ در مورد خانم «مگین کلی» مشکل داشتم.» «کارلی فیورینا» تنها نامزد زن جمهوری‌خواه نیز در این جنگ توییتری به مخالفان ترامپ می‌پیوندد و می‌نویسد: «حتی عذرخواهی آقای ترامپ پذیرفتنی نیست.»


در این میان کم‌کم برخی جمهوری‌خواهان به این نتیجه رسیده‌اند که باید ترامپ برای کناره‌گیری داوطلب شود. ترامپ گفته قول چنین چیزی را نخواهد داد. اسکات واکر، فرماندار ویسکانسین و نامزد جمهوری‌خواهان برای انتخابات سال ۲۰۱۶، در دعوای خانگی در توییتر می‌نویسد: «من هم با کارلی فیورینا موافقم. جای هیچ عذری وجود ندارد. ما در کنار مگین کلی هستیم.» برخی بر این باورند شدت خشم و ناراحتی از دونالد ترامپ به حدی است که وی ممکن است به‌عنوان نامزد مستقل وارد انتخابات شود.