عفو عمومی برای مهاجران

شورای سردبیری نیویورک تایمز سخنان پنج‌شنبه شب باراک اوباما زمانی که درباره اصلاح قوانین مهاجرتی پایان یافت، بسیار امیدوار‌کننده بود. اوباما در ادامه انتقادهایی که در باب موضوع مهاجران داشت، گفت: میلیون‌ها غریبه در این کشور زندگی می‌کنند و حتی این افراد آمریکایی هستند اما فقط در حد یک نام از آنها به‌عنوان آمریکایی یاد می‌شود. او خطاب به این افراد گفت: ما هنوز نمی‌توانیم موقعیت شما را اصلاح کنیم، اما برای امروز نیز قصد نداریم که شما را به زور اخراج کنیم، برای اینکه می‌خواهیم در اینجا برای شما بهترین امیدها را فراهم کنیم.

البته باید اذعان کرد که یک سخنرانی نمی‌تواند مشکلات را حل کند و زمان این سخنان هم پایان یافته است، اما باید سخت کار کردن را روی این موضوع آغاز کرد.

تمام تلاش‌هایی که برای اصلاح قوانین مهاجرت در طول یک دهه گذشته صورت گرفته به دفعات به شکست انجامیده است. در نهایت نیز دولت‌ها آن را در همان موقعیت قبلی‌اش رها کرده‌اند. اینک اگرچه دلگرمی‌ها افزایش یافته است، اما همچنان باید درباره اصلاح قانون مهاجرتی با احتیاط برخورد کرد.

طرحی که اوباما ثبت و از آن دفاع کرده است به ۴ تا ۵ میلیون مهاجر غیرقانونی این فرصت را می‌دهد که اجازه کار دریافت کنند و در این طرح این افراد بیشترین توجه را از جانب دولت دریافت کرده‌اند. اما او و «جه‌جانسون»، وزیر امنیت داخلی آمریکا اظهار می‌کنند که به‌طرز فراگیری در حال دریافت خبرهایی هستند که مهاجران به‌طور غیرقانونی تلاش دارند تا وارد خاک آمریکا شوند.

آنها قصد دارند به حضور این اجتماعات که گفته می‌شود برای امنیت داخلی مضر است پایان دهند. در واقع آنها قصد دارند تا مانع برنامه ناکارآمدی شوند که توسط پلیس محلی انجام می‌شود و مانع ورود مهاجران غیرقانونی به آمریکا می‌شوند. در تئوری، این کار (اصلاح قانون مهاجرت) باعث می‌شود که محل نفوذ تبهکاران به خاک آمریکا تسهیل شود. اما در عمل، بیشتر بی‌گناهان را به وحشت می‌اندازد و باعث می‌شود که مهاجران کشورهای همسایه به پلیس‌های محلی خود پناه ببرند یا اینکه در نهایت اعتراضی مثل اعتراض آریزونا صورت می‌گرفت که اعتقاد داشت با مهاجران به شدت بدرفتاری می‌شود.

پیدا کردن جایگزین برای تجمعات امنیتی می‌تواند مهم‌ترین اولویت برنامه‌های نیروهای امنیتی باشد، ولی این به‌این معنا است که آنها باید تنها به دنبال مواردی باشند که خطر امنیتی بالایی برای آمریکا دارد.

در این طرح، به‌طور معمول دیگر از پلیس محلی این اختیار تفویض نخواهد شد که از سوی سازمان (ICE) به بازداشت مهاجران اقدام کنند (اصلاحیه متمم بند چهارم قانون مهاجرت). در مقابل پلیس محلی باید برای آزاد کردن مهاجرانی که تحت تعقیب هستند از سازمان (ICE) سوال کند و در صورت دریافت پاسخ مناسب اقدام به آزادی‌سازی یا دیپورت افراد مظنون و تحت تعقیب کند.

اصلاح قانون مهاجرت اوباما می‌تواند این موضوع را اصلاح و تنها تهدید‌ها و خطرات واقعی را دیپورت کند. اما تاریخ پر از این‌گونه تلاش‌ها است که در اولویت‌بندی‌های دوباره به شکست ختم شده است. هنوز مشخص نیست که مشکلاتی از این قبیل چگونه رفع و رجوع خواهند شد و چگونه قرار است رفتار تبعیض‌آمیز یک پلیس در برخورد با مهاجران تمیز داده شود؟

وکلای مهاجرت حق دارند که نسبت به این‌گونه اصلاحیه‌ها برخوردی احتیاط‌آمیز داشته باشند.

سایر نگرانی‌ها را هم می‌توان در حوزه اداری-اجرایی دید. در اینجا یک مصیبت لاعلاج هم برای حضور و اقامت دائمی و رسمی مهاجران وجود دارد. برای رفع این معضل باید برنامه‌ای جدید طراحی شود، زیرا میلیون‌ها نفر از مهاجران زیر بار همین سیستم له خواهند شد.

بسیاری از این شکاف‌ها را می‌توان به‌وسیله شبکه‌های پرتحرک غیر دولتی و وکلای رسمی کم هزینه پر کرد. خیلی از آدم‌ها این شانس را ندارند که در نیویورک زندگی کنند جایی که تلاش‌ها در این زمینه افزون‌تر است و هیاتی تاسیس شده است که نام آن عدالت برای مهاجران است. در این‌خصوص ۵۰ وکیل و ۳۰ اجتماع از وکلا درخصوص اصلاح برنامه مهاجرتی اوباما به پرسش‌های شما پاسخ خواهند داد. سایر گروه‌های وکالت، در سراسر کشور، هم‌اینک در حال کمک‌رسانی به مهاجرانی هستند که در پی جمع‌آوری مستنداتی‌اند که درخواست مهاجرت ارائه بدهند.

این وکلا می‌توانند هزینه‌های سنگین این فرآیند را برای مهاجران کمتر کنند. استفاده از اقدامات اجرایی یک قدم بزرگ است که مسوولیت سنگینی را می‌طلبد. نگرانی در این زمینه بی‌جا نیست و باید دید که سازمان‌هایی که خدمات قانونی ارائه می‌دهند این توانایی را دارند تا بتوانند شکاف‌های موجود در آن را پر کنند یا نه؟ زیرا اقدامات اجرایی به شدت تفسیر پذیرند. اما این نگرانی‌ها هم شیرین است. اوباما کار حساس و مهمی را آغاز کرده است که باید آن‌را از دست جمهوری‌خواهان دور کرد. جمهوری‌خواهان تلاش خواهند کرد که خشم خود را از اجرای این اصلاحیه‌ به‌گونه‌ای نشان دهند و راه‌های قانونی برای مسدود کردن آن بیابند. آنها از سابقه ریاست‌جمهوری (اینکه چندبار از اقدامات اجرایی استفاده کرده است) یا دادگاه عالی ایالات متحده به دنبال تاییدیه خواهند بود. واقعیت این است که وضع موجود به بن‌بست رسیده بود، زیرا کسی در عمل از خاک کشور اخراج نشده بود و این اصلاحیه شکلی از یک عفو عمومی دارد. کاخ سفید کمپینی را به راه انداخته است تا از این عمل خود دفاع کند. دفاع‌کاخ سفید بیشتر در چارچوب مزایای اقتصادی و قانونی این عمل است.

کاخ سفید می‌خواهد نشان دهد که سود فوری از این کار بیشتر از ترس‌های رایجی است که در مورد اجتماعات مهاجران وجود دارد. اگرچه هنوز بیش از نیمی از مهاجرانی که در آمریکا غیر‌قانونی زندگی می‌کنند هنوز مشمول این اصلاحیه نشده‌اند.

بسیاری از والدین شاید جزو کسانی باشند که مشمول این اصلاحیه نشده‌اند و بسیاری از خانواده‌ها ممکن است از هم بپاشند. اما تلاش‌ها برای آنها نیز ادامه خواهد داشت.