دموکرات‌های نا محبوب

توماس. بی. ادسال تحلیلگر نیویورک تایمز انتخابات ۲۰۱۴ آزمونی چهار مرحله‌ای خواهد بود که به ما چیزهایی بیش از این خواهد آموخت که چه کسی پیروز سنا خواهد شد. اول، چه میزان آسیب به «برند» حزب دموکرات طی ۶ سال گذشته وارد شده؟ دوم، آیا محاسبات سیاسی آنقدر تغییر کرده که به نامزدهای دموکرات ریاست‌جمهوری در جورجیا فرصت آزمون دوباره بدهد و تسلط حزب جمهوری‌خواه بر جنوب را بگسلد؟ آیا دو ایالت به‌‌طور سنتی دموکرات در میدوست، میشیگان و ویسکانسین اهداف روشنی برای جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۱۶ خواهد شد؟ سوم، پس از سرمایه‌گذاری میلیون دلاری از سوی کمیته ملی جمهوری‌خواهان و سازمان‌های محافظه کار مربوط به برادران «کوچ»، آیا حزب جمهوری‌خواه توانسته در انتخابات امسال که به شدت تکنولوژیک و داده محور بود «پیروزی کامل» به دست آورد؟ چهارم، آیا نامزدهای جمهوری‌خواه راه‌هایی برای کاهش مسوولیت خود در مورد سقط جنین و مسائلی از این دست خواهند داشت؟

نظرسنجی پیو در ۲۳ اکتبر نشان داد که رای‌دهندگان معتقدند جمهوری‌خواهان در تعامل با تهدید تروریسم (مثبت ۱۷ امتیاز)، کسری بودجه (مثبت ۱۵ امتیاز)، اقتصاد (مثبت ۶ امتیاز) و مهاجرت (مثبت ۵ امتیاز) عملکرد بهتری نسبت به دموکرات‌ها دارند. در مورد خدمات بهداشتی که دموکرات‌ها به‌‌طور سنتی رایی دو رقمی داشتند اما این بار رایی حدود ۶ امتیاز داشتند. نظرسنجی وال‌استریت ژورنال/ان‌بی‌سی نشان داد که ۲۹ درصد از رای‌دهندگان تهدید داعش را در صدر اولویت‌هایشان قرار دادند؛ اینها از جمهوری‌خواهان بیش از دموکرات‌ها حمایت کردند (۲ به ۱). نظرسنجی گالوپ هم نشان داد که ۲۴ درصد از نگرانی‌های عمومی درباره ویروس ابولا و اعتماد به توانایی دولت فدرال برای مواجهه با این تهدید از ۶۱ درصد به ۵۲ درصد در عرض دو هفته کاهش یافت (از ۵ اکتبر تا ۱۹ اکتبر). همچنین در مورد تهدیدات امنیتی هم جمهوری‌خواهان رای بالاتری نسبت به دموکرات‌ها به دست آوردند. انتخابات ۲۰۱۴ نشان داد که دموکرات‌ها برای انتخابات ریاست‌جمهوری هم شانس چندانی ندارند. با در نظر گرفتن این مسائل و کنار هم قرار دادن بسیاری از نظرسنجی‌ها به این نتیجه می‌رسیم که جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۱۶ شانس بیشتری دارند. این می‌تواند دموکرات‌ها را به سوی ارزیابی‌های مجدد و استراتژیک در مورد برنامه‌هایشان حرکت دهد.