پایان زندگی نباتی «شارون»، قصاب صبرا و شتیلا

گروه بین‌الملل- رادیو رژیم اسرائیل خبر مرگ آریل شارون در سن ۸۵ سالگی را اعلام کرد. به گزارش «ایسنا»، «آریل شارون»، نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی که به مدت هشت سال در کما به سر می‌برد، روز گذشته مُرد. قرار است جسد شارون تا زمان تشییع، به کنست (پارلمان) برده شود و سپس در مزرعه‌اش در صحرای نقب کنار همسرش دفن شود. عمر سیاسی شارون ژانویه ۲۰۰۶ به دلیل سکته شدید خاتمه پیدا کرد و از آن زمان در کما به سر می‌برد. سرانجام شارون مُرد

آریل شارون که بود و چه جنایاتی مرتکب شد؟

«آریل، نیاز نیست که تو به تحصیلات بپردازی، تو به درد آدم‌کشی و قتل می‌خوری، ما بیش از افراد تحصیل کرده به قاتل نیاز داریم.» این جمله بن گورین، اولین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی خطاب به آریل شارون شاید بهترین جمله برای توصیف این رهبر منفور رژیم صهیونیستی باشد. آریل شارون، نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی که خبر مرگش در یکی از بیمارستان‌های تل‌آویو اعلام شد، یکی از جنایتکارترین رهبران این رژیم به شمار می‌رود، کسی که در یکی از گفت‌وگوهایش با ژنرال اوزی مرحام، در سال ۱۹۶۵ گفت: من درباره آنچه از آن به عنوان «اصول بین المللی» یاد می‌شود، هیچ چیز نمی‌دانم و متعهد می‌شوم هر کودک فلسطینی را که در منطقه متولد شود، بسوزانم. زنان فلسطینی و کودکان آنها، بسیار خطرناک‌تر از مردان فلسطینی هستند؛ چرا که وجود هر کودک فلسطینی یعنی ادامه بیشتر نسل فلسطینی‌ها. همزمان با انتشار خبر مرگ شارون پایگاه خبری المرده لبنان، گزارشی را در خصوص تاریخچه زندگی آریل شارون و اقدامات جنایتکارانه وی علیه ملت فلسطین، تهیه کرده است.

بیوگرافی شارون

آریل ساموئل مردخای شرایبر، معروف به آریل شارون، در تاریخ ۲۷ فوریه ۱۹۲۸، در روستای میلان فلسطین به دنیا آمد. روستایی که بعدها شهرک کفار ملال نامیده شد. وی فرزند یک خانواده لهستانی بود که پس از مهاجرت به قفقاز به کشاورزی مشغول شد و در نهایت از ترس نازی‌ها به فلسطین نقل مکان کرد. شارون در دانشگاه عبری قدس، درس تاریخ و خاورشناسی، را فرا گرفت و تحصیلات دانشگاهی‌اش را در دانشکده حقوق شهر قدس ادامه داد. شارون بعدها به گروه «هاگانا» پیوست و در جنگ ۱۹۴۸ فرماندهی یک گروهان پیاده نظام را بر عهده گرفت که جنایت‌های زیادی علیه فلسطینیان انجام داد. وی در یک حادثه آتش سوزی به شدت زخمی شد و اگر توسط یکی از سربازان به مکانی امن منتقل نمی‌شد به احتمال زیاد در این حادثه کشته شده بود. در خاطرات یکی از افسران موساد آمده است: شارون از اعضای یگان ۱۰۱ می‌خواست اقداماتی را انجام دهند که عرق شرم را بر پیشانی می‌نشاند، به نحوی که این افراد سابقه‌دار نیز از انجام چنین اقداماتی ناتوان بودند.