گروه بین‌الملل- شهرنشینی پدیده‌ای صنعتی و جدید به شمار می‌رود و ملازم با تمدن و پیشرفت است. در گذشته شهرها محصول توسعه و رونق تجارت و بازرگانی بودند و در سر راه کاروان‌های تجاری به وجود آمده بودند به همین دلیل به طور طبیعی مناطق کشاورزی و روستایی کیفیت و ماهیت خود را در کنار شهرها حفظ کردند و صرفا برای فروش محصول خود به شهر می‌آمدند. اما در دوران جدید، این توسعه صنعت بود که باعث رواج و گسترش شهرنشینی شد و در ابتدا از غرب شورع شد. گسترش شهرنشینی در کشورهای پیشرفته و صنعتی امروز جریانی کاملا تدریجی و به همین دلیل سازگار با تحولات این کشورها پیدا کرد، بنا بر این جابه‌جایی غیر عقلانی در نیروی کار شهر و روستا ایجاد نکرد، به عوض با مکانیزه کردن کشاورزی نیروی کار روستایی را حفظ و در عین حال حمایت کرد و در عین حال وابستگی میان شهر و روستا و تولیدات آنها حفظ کرد و این موضوع را به‌ویژه می‌توان در مورد صنعت لبنی اروپا به وضوح دید. اما داستان در کشورهایی که امروزه کشورهای در حال توسعه خوانده می‌شوند یکسر متفاوت است. در این کشورها توسعه صنعتی و توجه دولت‌ها به پیشرفت در صنعت باعث غفلت از بخش کشاورزی و در نتیجه به تدریج نابودی زندگی روستایی و مهاجرت نیروی کار روستا به حاشیه شهرها در جستجوی کار شد. بخشی از این تحول جدید و روی آوردن مردم ساکن روستا به شهر و توسعه روستاها و تبدیل آن به شهر، طبیعی بود اما توسعه و انباشت امکانات زندگی در شهرها و افزایش بی‌رویه مهاجرت به شهرها نوعی توسعه ناموزون ایجاد کرد که محصول بزرگ شدن و پیشرفت بخشی از اقتصاد به ضرر بخش دیگر بود.

بر اساس آخرین گزارش سازمان ملل متحد نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند. در قرن گذشته حمعیت شهری جهان از ۲۲‌میلیون نفر به ۲۸‌میلیون نفر افزایش یافته بود که بیشترین میزان این رشد از آن کشورهای صنعتی و ثروتمند بود. اما در قرن حاضر بیشترین میزان این جابه‌جایی متعلق به کشورهای در حال توسعه است که زندگی شهری آن هنوز نسبت به سایر مناطق جهان کوچک‌تر است.

بر اساس این گزارش جمعیت شهری در آسیا در سال ۲۰۳۰ از ۳۶/۱‌میلیارد نفر به ۶۴/۲میلیارد نفر افزایش خواهد یافت و در افریقا این رقم از ۲۹۴‌میلیون نفر به ۷۴۲‌میلیون نفر خواهد رسید. به این ترتیب ۷ نفر از هر ده نفر جمعیت شهرنشین جهان در یکی از این دو منطقه جهان زندگی خواهند کرد. سرعت افزایش جمعیت شهرنشینی در کشورهای پیشرفته و ثروتمند تغییری نخواهد کرد. آنها با آهنگ قرن قبل ادامه می‌دهند. به این ترتیب به نظر می‌رسد بیست سال آینده جمعیت شهرنشین آسیایی از جمعیت شهرنشین اروپایی پیشی گیرد.