زمانی برای استراحت
تعطیلات و مرخصیهای استحقاقی و استعلاجی از دستاوردهای کارگران در قرن بیستم، پس از مبارزات طولانی است وقتی دوران صنعتی با انقلاب صنعتی آغاز شد گروه بین‌الملل کارگران ملزم به کار طاقت‌فرسا در طول روز، بیش از ۸ساعت بودند و روزهایی را که به هر دلیل نمی‌توانستند سرکار حاضر باشند، حقوق دریافت نمی‌کردند در آن روزگار که کودکان هم مجبور به ۸ ساعت کار در روز بودند، سخن از مرخصیهای استحقاقی و استعلاجی بیمه خدمات درمانی و بیمه بیکاری شوخی تلقی می‌شد هر چند قوانین اندکی وضع شده بود تا از انسانها در مقابل کارفرمایان جاه طلب و سودجو حمایت کند. رواج سوسیالیسم اگر هیچ فایده‌ای نداشت، باعث تغییر در روابط کارگر و کارفرما شد و مفهوم انسان به عنوان تنها تولید کننده انباشت سرمایه را تعالی بخشید. براساس قوانین جدید، کارفرمایان به وسیله قوانینی محدود می‌شوند و کارگران از امتیازاتی در کار بهره‌مند شدند. تعطیلات و روزهای مرخصی تامین اجتماعی دستاوردهای دوران مدرن صنعتی هستند و امروزه برای افزایش بهره‌وری در کار ضروری به شمار می‌روند تا جایی که دولت ژاپن، رفتن به مرخصی را برای ژاپنی‌ها اجباری کرده است. تحلیل‌گران معتقد بودند ژاپنی‌ها به دلیل علاقه شدید به کار و اجتناب از رفتن به تعطیلات دچار افسردگی شده‌اند. بهر حال تعطیلات و رفتن به مسافرت برای تعطیلات اکنون دیگر جزء ضروریات زندگی به ویژه در جهان صنعتی و ثروتمند به شمار می‌رود.
در میان کشورهای ثروتمند، فنلاندی‌ها با ۴۴ روز تعطیلی، از بیشترین روزهای تعطیل (شامل تعطیلات رسمی و مرخصی سالانه) برخوردارند. بیشتر کشورهای اروپایی تعطیلات بیش از ۴ هفته دارند و در این بین انگلیس فقط در مجموع ۴هفته تعطیلی دارد. اما حتی در این کشور هم علاوه بر این چهار هفته حق مرخصی و تعطیلات ۸ روز تعطیلی به مناسبت‌های مختلف وجود دارد.
به نظر می‌رسد، اینکه اروپائیان از تعطیلات بیشتری نسبت به سایر کشورها برخودارند، به دلیل این است که اروپا مهد جنبش سوسیالیستی و کارگری بوده است، چنین وضعیتی درباره کوبا هم صدق می‌کند که ۳۶روز تعطیلی در طول سال دارند. ژاپنی‌ها ۱۸روز و آمریکایی‌ها از همه مظلوم‌ترند و تقریبا روزهای تعطیل با حقوق ندارند، اگر چه در عمل حدود ۱۴ روز حق مرخصی دارند.
ارسال نظر