بحران در اسپانیا - ۷ مرداد ۹۱

شادی آذری

بدترین کابوس‌ها آنهایی هستند که نمی‌توانید در آنها از خواب بیدار شوید؛ درست مانند داستان اسپانیا. یک سال پیش هزینه‌های وام‌گیری دولت اسپانیا افزایش یافت و این همزمان بود با انتشار بحران یورو از یونان تا جایی که ایرلند و پرتغال را هم درنوردید. به نظر می‌رسید درد ناشی از بحران با مداخله دولت و قول شکل‌گیری یک دولت اصلاح‌طلب در مادرید، تخفیف می‌یابد. از آن هنگام به بعد دولت ماریانو راخوی اقدام به کاهش بودجه کرد، بازار کار کشور را آزاد ساخت، و فعالانه جلساتی را در بروکسل تشکیل داد تا اینکه بالغ بر ۱۰۰ میلیارد یورو (معادل ۱۲۱ میلیارد دلار) به نجات بانک‌ها اختصاص یافت. با وجود همه این تلاش‌ها و تحمل دردها، اما هنوز احساس ناباوری از اسپانیا رخت نبسته است.

در روز ۲۵ ژوییه سود اوراق قرضه ده ساله این کشور به بالاترین رکورد حوزه یورو یعنی ۷۵/۷ درصد و سود اوراق قرضه دو ساله هم به بیش از ۷ درصد رسید. سرمایه‌گذاران بیم آن دارند که اسپانیا مجبور شود به زودی درخواست نجات مالی کند و در غیر این صورت دچار فروپاشی اقتصادی شود.

کابوس اسپانیا از عوارض ناشی از مشکل موجود در کل حوزه یورو است. هر ماه که می‌گذرد بحران عمیق‌تر می‌شود. رهبران اتحادیه اروپا از جهان خواسته‌اند مطمئن باشند که آنها راهی برای نجات یورو خواهند یافت. آنها همچنین خواستار زمان بیشتر برای

سر و سامان دادن به این شرایط بد هستند. وظیفه آنها اما بسیار سنگین است. دیگر خبری از آنان در ویلاهای ساحلی‌شان نیست و اعتماد‌ها نسبت به آنان کاهش یافته است. زمان اما با آنان در جنگ است.

شرایط فعلی اسپانیا از همیشه شوکه‌کننده‌تر است چون تنها در این ماه این کشور اعلام کرد که ۶۵ میلیارد یورو بر مالیات خود افزوده و از هزینه‌ها کاسته است و بودجه برای نجات بانک‌هایش در نظر گرفته است. این به آن معنا است که تلاش می‌شود سرمایه‌گذاران متقاعد شوند که حوزه یورو در رابطه با مشکل اسپانیا جدی است. گفته می‌شود دولت این کشور اکنون انتظار دارد که بحران رکود تا سال ۲۰۱۳ تداوم یابد و بدتر اینکه باید پول نجات مناطقی را که به ناگهان دچار مشکل شده‌اند تامین نماید. اقتصاد اسپانیا دستخوش رکود شده است، بخش عمومی هزینه‌هایش را کاهش می‌دهد و بخش خصوصی تمایلی به سرمایه‌گذاری ندارد. فقدان تقاضای داخلی هم به آن معنا است که راخوی نخواهد توانست به هدف کاهش کسری بودجه دست یابد. اگر چنین شود از اسپانیا خواسته خواهد شد ریاضت شدیدتری را در پیش گیرد. این می‌تواند منجر به کاهش محبوبیت راخوی شود؛ محبوبیتی که از زمان انتخاب وی تاکنون رو به افول گذارده است. حقیقت این است که اسپانیا قادر نخواهد بود به تنهایی از این مخمصه نجات یابد.

راه حلی مورد نیاز است که اعضای حوزه پول واحد اروپا توسط آن بتوانند به قدرت مشترکی دست یابند و بتوانند بدهی‌ها را یک کاسه کنند و پشت بانک‌هایشان بایستند تا از آنان حمایت شود. اروپا هم باید چاره‌ای برای رشد اقتصادی بیاندیشد. متعادل‌سازی برنامه‌های ریاضتی یک اولویت است. اصلاحات ساختاری نیز در اولویت قرار دارد.

شاید سیاستمداران با اتفاقات جدیدی شوکه شوند که از جمله آنها می‌توان به اداره حوزه یورو توسط بانک‌ها و درگیری دولت ایتالیا با مشکل بدهی‌ها اشاره کرد. برای رهبران اروپا روز به روز دشوارتر خواهد شد که مردم کشورهایشان را با خود همراه نگه‌دارند. این عمیق‌ترین درسی است که کابوس اسپانیا می‌دهد: تعلل منجر به وخیم‌تر شدن مشکلات برای ادامه حیات یورو می‌شود. }

نرخ بیکاری اسپانیا دوباره رکورد زد

مطابق‌ آمارهای رسمی هم‌اکنون ۷/۵ میلیون اسپانیایی، یعنی حدود یک نفر از هر چهار نفر جمعیت فعال این کشور، در جست‌وجوی کار هستند. به این ترتیب نرخ بیکاری در اسپانیا از ۴/۲۴ درصد به ۶/۲۴ درصد رسیده است.

به گزارش بی.‌بی.‌سی، از اواسط دهه ١٩٧٠ و مقطع مرگ ژنرال فرانکو، دیکتاتور سابق اسپانیا، این بالاترین نرخ بیکاری است که این کشور از سر می‌گذراند.

همچنین خبر می‌رسد که سود بزرگ‌ترین بانک اسپانیا ٨٠ درصد کاهش یافته است.

اقتصاد اسپانیا با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و اقتصاددانان به بهبود آن در آینده نزدیک امیدوار نیستند.