آیا دنیا به کام برلوسکنی می‌گردد؟

گروه بین‌الملل- انتخابات پارلمانی دو روزه در ایتالیا به پایان رسید و مردم این کشور پس از سقوط دولت چپ‌گرای رومانو پرودی منتظر تشکیل دولت‌ آینده پس از اعلام نتایج انتخابات هستند.

به گزارش بی‌بی‌سی در این انتخابات پارلمانی مردم ایتالیا شاهد رقابت دو حزب راست‌گرا و چپگرای ایتالیا بودند که نمایندگان آنها به ترتیب سیلویو برلوسکنی، نخست وزیر سابق ایتالیا که از حسن شهرت در میان سیاست‌مداران بی‌بهره هست و والتر ولترونی چپ‌گرا، شهردار سابق رم است. هر دوی این کاندیداها می‌دانند که اگر چه احتمال زیادی وجود دارد که هر یک از آنها بتواند برنده این انتخابات باشد، اما هیچ یک نمی‌تواند بی دیگری بر ایتالیا حکومت کند. اقتصاد محوری‌ترین بحث رقابت‌های انتخاباتی اخیر بود و هر دو کاندیدا قول کاهش مالیات‌ها و کاهش بوروکراسی در کشور را داده‌اند. سیلویو برلوسکنی که رییس یک غول تجاری است که زنجیره‌ای از فعالیت‌های مختلف مانند تبلیغات، رسانه، بیمه، غذا و ساخت‌وساز و سرانجام باشگاه معروف فوتبال آ.ث.میلان را در بر می‌گیرد، قول‌های بزرگ‌تر اقتصادی به مردم داده است و ولترونی که هفت سال به عنوان شهردار رم خدمت کرده است و درست پس از سقوط دولت‌پرودی رهبری حزب را به دست گرفته است، اندکی محتاط‌تر بود، اما شرایط رقابتی هر دو کاندیدا را به دادن وعده‌های تقریبا ناممکن به مردم کشانده است.

ایتالیا با بحران قرض دولتی مواجه است با این همه، کاندیدا قول کاهش مالیات‌ها را داده‌اند. اقتصاد ایتالیا در‌حال‌حاضر جریانی کند دارد و بهره‌وری و تولید این اقتصاد به شدت کاهش یافته است. در حالی که مطابق نظرسنجی‌ها، حزب راست‌گرای سیلویو برلوسکنی نسبت به رقیب چپگرای خود جلوتر بود، اما به نظر می‌رسد با توجه به رقابت نزدیک آن دو، هر دو حزب ناگزیر از نوعی ائتلاف برای تشکیل دولت آینده در ایتالیا شوند. با این همه به نظر نمی‌رسد سیلویو برلوسکنی به همکاری یا ائتلافی با حزب رقیب معتقد باشد. برلوسکنی در مصاحبه‌های اخیر خود درباره ولترونی گفته است، در آغاز من احترام و ارزش زیادی برای ایشان قائل بودم، ولی من مشاهده کردم که به تدریج وی از مواضع خود عقب‌نشینی کرده است. ولترونی نیز در تقریبا آخرین مصاحبه‌‌های خود قبل از انتخابات گفت، من می‌خواهم این جمله با حروف بزرگ نوشته شود، هر کسی انتخابات را ببرد، دولت را تشکیل خواهد داد.

اختلافی که میان دو گروه چپ‌گرا و راست‌گرا وجود دارد، احتمال هرگونه همکاری و ائتلاف را از بین برده است. این در حالی است که اوضاع آشفته اقتصادی و سیاسی ایتالیا، همکاری همه جناح‌ها و گروه‌های سیاسی را لازم دارد. بیش از ۴۰میلیون نفر واجد شرایط در این انتخابات بودند و قرار است ۱۵۸ نماینده پارلمان را انتخاب کنند.

این شصت و سومین انتخابات ایتالیا در ۶۳ سال پس از پایان جنگ دوم جهانی است که سه سال زودتر از موعد مقرر انجام شد. از هم پاشیدن ائتلاف حزب چپگرای رومانو پرودی با احزاب همکار، باعث سقوط دولت وی و برگزاری مجدد انتخابات پارلمانی در این کشور شد.