فراسو
قرن آسیا، سال خیزش چین
گروه بینالملل - اگر این قرن را بتوان قرن آسیا نام نهاد، تاریخنگاران در آینده قطعا آغاز آن را از سال ۲۰۰۸ قرار خواهند داد. طرفه آنکه حادثهای که نشان خواهد داد، ریشههای این پیشرفت در سنت غربی قرار دارد، یک اتفاق مهم کاملا غربی است؛ برگزاری المپیک پکن در اوت سال ۲۰۰۸. با بررسی تاریخ برگزاری مسابقات المپیک، برلین ۱۹۳۶، توکیو ۱۹۶۴، سئول ۱۹۸۸، به نظر میرسد که این مسابقات ظهور نیروی جهانی در یک کشور را که درست تا قبل از برگزاری مسابقات المپیک در مهلکه فقر و پیشرفت دست و پا میزنند و المپیک نقطه پایان این بحران بوده است.
اما ظهور چین و تاخیر آن بر اقتصاد جهان، امنیت و محیط زیست در جهان بیسابقه و انکارناپذیر است.
پرجمعیت کشور جهان به زودی به آلودهترین و بزرگترین منطقه تجاری جهان تبدیل خواهد شد. رشد سریع اقتصادی چین به زودی این کشور را به بزرگترین اقتصاد جهان تبدیل خواهد کرد و این عظمت و بزرگی در عرصه بینالمللی با المپیک پکن جشن گرفته خواهد شد؛ امری که سایر کشورهای جهان به ویژه جهان پیشرفته چندان روی خوش به آن نشان نمیدهند.
برعکس چین، در بسیاری از کشورهای آسیایی، انتخابات سرنوشت حکومت را تعیین میکند و در تعداد زیادی از کشورها در اوایل سال انتخابات برگزار خواهد شد. حتی انتخابات ایالتی در هند مانند انتخابات در ایالات گجرات که بیش از انتخابات ملی رایدهنده خواهد داشت، میتواند تاثیرات بینالمللی زیادی داشته باشد.
اگر در این انتخابات حزب کنگره رای جنوبی به دست آورد، به ائتلاف در حکومت منجر خواهد شد و این خود در گام بعدی میتواند دلیل اعلام انتخابات ملی شود. اگر چنین اقدامی صورت گیرد، دولت بعدی که سر کار خواهد آمد قطعا توافقنامه همکاری هستهای هند و آمریکا را با چالش خواهد کشید.
به هر حال همکاری هند و آمریکا در عین حال که حساسیت چین را برخواهد انگیخت، تاثیر زیادی هم در اوضاع و احوال پاکستان خواهد داشت. قطعا انتخابات آتی پاکستان پرویز مشرف همچنان رییسجمهور خواهد ماند و بینظیر بوتو، مقام نخستوزیری را برعهده خواهد گرفت و چین در به رسمیت شناختن این وضعیت نقش مهمی خواهد داشت.
دیگر همسایههای چین ترجیح دادهاند تا به جای مواجه و خصومت، با این کشور همکاری کنند. در ژاپن تاکنون اعلام نشده است انتخاباتی قرار است برگزار شود اما شاید در اوایل سال جدید به دلیل مشکلاتی که دولت با اپوزیسیون دارد که در حال حاضر کنترل مجلس اعلای این کشور را در اختیار دارد، انتخاباتی برگزار شود. اما هر دولتی سر کار بیاید روند بهبود روابط با چین را که از سال ۲۰۰۶به ابتکار کوایزومی آغاز شده است، ادامه خواهد داد.
از طرف دیگر، بزرگترین بحرانی که در آسیای جنوبشرقی وجود دارد هم نیاز به کمک چین را بیشتر میکن. سرکوب خونین معترضان میانمار در سال ۲۰۰۷ به کشورهای عضو آ.سهآن خاطرنشان میکند که مهمترین مانع آسهآن برای اتخاذ اقدامات جدی علیه برمه، حمایت از میانمار است.
در بخش صادرات، بزرگ بازار صادرات در منطقه برای کالاهای چینی، تایلند است که انتخابات اخیر آن میتواند گامی به سوی دموکراسی باشد. اما درست مانند میانمار و پاکستان و نیز حزب کمونیست چین، ژنرالهایی که تایلند را اداره میکنند از اراده مردم واهمه دارند. با همه اینها، همه چیز در چنین ثبات بیشتری دارد و این ثبات سیاسی به نفع شرایط اقتصادی این غول بر جمعیت دنیا است که مدتی است پیدا شده و خواب رقبا را آشفته کرده است.
ارسال نظر