برنامه‌های اقتصادی نامزدهای انتخابات آمریکا

مترجم- شادی آذری

ارقام تازه‌ای که از نرخ بیکاری در آمریکا منتشر شد، واشنگتن را تکان داد.نرخ بیکاری در ماه مه به ۵/۵ درصد رسید که نسبت به ماه آوریل ۵/۰ درصد افزایش یافته بود. بخش اعظم این افزایش مربوط به جوانان آمریکایی است که برای اولین بار در عمرشان به دنبال کار می‌گردند اما در این مسیر با شکست مواجه شده‌اند، چون اوضاع سرمایه بار دیگر به دلیل نگرانی‌های ناشی از رکود خراب شده است. بنابراین چه زمانی بهتر از حالا برای دو نامزد ریاست‌جمهوری ‌آمریکا که بر سر برنامه‌های اقتصادی خود با یکدیگر هماوردی داشته باشند. روز نهم ماه ژوئن باراک اوباما توری دو هفته‌ای را به ایالت‌هایی که در آنها رقابت در می‌گیرد، شروع کرد. این اولین سفر وی به عنوان نماینده حزبش بود. اوباما در این سفر یک سخنرانی طولانی در زمینه سیاست‌های اقتصادی ایراد کرد. او جان مک کین را متهم کرد که به مانند بوش اهل ریخت و پاش و ولخرجی است چون با مطرح کردن طرح کاهش مالیات معلوم نیست چگونه می‌تواند هزینه آن را جبران کند. از سوی دیگر مک کین در سخنرانی خود که یک روز پس از سخنرانی اوباما ایراد کرد، گفت اوباما موجب افزایش مالیات می‌شود و در مورد موافقتنامه‌های تجاری به طرزی غیر عاقلانه وارد مذاکره خواهد شد. این نکته جالب است که هر دوی آنها راست گفته‌اند.

طی دور مقدماتی انتخابات، اوباما از صدور مشاغل به چین و در برابر آن دریافت داروهای سمی و آلوده از این کشور انتقاد کرد، در حالی که اشاره‌ای به بخش پر رونق صادرات آمریکا نکرد. (البته لحن او در مورد تجارت این روزها کمی ملایم‌تر شده است.)

او خواستار افزایش مالیات آمریکایی‌های پردرآمد شد تا با آن هزینه‌های جدیدی را صرف بخش بهداشت و درمان و مراقبن از فقرا کند.

اوباما خواستار افزایش مالیات آمریکایی‌های پردرآمد از ۳۵ درصد به ۶/۳۹ درصد شد. این همان مقداری است که پیش از روی کار آمدن بوش معیار قرار می‌گرفت. به علاوه او گفت که مالیات بر درآمد حاصل از سرمایه‌ها باید از ۱۵ درصد به ۲۵ درصد افزایش یابد. او می‌خواهد انواعی جدید از مالیات شرکت‌ها را نیز وضع کند.

او به طور مکرر در مورد از میان برداشتن تخفیف مالیات بر درآمد سخن گفته است که این نیز به نوبه خود حاشیه مالیات را شامل ۴۶ درصد حقوق دریافتی می‌کند.

( مالیات بر درآمد در ایالت‌های مختلف آمریکا متفاوت است و طیفی را از صفر درصد در تگزاس و شش ایالت دیگر تا حدود ۹درصد در گران‌ترین ایالت‌ها از جمله کالیفرنیا، نیوجرسی و واشنگتن دی‌سی شامل می‌شود) اما ستاد انتخاباتی اوباما که مملو از اقتصاددانان دانشگاهی است، جزئیات این طرح را مطرح نکرد و اوباما در هفته گذشته اعلام کرد که حتی ممکن است برخی از مالیات‌ها را بسته به شرایط اقتصادی دوران ریاست‌جمهوری‌اش تغییر دهد.

از سوی دیگر اوباما به درستی خاطرنشان کرده است که کاهش مالیاتی جذابی که توسط مک‌کین مطرح شده است، باعث تقلیل یافتن بودجه فدرال می‌شود. این سناتور آریزونا قصد دارد همه کاهش‌های مالیاتی دوران بوش را پابرجا نگه دارد و سقف مالیات شرکت‌ها را تا ۱۰درصد کمتر از نرخ مالیات بر درآمد حفظ کند.

این برنامه‌ای گیج‌کننده است که با هدف جلوگیری از کم جلوه دادن درآمد توسط آمریکایی‌ها و فرار مالیاتی مطرح شده است. مک‌کین می‌گوید می‌تواند با کاهش هزینه‌های دولت هزینه‌های این طرح را جبران کند. اما او مجبور خواهد شد خیلی بیشتر از این هزینه‌ها را کاهش دهد و اغلب تحلیل‌گران معتقدند که او نتوانسته است جزئیات متقاعد‌کننده‌ای در مورد چگونگی انجام این طرح خود ارائه دهد.

بنابراین برنامه اوباما چقدر پول به دست می‌آورد و طرح مک‌کین چقدر پول از دست می‌دهد؟ روز یازدهم ماه ژوئن مرکز سیاست‌های مالیاتی آمریکا که یک مرکز تحقیقاتی در واشنگتن است، برآورد کرد که در مقایسه با سیاست‌های کنونی، طرح‌های دموکرات‌ها ظرف ده‌سال می‌تواند ۷۰۰میلیارد دلار بیشتر درآمد ایجاد کند.

در حالی که طرح جمهوری‌خواهان ظرف همین مدت درآمدهای دولت را ۶۰۰میلیارد دلار کاهش خواهد داد.

بی‌شک هر دوی این طرح‌ها ظرف یک دهه آینده بدهی‌های آمریکا را افزایش می‌دهد و هیچ یک از آنها هزینه‌های مربوط به طرح‌های این دو نامزد برای اطلاحات بخش بهداشت و درمان را شامل نمی‌شود. مک‌کین امیدوار است بتواند از افزایش کسری حساب جاری آمریکا از طریق طرح مرموز کاهش هزینه‌هایش بکاهد و اوباما بر راهکارهای گوناگونی که ستاد انتخاباتی‌اش مدعی است می‌تواند ظرف یک دهه یک تریلیون دلار برای کشور به ارمغان آورد، تکیه می‌کند.

این آمار و ارقام جای بحث باقی می‌گذارند. اما یک وجه تمایز بین این دو کاملا واضح است؛ طرح اوباما نقدینگی را بین اقشار کم‌درآمد یا دارای درآمد متوسط توزیع می‌کند اما طرح مک‌کین سودها را به سمت پولدارها سوق می‌دهد و این نکته‌ای است که رای‌دهندگان به آسانی به آن پی می‌برند و به آن توجه خواهند کرد.