توافق جهانی برای سرنوشت شام؛ زخم‌های کهنه‌ای که در سوریه سر باز کردند

گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد- سعیده سادات فهری: از سقوط حلب تا سقوط دمشق فقط ۱۰ روز طول کشید و مخالفان و معارضین مسلح توانستند خیلی سریع پیش‌روی کنند؛ در این بین ارتش سوریه نیز مقاومت زیادی نکرد و شاهد عقب‌نشینی آنها در مقابل مخالفان بودیم.

یعنی بدون مقاومت یا خون‌ریزی و درگیری شدیدی، مخالفان توانستند خود را به پایتخت برسانند. محمد ایرانی، سفیر پیشین ایران در کویت و اردن درباره پشت پرده این تحولات شتابان در سوریه به گروه آنلاین روزنامه «دنیای اقتصاد» گفت:« سرعت تحولات بیانگر آن است که یک توافق و هماهنگی بین‌المللی در رابطه با وضعیت سوریه از قبل صورت گرفته بود تا تحولات به این سمت برود.»

ایرانی با اشاره به اینکه احتمالا در این هماهنگی، روسیه نیز نقش داشته، توضیح داد:«چرا که شاهد بودیم روس‌ها از یک مدافع جدی نظام بشار اسد به یک بازیگر منفعل تبدیل شدند و وارد معرکه حمایت از دولت اسد نشدند.»

سفیر پیشین ایران در کویت درباره چشم‌انداز تحولات سوریه تاکید کرد که نمی‌توان در رابطه با آینده پیش‌بینی کرد که شرایط به همین منوال خواهد بود و همه چیز با آرامش جلو می‌رود. زیرا برای در اختیار گرفتن قدرت به دلیل تکثر معارضین که هر کدام هدف خاص خود را دنبال می‌کنند، پیش‌بینی می‌شود که احتمالا در صحنه آینده سوریه تا مدتی شاهد هرج و مرج باشیم.

وی افزود:« شرایط در حالتی قابل مدیریت است که جریان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی که تحولات سوریه را مدیریت می‌کنند به این جمع‌بندی برسند که یک دولت مورد توافق همه گروه‌ها را روی کار بیاورند و کار به درگیری نکشد.»

دیپلمات سابق کشورمان در پاسخ به اینکه ممکن است شاهد تجزیه سوریه باشیم، تشریح کرد:« تقسیم زمانی انجام می‌شود که مرزبندی‌هایی مشخص شده باشد و در مرزبندی‌ها، مقاومت وجود داشته باشد؛ یعنی طرف‌های مدافع آن مناطق شروع کنند به دفاع کردن از آن محدوده جغرافیایی و یک طرف نتواند بر طرف دیگر فائق بیاید.

به گفته وی، در چنین شرایطی راه‌حل، تقسیم است. اما در حال حاضر که به راحتی کل دمشق توسط مخالفان تصرف شده به نظر نمی‌رسد که سوریه به سمت تجزیه پیش برود. حتی مسئول اصلی مخالفان بشار اسد اعلام کرده که باید از تمامیت ارضی کشور دفاع کرد. »

ایرانی در نهایت در خصوص دلایل عقب‌نشینی سریع ارتش و پیوستن مردم به صفوف مخالفین، گفت که این مسئله، ریشه در بحران سوریه دارد و اینکه دولت بشار اسد هیچ وقت یک پایگاه مردمی قوی نداشت. درواقع تحولات اخیر، عمق زخم‌های کهنه‌‌ای که در سوریه وجود داشت را نشان می‌دهد. در این بین ارتش هم شرایط مناسبی نداشت و به دلیل وضعیت اقتصادی وخیم در سوریه، بسیاری از نیروهای ارتش نیز به مخالفان اسد پیوستند.