«سانجی کاپور» در گزارش ۲۵اکتبر در الجزیره نوشت، اما برای بسیاری از تحلیلگران، مهم‌ترین عکس، عکسی بود که پوتین در کنار رهبران پرجمعیت‌ترین کشورهای جهان (رئیس‌جمهور چین و نخست‌وزیر هند) نشسته بود. پوتین به‌عنوان میزبان اجلاس بریکس، زمینه را برای تنش‌زدایی‌ای فراهم کرده بود که چند هفته قبل بعید به نظر می‌رسید. «مودی» و «شی» در حاشیه این اجلاس، اولین گفت‌وگوی دوجانبه تمام‌عیار خود در پنج سال گذشته را داشتند. آنها در تلاش برای از سرگیری یک رابطه آشفته و طولانی بودند که پس از درگیری خونین در امتداد مرز مورد مناقشه آنها در لاداخ در سال۲۰۲۰ رخ داده بود.

حداقل ۲۰سرباز هندی و چهار نفر از همتایان چینی‌شان در نبرد تن به تن با سنگ و چوب جان باختند. بخش‌هایی از این درگیری در تلفن‌های هوشمند ضبط و در سراسر جهان به اشتراک گذاشته شد و افکار عمومی را در هر دو کشور تکان داد.نشست مودی و شی دو روز پس از آن برگزار شد که «ویکرام مصری»، وزیر امور خارجه هند، اعلام کرد که دو طرف به توافق رسیده‌اند تا نیروهای خود از مناطقی در امتداد مرز مورد مناقشه خود که از سال۲۰۲۰ در بن‌بست قرار داشتند، جدا کنند.

این توافق به این دو ارتش اجازه می‌دهد که گشت‌زنی در طرف‌های مرزی خود را طبق برنامه‌ای توافق‌شده از سر بگیرند. برخی از محققان می‌گویند که این پیشرفت فراتر از هند و چین خواهد بود. «زوراوار دولات سینگ»، نویسنده کتاب « تغییر قدرت: روابط چین و هند در یک جهان چند قطبی» می‌گوید: «تنش‌زدایی هند-چین مهم‌ترین تحول ژئوپلیتیک در آسیا در سال جاری است. این به آن معناست که هند تصمیم گرفته است خود را از برنامه‌های جنگ سرد ایالات متحده کنار بکشد.»سینگ به نگرانی در میان بخشی از جامعه استراتژیک هند اشاره می‌کرد که طی آن، دهلی نو به‌طور فزاینده‌ای بیش از حد به دوستی خود با واشنگتن برای عقب راندن جدیت پکن در جنوب آسیا و آسیا اقیانوسیه متکی است.

هم هند و هم ایالات متحده چین را رقیب اصلی ژئوپلیتیک خود می‌دانند و در دو دهه گذشته همکاری امنیتی دوجانبه را به‌طور چشم‌گیری تقویت کرده‌اند. در سال‌های اخیر، آنها همچنین با ژاپن و استرالیا «گروه چهار» یا «کواد» را تشکیل داده‌اند؛ گروهی با هدف نامعلوم اما روشن مقابله با جاه‌طلبی‌های استراتژیک چین در آسیا و اقیانوسیه، جایی که ادعاهای ارضی پکن در دریای چین جنوبی باعث تنش با همسایگانش شده است. اما تحلیلگران دیگر می‌گویند که پرسش‌های کلیدی درباره توافق مرزی بین هند و چین بی‌پاسخ مانده و آینده روابط بین آنها هنوز عمیقا نامشخص است.پس از درگیری۲۰۲۰ در منطقه «گالوان» در «لاداخ»، این دو کشور ده‌ها هزار نیرو را در مرزهای نامشخص خود از «خط کنترل واقعی» (LAC) - با خاطرات جنگ کوتاه اما مرگبار۱۹۶۲ خود که هند شکست خورد و دوباره احیا شد- جمع کرده بودند.

با این حال، چندین گزارش از آن زمان حاکی از آن است که چین سرزمین‌هایی را در امتداد مرزی که قبلا هند در اختیار داشت، تصرف کرده است. مقاله‌ای که در یک کنفرانس پلیس هند در ۲۳ ژانویه ارائه شد فاش کرد که ارتش هند کنترل ۲۶نقطه از ۶۵نقطه گشت‌زنی در امتداد مرز را از دست داده است. «موهان گوروسوامی»، رئیس اندیشکده «مرکز سیاست‌های جایگزین» مستقر در دهلی نو خاطرنشان کرد که هیچ‌یک از طرفین جزئیاتی را درباره توافق اعلام‌شده توسط مصری تایید نکرده است. گوروسوامی گفت: «هیچ وضوحی درباره خط کنترل واقعی (LAC) یا مرزی که چشم‌انداز را بین دو کشور تقسیم می‌کند، وجود ندارد. چگونه می‌دانیم که چه تصمیمی گرفته شده است؛ زیرا جزئیاتی در دست نیست.»