راندیر جیسوال، سخنگوی وزارت امور خارجه هند، گزارش‌های خبری مبنی بر استفاده اوکراین از مهمات هندی را « شیطنت» توصیف کرد. او نقض قوانین هند را رد کرد؛ اما به‌طور خاص وجود گلوله‌های هندی در تسلیحات اوکراین را رد نکرد. اما مقامات روسی از پاسخ هند متقاعد نشده‌اند و یک سوال اساسی مطرح می‌کنند: «آیا دهلی‌نو خریداران مهمات خود را تحت فشار قرار داده است تا مطمئن شوند که به جنگ اوکراین نمی‌رسد؟» شواهد زیادی مبنی بر استفاده از گلوله‌های توپخانه هند توسط نیروهای اوکراینی وجود دارد. یک مقام روسی که خواست نامش فاش نشود، به الجزیره گفت حتی عکس‌هایی هم وجود دارد که این موضوع را نشان می‌دهد.

 او به قراردادهای «کاربر نهایی» در صادرات نظامی اشاره کرد. این مقام با استفاده از نام دیگری برای جمهوری چک گفت: «مدرک نشان دهید که هند با ایتالیا یا چک درباره چگونگی ورود گلوله‌ها به اوکراین پیگیری نهایی را انجام داده باشد.» اگر مهمات هندی به اوکراین راه پیدا کند، این تنها نمونه‌ای از سلاح‌های هندی نخواهد بود که در جنگ کنونی استفاده می‌شود. واهگورو پال سینگ سیدو، استاد مرکز امور جهانی در دانشگاه نیویورک گفت: «اگر مهمات از طریق کشورهای ثالث به اوکراین می‌رسند، بدون اینکه هند لزوما چنین قصدی داشته باشد این نیز بی‌سابقه نخواهد بود.»  سیدو به الجزیره گفت: «در طول رژیم آپارتاید، تانک‌های بازنشسته سنتوریون ساخت بریتانیا متعلق به هند که برای تعمیر و ارتقا به یک شرکت انگلیسی فرستاده شده بودند، در آفریقای جنوبی فرود آمدند.» اما به گفته تحلیلگران، دلایل روشنی نیز وجود دارد که چرا هند ممکن است محاسبه کرده باشد که می‌تواند فشار ناشی از استفاده اوکراین از گلوله‌های هندی را بر روابط خود با روسیه مدیریت کند. هند که به‌طور سنتی واردکننده تسلیحات پیشرو بود، از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ به ارزش ۳میلیارد دلار تسلیحات صادر کرد؛ زیرا تلاش کرد صنعت تولید دفاعی خود را تحت نظارت مودی توسعه دهد. جنگ اوکراین به صنعت دفاعی هند کمک بزرگی کرده است. صادرات تنها سه شرکت – مونیشن ایندیا، یانترا و کالیانی استراتژیک سیستم- به ایتالیا و جمهوری چک از ۲.۸میلیون دلار به ۱۳۵.۲۴میلیون دلار بین سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ افزایش یافت. کریستوفر کلاری، استادیار علوم سیاسی در دانشگاه آلبانی، دانشگاه ایالتی نیویورک، به الجزیره گفت: «از آنجا که هند شروع به صادرات بیشتر تسلیحات در سطح جهان می‌کند، با این واقعیت ناخوشایند برخورد خواهد کرد که واردکنندگان اسلحه همیشه کاری را که صادرکننده می‌خواهد با تسلیحات انجام نمی‌دهند و حتی گاهی ممکن است کارهایی را انجام دهند که به نظر می‌رسد با محدودیت‌هایی که صادرکننده در ابتدا خواستار اعمال آن است، در تضاد باشد.»