«مادورو» تحت فشار متحدان

«ماریا کورینا ماچادو» رهبر اپوزیسیون، شامگاه دوشنبه اعلام کرد که جنبش او آرای کاغذی را از ۷۳درصد از مراکز رای گیری کشور دریافت کرده است و ادعاهای دولت را رد کرد. این آمارها نشان داد که «ادموندو گونزالس»، رقیب مادورو، ۳.۵میلیون رای بیشتر از رئیس جمهور مستقر (مادورو) دریافت کرده است. گونزالس این حاشیه رای را «از لحاظ ریاضی غیرقابل برگشت» خواند. اقدام مقامات انتخاباتی برای اعلام پیروزی و عدم انتشار نتایج دقیق رای‌گیری که به‌طور معمول در انتخابات گذشته انجام می‌شد، این حس را در میان برخی از ونزوئلایی‌ها و ناظران بین‌المللی برانگیخته که اساسا «انتخابات مصادره به مطلوب است». اما به نظر می‌رسد که مادورو هم بیکار ننشسته و دولتش اعلام کرد که در حال تحقیق از رهبران ارشد مخالفان با اتهام زدن به آنها در راستای هک سیستم‌های رایانه‌ای انتخاباتی است.

تظاهرات پراکنده صبح روز دوشنبه (۸مرداد) و سه‌شنبه (۹مرداد) در کاراکاس شدت گرفت؛ زیرا معترضان خشمگین به سمت پایتخت در حال حرکت بودند و به دژهای سنتی دولت رسیدند که بیش از دو دهه است شاهد ناآرامی‌های سیاسی نبوده است. گروه‌های بزرگی از مردان جوان بیش از پنج مایل در جاده‌های اصلی پیاده‌روی کردند و پوسترهای تبلیغاتی مادورو را پاره کردند. در این میان، در برخی از مناطق مجسمه‌های چاوز به پایین کشیده شد و معترضان با نیروهای امنیتی به‌شدت درگیر شدند. یک گروه دیگر از معترضان متشکل از صدها نفر سعی کردند خود را به کاخ ریاست‌جمهوری برسانند. آنها در طول این مسیر لاستیک‌هایی را آتش زدند. شبه نظامیان طرفدار دولت با گشودن آتش پاسخ دادند و پلیس برای متفرق کردن تظاهرات از گاز اشک‌آور استفاده کرد. معترضان در کومانا، در ۲۵۰مایلی شرق پایتخت، سعی کردند خود را به ستاد انتخابات برسانند؛ اما از سوی گارد ملی عقب رانده شدند.

انتخابات مورد مناقشه مجددا توجهات را به مشوق‌های دولت بایدن برای ونزوئلا معطوف کرد. مذاکرات مقامات ایالات متحده با این دولت اقتدارگرا و کاهش تحریم‌ها بر صنعت حیاتی نفت این کشور، زمینه را برای رای‌گیری روز یکشنبه فراهم کرده بود. در حال حاضر، دولت بایدن گفته است که در نظر ندارد هیچ مجوزی را برای فروش نفت لغو کند. اما دولت بایدن همچنین از دولت مادورو خواست که جدول‌های آرا را منتشر کند و هشدار داد که عدم این کار، خطر انزوای دیپلماتیک را در پی دارد؛ زیرا کشورهای بیشتری -از جمله برخی متحدان مهم - عدم شفافیت انتخاباتی را که به نظر می‌رسد ناقض هنجارهای بین‌المللی است، زیر سوال می‌برند. دولت برزیل به رهبری «لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا» رئیس‌جمهور این کشور، روز دوشنبه با وجود سال‌ها روابط دوستانه بین این دو رهبر چپ، از مادورو فاصله گرفت.

دولت لولا در بیانیه‌ای محتاطانه، «ماهیت مسالمت‌آمیز» انتخابات را ستود؛ اما پس از آن خواستار «تایید بی‌طرفانه نتایج» و انتشار نتایج دقیق از حوزه‌های رای‌گیری شد. کلمبیا به رهبری «گوستاوو پترو»، چپ‌گرایی که در ماه‌های اول ریاست‌جمهوری خود نزدیک‌تر شدن به ونزوئلا را در اولویت قرار داد، ضمن اینکه خواستار انتشار آمار دقیق از سوی دولت ونزوئلا شد، از ناظران بین‌المللی که بر رای‌گیری نظارت می‌کردند نیز خواست ارزیابی خود را ارائه کنند. واکنش‌های برزیل و کلمبیا قابل توجه بود؛ زیرا نشان می‌داد که دو همسایه بزرگ ونزوئلا قبل از اینکه ادعای انتخاب مجدد مادورو را به رسمیت بشناسند، به دنبال دریافت پاسخ بودند.

دوشنبه شب، برزیل، کلمبیا و مکزیک در حال مذاکره درباره بیانیه‌ای مشترک بودند تا از ونزوئلا بخواهند سوابق رای را در هر حوزه رای‌گیری منتشر کند؛ به این امید که موضع یکپارچه سه کشور تاثیرگذار منطقه به فشار بر مادورو کمک کند. «سلسو آموریم»، مشاور ارشد سیاست خارجی لولا نیز روز دوشنبه به‌طور جداگانه با مادورو و گونزالس در کاراکاس دیدار کرد. به گفته یکی از مقامات برزیلی، مادورو در یک جلسه یک‌ساعته در کاخ ریاست‌جمهوری ونزوئلا، قول داد که نتایج کامل رای‌گیری را ارائه کند؛ هرچند که به گفته یکی از مقامات برزیلی، جدول زمانی مشخصی برای انجام این کار ارائه نکرد. این مقام برزیلی گفت: کشورش این وعده را «گامی کوچک» می‌داند؛ اما همچنان واقع‌بین است. آموریم به خبرنگاران گفت که نمی‌تواند به آرای ارائه‌شده توسط مادورو و اپوزیسیون اعتماد کند؛ زیرا هیچ یک از آنها مدرکی ارائه نکردند.