«اما بوبولا» در گزارش ۲۴ژوئیه در نیویورک‌تایمز نوشت، حوضچه‌های مصنوعی که در آن حیوانات قبلا در آن آب می‌نوشیدند، دیگر آبی ندارد و به صورت ترک‌خورده وجود دارد. خوشه‌های گندم کوچک و توخالی هستند. دریاچه پرگوزا در سیسیل مرکزی، بخشی از یک ذخیره‌گاه طبیعی، شبیه یک دهانه کمرنگ و خشک است. اما برای بسیاری از ساکنان این مناطق، تابستان فصل اوج گردشگری هم هست؛ یک راه حیات اقتصادی و کلیدی که مقامات نگران هستند با اخبار مربوط به کمبود آب تهدید شود و آنها در تلاش برای محافظت از آن هستند. «سالواتوره کوچینا» رئیس حفاظت مدنی سیسیل گفت: «ما مجبور هستیم که آسیب‌های واردشده به کشاورزی را قربانی کنیم؛ اما باید تلاش کنیم که به گردشگری آسیب نرسانیم؛ زیرا وضعیت بدتر خواهد شد.» وی افزود که کشاورزی همچنان بیشترین مصرف آب را به خود اختصاص می‌دهد؛ به‌طوری‌که جمعیت عمومی -حتی زمانی که میلیون‌ها گردشگر را در طول تابستان شامل می‌شود- تنها بخشی از آن را مصرف می‌کنند.

مقامات گفتند که تامین آب برای بیمارستان‌ها، کسب‌وکارهایی که کارهای کلیدی مانند اکسیژن را تولید می‌کنند و بخش‌های آسیب‌پذیر مردم را در اولویت قرار داده‌اند. هتل‌ها نیز همچنین. «اِلویرا آماتا» یکی از مقام‌های ارشد گردشگری سیسیل قول داد: «گردشگران متوجه خشکسالی نمی‌شوند.» در خارج از استراحتگاه‌های پنج ستاره، در جنوب خشک جزیره، نشانه‌های خشکسالی در همه‌جا دیده می‌شدند. در آگریجنتو که مشرف به دره‌ای است که خرابه‌های چندین معبد یونانی را در خود جای داده است، مقامات در حال جیره‌بندی آب هستند. برخی از خانه‌ها در حومه‌ها هفته‌هاست که آبی دریافت نکرده‌اند.

«فرانچسکو پیکارلا»، رئیس فدرالبرگی (انجمن هتل‌های اصلی ایتالیا) در آگریجنتو، گفت که کمبود آب باعث شده است که در برخی هتل‌ها تعداد کمی از تخت‌خواب‌ها قابل استفاده باشد و در برخی دیگر هم صبحانه‌های کوچک حذف شده است. برخی اتاق‌ها عملا از گردونه حذف و مشتریان را به هتل‌های دیگر هدایت می‌کنند. او گفت: اما آنچه بیش از همه آسیب می‌زند، گزارش‌های رسانه‌های خبری بود که هشدار می‌دادند گردشگران به‌دلیل کمبود آب «فرار را بر قرار ترجیه می‌دهند.» پیکارلا گفت از زمانی که گزارش‌ها شروع به انتشار کردند، رزروها به میزان قابل توجهی کاهش یافت. منطقه نیز بلافاصله با احضار مسوولان و درخواست از آنها برای حفاظت از فصل گردشگری واکنش نشان داد.

«فرانچسکو میچیچه» شهردار آگریجنتو، گفت که مقامات به‌طور مکرر آب را به مرکز شهر می‌دهند؛ جایی که اکثر «تخت‌خواب‌ها و صبحانه‌ها» در آنجاست و البته این کامیون‌ها هستند که آب را در اختیار هتل‌ها قرار می‌دهند. پیکارلا گفت که برخی هنوز از پرداخت هزینه کامیون‌ها شکایت دارند؛ اما اکثر هتل‌ها اکنون می‌توانند آب را تامین کنند. «ایسیدورو دی فرانکو»، مدیر کل اقامتگاه «ریزورت وردورا» در نزدیکی آگریجنتو، درحالی‌که در مکانی مشرف به زمین‌های گلف سبز و گیاهان زینتی صورتی و آبی سرسبز نشسته بود، گفت: «در بخش لوکس، نمی‌توانم به آنها بگویم دوش را جیره‌بندی کنند.» او گفت که این اقامتگاه استفاده از آب و بازیافت آب را محدود می‌کند، اما نمی‌تواند نیازهای اولیه را کاهش دهد.

دولت منطقه‌ای در حال برنامه ریزی یک کمپین تبلیغاتی برای مقابله با ترس از خشکسالی است. سیسیلی‌ها اصرار داشتند که جنوب سیسیل نه تنها آماده پذیرایی از گردشگران است، بلکه به‌شدت به آنها نیاز دارد. «سینزیا زربینی»، سخنگوی سیسیلی برای «کولدرتی» (بزرگ‌ترین انجمن کشاورزان ایتالیا) گفت: «اگر ما را از گردشگری هم دور کنید، خواهیم مرد.» بسیاری از کشاورزان در حال حاضر ناامید هستند. یک کشاورز در تپه‌های نزدیک شهر کالتانیستا در جنوب سیسیل گفت که بزهایش آنقدر از حوض‌های آب می‌نوشیدند که یکی از آنها بر اثر خشک شدن گل در معده‌اش مرده بود. «جیانکارلو دیونیسی»، بخشدار محلی ایالت نورو ساردینیا گفت: «ما تصمیم گرفتیم کشاورزی را قربانی کنیم.» او گفت: «اگر گردشگرانی که می‌آیند نتوانند دوش بگیرند، دهان به دهان پیامد منفی برایمان ایجاد می‌کنند.»

اخبار مرتبط