جنایت در فلسطین موجب خیزش چپ شد
جنبش بدون سر در آمریکا
یک ائتلاف در حال ظهور از گروه‌های مدافع فلسطین، در حال بحث درباره چگونگی اعمال فشار به دموکرات‌ها در برنامه تابستانی کنوانسیون ملی این حزب هستند. موریس میچل، مدیر ملی حزب خانواده‌های کارگری می‌گوید: «شاید این ایده وجود داشت که با گذشت زمان، جنبش از بین می‌رود یا مانند یک اعتراض در دانشگاه یا مانند یک جنبش اعتراضی چپ افراطی عمری کوتاه‌مدت داشته باشد.» او ادامه می‌دهد: «با آشکار شدن تلفات انسانیِ بسیار، برعکس این امر اتفاق افتاد.» مصاحبه با بیش از ده‌ها تن از فعالان و سایرین دخیل در آتش‌بس و همچنین منتقدان آنها، نشان داد در عین حال که این گروه قوی‌تر از قبل شده است، اما دارای هیچ رهبر خاصی نیست و حتی تاکنون نام یک نفر هم مطرح نشده است.
این شامل صدها گروه، از سطح ملی گرفته تا سطح فرامحلی است که همگی در پشت فراخوان برای پایان دادن به عملیات نظامی اسرائیل متحد شده‌اند. اما آنها درباره سایر موضوعات اصلی، مانند چگونگی دستیابی به آتش‌بس و آنچه باید پس از آن اتفاق بیفتد، هیچ نظری ندارند.
این گروه‌ها با یکدیگر کار نمی‌کنند و تاکتیک‌های آنها نیز بسیار متفاوت است؛ درحالی‌که رهبران کارگری و مذهبی بیانیه صادر می‌کنند، گروه‌ها و فعالان سرسخت‌تر، اغلب میل به تظاهرات یا ایجاد ترافیک دارند. برخی هم حامیان خود را تشویق می‌کنند تا «اقدامات مستقل» خود را انجام دهند. به‌ویژه در دانشگاه‌ها، برخی از اعتراض‌ها خشونت‌آمیز شده‌اند. به گفته مقامات مجری قانون و گروه‌های مدافع، دانشجویان و رهبران یهودی توصیف کرده‌اند که در مواجهه با موج گسترده‌تر حوادث یهودی‌ستیزانه، توسط مردم خشمگین از جنگ غزه مورد آزار و اذیت و تهدید قرار گرفته‌اند. در مقابل اقدامات ضدمسلمانان و ضد عربی هم افزایش یافته است؛ از جمله کشته شدن یک پسر ۶ساله فلسطینی آمریکایی و تیراندازی به سه دانش‌آموز فلسطینی‌تبار در ورمونت که از جمله این موارد هستند.
پس از حمله ۷اکتبر که مقامات اسرائیلی می‌گویند حدود ۱۲۰۰نفر در اسرائیل کشته شده‌اند، تظاهرات علیه اسرائیل در ابتدا اغلب توسط گروه‌های دانشگاهی مانند «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» رهبری می‌شد که بعدا در چندین دانشگاه ممنوع یا تعلیق شد. سازمان‌های چپ‌گرای یهودی از جمله بخش‌های صدای یهودی برای صلح بودند که حمله حماس را به‌عنوان مقاومت مشروع قلمداد کردند. این گروه نیز به‌شدت درگیر تظاهرات خیابانی بودند و منتقد سیاست‌های نتانیاهو هستند. اما با تشدید واکنش نظامی اسرائیل و افزایش بحران انسانی در غزه، مجموعه گسترده‌تری از سازمان‌ها، رهبران و رای‌دهندگان سنتی‌تر با گرایش‌های دموکرات شروع به درگیر شدن با این موضوع کردند. فعالان اکنون در حال برنامه‌ریزی هستند که چگونه می‌توانند جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا و متحدان دموکراتش را تحت فشار قرار دهند یا اینکه در سال انتخابات از آنها جدا شوند.
جو بایدن تحت فشار شدیدی قرار دارد تا موضع سخت‌تری در برابر اسرائیل، متحد دیرینه، از بخش‌های قدرتمند یک حزب دو پاره‌شده اتخاذ کند. در نظرسنجی مرکز تحقیقاتی پیو که ماه گذشته منتشر شد، اکثریت اندکی از دموکرات‌ها گفتند که شیوه اجرای جنگ توسط اسرائیل غیرقابل قبول است، حتی با وجود اینکه در همان حد سهم، می‌گفتند دلایل جنگیدن کاملا یا تا حدودی قابل قبول است. پس از کشته شدن هفت امدادگر در حملات اسرائیل در هفته گذشته، بایدن تهدید کرد که حمایت از اسرائیل را مشروط به نحوه رسیدگی به تلفات غیرنظامیان و بحران انسانی در غزه خواهد کرد. سایر دموکرات‌ها در محکوم کردن اسرائیل بسیار فراتر می‌روند.
عباس علویه، ۳۲ساله، یک استراتژیست دموکرات که به رهبری یک تلاش ملی در اعتراض به سیاست بایدن در اسرائیل کمک می‌کند، گفت: «اکنون یک پیوند واقعی بین مقامات منتخب برجسته و سازماندهی در صحنه وجود دارد. این پیوند منجر به چیزی می‌شود که من به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تلاش‌های سازماندهی ضدجنگ این نسل تجربه کرده‌ام.»
