این کاوشگر چهارپا تقریبا ۸۰۰کیلوگرم (۱۷۵۰ پوند) وزن دارد و قرار است تا پنج روز دیگر به مدار ماه برسد. سپس بین سه تا هفت روز قبل از فرود در منطقه قطب جنوب قمری، مکان مناسب را انتخاب می‌کند. «الکساندر بلوخین» یکی از مقامات ارشد روسکوسموس، در مصاحبه اخیر خود گفت: «برای اولین بار در تاریخ، فرود قمری در قطب جنوب ماه انجام می‌شود. تاکنون همه در منطقه استوایی فرود آمده‌اند.» انتظار می‌رود این فرودگر در ۲۳اوت به سطح ماه برسد، تقریبا همزمان با یک سفینه هندی که در ۱۴ژوئیه به فضا پرتاب شد. ماژول‌های هر دو کشور به سمت قطب جنوب قمری حرکت می‌کنند؛ منطقه‌ای که هیچ سفینه‌ای به آرامی در آن فرود نیامده است. تنها سه دولت موفق به فرود بر ماه شده‌اند: اتحاد جماهیر شوروی، ایالات‌متحده و چین.

روسکوسموس گفت که این ماژول به مدت یک سال کار خواهد کرد و «نمونه‌های خاک را برداشت و تجزیه و تحلیل می‌کند و تحقیقات علمی طولانی‌مدت» روی مواد سطح ماه و جو انجام می دهد. روسیه با پرتاب این ماه‌نشین برای اولین‌بار از سال۱۹۷۶، تمایل به ازسرگیری و ساخت برنامه حضور در ماه دوره شوروی دارد. این سازمان گفت که می‌خواهد نشان دهد روسیه «کشوری است که می‌تواند محموله‌ای را به ماه برساند» و «از دسترسی تضمین‌شده روسیه به سطح ماه اطمینان حاصل کند.»

تحریم‌های اعمال‌شده علیه روسیه پس از حمله به اوکراین، دسترسی این کشور به فناوری غربی را دشوارتر می‌کند و بر برنامه فضایی آن تاثیر می‌گذارد. به گفته تحلیلگران، «لونا-۲۵» در ابتدا قرار بود یک ماه‌نورد کوچک را حمل کند؛ اما این ایده برای کاهش وزن فضاپیما برای قابلیت اطمینان بهتر کنار گذاشته شد. «ویتالی اگوروف» تحلیلگر فضایی مشهور روسی گفت: «لوازم الکترونیکی خارجی سبک‌تر و لوازم الکترونیکی داخلی سنگین‌تر هستند. درحالی‌که دانشمندان ممکن است وظیفه مطالعه آب روی سطح ماه را داشته باشند، اما برای روسکوسموس، وظیفه اصلی فرود روی ماه، بازیابی تخصص ازدست‌رفته شوروی و یادگیری نحوه انجام این کار در دوره جدید است.» «دنیل هاوکینز» روزنامه‌نگار گفت که برای روسیه، این ماموریت «بازگشت بزرگی به ماموریت‌های فضایی بزرگ پس از یک وقفه طولانی‌مدت» بود.

هاوکینز که از مسکو صحبت می‌کرد به الجزیره گفت: «همه به خوبی از میراث عظیم شوروی در زمینه پرتاب فضایی آگاه هستند» او افزود: «بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و فرستادن آخرین کاوشگر به ماه در سال ۱۹۷۶، موسسه فضایی روسیه واقعا وارد دوره افول شد.» هاوکینز گفت: «برای روسیه، یک ماموریت موفقیت‌آمیز به ماه نشان می‌دهد که به‌رغم گذشته پرتلاطم و تحریم‌های غرب که واقعا بر توسعه فضایی روسیه تاثیر گذاشته است، این کشور قادر به انجام ماموریت‌های فضایی بزرگ است.» او گفت روسیه می‌خواهد نشان‌ دهد که می‌تواند این کار را با «تجهیزاتی که به‌طور موثر در روسیه ساخته شده است - برند خود روسیه- برای رقابت در سطح بین‌المللی» انجام دهد.  آخرین ماموریت‌های فرود فضایی روسیه در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۱ با شکست مواجه شدند.

اگوروف گفت: «مطالعه ماه هدف نیست. هدف رقابت سیاسی بین دو ابرقدرت - چین و آمریکا - و تعدادی از کشورهای دیگر است که می‌خواهند عنوان ابرقدرت فضایی را نیز به خود اختصاص دهند.» این پایگاه فضایی «پروژه شخصی» ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه است و کلید تلاش‌های او برای تبدیل روسیه به یک ابرقدرت فضایی و انتقال پرتاب‌های روسیه از پایگاه «بایکونور» در قزاقستان است. پوتین سال گذشته در سخنرانی خود در فضاپیمای وستوچنی گفت که اتحاد جماهیر شوروی اولین انسان را در سال۱۹۶۱ با وجود تحریم‌های «کلی» به فضا فرستاد. او گفت که روسیه برنامه ماه خود را با وجود مجازات‌های اقتصادی غرب که در جنگ اوکراین به سطوح بی‌سابقه‌ای رسیده است، توسعه خواهد داد.