قانون سکوت در فرانسه
این قطعنامه که الزامآور نبود، بهرسمیت شناختن کشور فلسطین، ارائه قطعنامه در سازمان ملل برای تحمیل تحریم شدید تسلیحاتی بر اسرائیل و لغو بخشنامههای ممنوعیت فراخوان برای تحریم محصولات شهرکهای [اسرائیلی] را از دولت فرانسه درخواست کرده بود. ژان لوکوک، نماینده پارلمان فرانسه و تنظیمکننده این پیشنویس معتقد است او و همفرانش بر موجودیت اسرائیل اصرار دارند؛ اما از حق خود و دیگران در انتقاد از انحراف غیرلیبرال و استعماری اسرائیل به شکلی که منتقدان اسرائیل، ضدیهودی یا ضد صهیونیستی خوانده نشوند، دفاع میکنند. سیاست استعمار مغایر با قانون بینالمللی است. وی که حمایت برخی نمایندگان احزاب چپ بهویژه «فرانسه تسلیمناپذیر» و اکولوژیستها را بههمراه داشت، از حق انتقاد از انحراف سیاسی غیرلیبرال و یک دولت استعماری (رژیم صهیونیستی) دفاع کرد و در توصیف رژیم اسرائیل تاکید کرد: «این یک رژیم نهادینهشده با هدف ظلم یک گروه بر گروه دیگر است.» سخنان وی مورد انتقاد برخی نمایندگان از جمله حامیان ریاستجمهوری، احزاب راست و راست افراطی و همچنین نماینده موسسات یهودی در فرانسه (Crif) قرار گرفت.
متیو لوفور، نماینده حزب Renaissance و رئیس گروه مبارزه با یهودستیزی درباره این پیشنویس اعتقاد دارد، این طرح نفرت وجودی از اسرائیل را منعکس میکند. او مخالفت خود را با کشاندن چنین درگیری خارجی به بحثهای داخلی ابراز داشت و تاکید کرد که «چنین اقدامی یهودستیزی را تقویت میکند.» نمایندگان حزب فوق معتقدند به محض اینکه موضعگیریهایی نزدیک به موضعگیری فلسطین اتخاذ کنیم، به ضدیهودی بودن متهم میشویم و اعتبار ما خدشهدار میشود، بههمین دلیل ترجیح میدهیم سکوت کنیم. چیزی که نمیتوان پذیرفت، تقویت این مفهوم است که انتقاد از اسرائیل به معنای ضد یهودی بودن تو است و این مرا ناراحت میکند؛ چراکه فکر میکنم با موضعگیریهای بزرگی با این درجه از حساسیت به این روش برخورد میشود.
با وجود اینکه کمپین تحریم رژیم صهیونیستی «بیدیاس» در فرانسه از نظر سیاسی و قضایی جرم محسوب میشود؛ اما نمایندگان حزب کمونیست پارلمان این کشور در پیشنویس یادشده که رد شد، تلاش کردند تا به تحریم کالاهای وارداتی از اراضی اشغالی مشروعیت قانونی بدهند. تصویب قانونی در سال۲۰۱۹ در محکومیت هرگونه سخنرانی علیه صهیونیسم آن هم تنها چند ماه پس از کشته شدن یک سالمند فرانسوی یهودیالاصل، انتقاد از کابینه رژیم صهیونیستی بهعنوان یک انتقاد سیاسی عادی را دشوار میکند.
این پیشنهاد در حالی مطرح شد که این گروه پارلمانی پای بندی عمیقی به وجود دولت اسرائیل دارد؛ ولی از حق انتقاد کردن از یک انحراف غیر لیبرال و استعماری از این دولت و بدون آنکه به ضدیت با صهیونیسم و یهودیان متهم شود، حمایت میکند. این پیشنهاد که برای طرح مسائل از سوی نمایندگان کمونیستها ارائه شده بود، بهطور گسترده مورد انتقاد قرار گرفت و علاوه بر نمایندگان احزاب مختلف، از سوی شورای نمایندگی نهادهای یهودی فرانسه (کریف) هم مورد انتقاد واقع شد. در متن این پیشنهاد آمده است اوضاع فلسطین از منظر حقوقی یک آپارتاید را نشان میدهد و به هر دلیل سیاسی، امنیتی یا مذهبی که باشد سیاست شهرکسازی بر خلاف مساوات بینالمللی است.
این یک رژیم نهادینهشده و حکشده در قانون است که هدف آن ظلم به یک گروه از مردم و استمرار آن بهشکل میدانی است. قطعنامههای متعددی از سوی سازمان ملل و مجمع پارلمانی شورای اروپا و تحقیقات و گزارشات منتشرشده از سوی سازمانهای غیر دولتی در این زمینه وجود دارد. قطعنامه پیشنهاد نمایندگان کمونیست الزامآور نبوده و فقط از قوه مجریه در فرانسه میخواهد اقدامات همچون «دولت فلسطینی را بهرسمیت بشناسد»، «در سازمان ملل نیز قطعنامهای را برای به اجراگذاری یک تحریم تسلیحاتی سختگیرانه علیه اسرائیل ارائه دهد» و «بخشنامههای ممنوعیت فراخوان برای بایکوت محصولات اسرائیلی تولیدشده در مناطق شهرک نشین» را بردارد.
این قطعنامه از سوی نمایندگان «فرانسه نافرمان» (ژان لوک ملانشون و اکولوژیستها (سبزها) مورد حمایت قرار گرفت؛ ولی نمایندگان حزب سوسیالیست آن را تایید نکردند. این رویداد شاید حادثه کوچکی باشد؛ اما پیام معناداری برای گفتن دارد. در بین نمایندگان جناح اکثریت (ماکرونیستها) در مجلس ملی فرانسه درباره جنگ فلسطین و اسرائیل تنش مهمی در جریان است. خانم «میریل کالپوت» نماینده منطقه «دروم فرانسه» و عضو گروه مطالعات فلسطین در مجلس ملی فرانسه طی پیام توییتری خود قانونمندسازی ساخت شهرکهای جدید اسرائیلی را محکوم و تاکید کرد: «تکهتکه کردن کرانه باختری رود اردن تشکیل یک دولت حاکمیتدار فلسطینی را تضعیف میکند.»
در سال۱۳۹۳ پارلمان فرانسه به طرح پیشنهادی نمایندگان حزب سوسیالیست رای مثبت داد و دولت فلسطین را بهرسمیت شناخت. این طرح مجلس که با ۳۳۹ رای موافق در برابر ۱۵۱رای مخالف به تصویب رسید، دولت فرانسه را ملزم به شناسایی دولت مستقل فلسطینی نمیکند؛ اما تاثیرات نمادینی بهویژه بر سیاست خارجه فرانسه خواهد گذاشت. از بدو تاسیس رژیم منفور صهیونیستی درسال۱۹۴۸ فرانسه یکی از اصلیترین متحدان این رژیم در جهان بوده و روسای جمهوری فرانسه از جمله ژاک شیراک، نیکلای سارکوزی و فرانسوا اولاند در سفر به سرزمینهای اشغالی در پارلمان اسرائیل سخنرانی کردهاند. وجود لابی قدرتمند صهیونیسم در فرانسه که ارتباط مستحکمی با اسرائیل دارد باعث شده تا بسیاری از احزاب سیاسی این کشور برای تامین نیازهای مالی خود به این لابی روی آورند. تعدادی از احزاب فرانسه بهطور آشکار و پنهان با مقامات رژیم صهیونیستی ارتباط دارند؛ اما حزب سوسیالیسم در این میان سرآمد سایر احزاب سیاسی این کشور است.