بایدن چوب «حمایت‌گرایی» را می‌خورد

برای چندین دهه، تورم به اندازه‌‌ای پایین بود که اکثر آمریکایی‌‌ها می‌‌توانستند آن را نادیده بگیرند. در حال حاضر اما هزینه خورد و خوراک هفتگی بر زندگی روزمره رای‌‌دهندگان تاثیر قابل توجهی داشته و خشم آنها را برانگیخته است. قبل از اثرات تورمی عملیات نظامی روسیه در اوکراین که در سرتاسر جهان باعث افزایش بیشتر قیمت‌‌ها شد، در اوایل ۲۰۲۱ محرک اقتصادی دولت بایدن موجب آغاز حرکت تورم به سوی کانال افزایشی شد.به گفته موسسه آمار و نظرسنجی پیو، ۸۰ درصد آمریکایی‌‌ها گفته‌‌اند که وضعیت اقتصاد در تصمیم‌‌گیری‌‌های رأی‌‌دهی آنها «بسیار مهم» خواهد بود و بیش از ۷۵ درصد شرکت‌‌کنندگان درباره قیمت مواد غذایی و کالاهای مصرفی «بسیار نگران» هستند.

با این حال از منظر اکونومیست، پیامدهای نزدیک به دو سال سیاست‌‌های اقتصادی بایدن فراتر از تحریک تورم است.سیاست‌‌های اقتصادی بایدن مسوول دو مورد از بزرگ‌ترین تهدیدهای بلندمدت پیش‌‌روی آمریکا شناخته می‌‌شود: خطرات احتمالی تغییرات آب‌‌وهوایی و ظهور چینی که بطور مستمر مشغول گسترده کردن مرزهای سلطه است.در سال گذشته، بایدن سه لایحه مهم در زمینه زیرساخت‌‌ها، نیمه‌هادی‌‌ها و محیط زیست را امضا کرده است، که در مجموع هزینه‌‌ای معادل ۷/ ۱ تریلیون دلار برای آمریکا داشته است.چنین طرح‌هایی از زمانی که کنگره در دهه ۱۹۸۰ از خودروسازان آمریکایی و تراشه‌‌سازان حمایت کرد، بی‌‌سابقه بوده است.

دولت طی پنج سال آینده ۱۸۰ میلیارد دلار یارانه و اعتبار مالیاتی به شرکت‌های محلی اختصاص خواهد داد.این مرحله از اهداف تعریف شده در سیاست‌‌های اقتصادی بایدن قابل ستایش است.اما تصور می‌‌شود حمایت‌‌گرایی چنین طرح‌هایی باعث می‌‌شود که آمریکا کمتر به اهداف خود دست یابد. گویی بایدن مقصد را به درستی شناسایی کرده؛ اما قبل از حرکت پاهای خود را به هم بسته است. هزینه‌های چنین رویکرد متناقضی هم بر عهده آمریکا و هم متحدانش خواهد بود.

اکونومیست معتقد است که آمریکا به درستی می‌‌خواهد پیشتازی تکنولوژیک خود را در تولید تراشه‌های پیشرفته نسبت به چین حفظ کند. اهمیت نظامی نیمه‌هادی‌‌ها در حال افزایش است و با تغییر شکل جنگ توسط هوش مصنوعی می‌‌تواند حیاتی شود. نگرانی منطقی دیگر به وابستگی آمریکا به چین برای تامین انرژی سبز حیاتی مانند باتری‌‌ها مربوط می‌‌شود. همان‌طور که اتکای اروپا به گاز طبیعی روسیه به تک‌‌روی‌‌های ولادیمیر پوتین قوت بخشید، این امر نیز می‌‌تواند روزی به شی جین پینگ، فرصت تسلط بر اقتصاد آمریکا را بدهد.بایدن می‌‌خواهد زیرساخت‌‌های زنگ‌‌زده را با انرژی سبز بازسازی کند و انتشار کربن را کاهش دهد. او این اهداف را با اعمال یارانه‌های بیشتر و با تکیه بر مصرف بیشتر آمریکایی‌‌ها طراحی کرده است و دموکرات‌‌ها امیدوارند که با توسل به ادعای حمایت از تولید داخلی و مشاغل طبقه متوسط، در مسیر مبارزات انتخاباتی امتیازاتی به‌دست آورند.

مشکل اینجاست که حمایت‌‌گرایی، سمی است که موجب تضعیف کل اکوسیستم خواهد شد. اتحادیه اروپا و کره‌جنوبی شکایت دارند که خریداران خودروهای برقی آنها از یارانه‌های جدید آمریکا که به نفع خودروهای مونتاژ شده در آمریکای شمالی است، متضرر خواهند شد و چنین سیاستی حتی ممکن است قوانین سازمان تجارت جهانی را نقض کند. اتحادیه اروپا در حال آماده‌‌سازی طرحی برای یارانه‌های صنعت تراشه خود است که به آنان این امکان را می‌‌دهد که با آمریکا وارد رقابت شدیدی شوند. آخرین ابتکار تجاری آمریکا در راستای تلاش برای دور کردن کشورهای آسیایی از حوزه نفوذ چین، به‌عنوان مثال از طریق چارچوب اقتصادی هند و اقیانوسیه، با چرخش سیاست‌‌های داخلی آنان تضعیف شده است. حمایت‌‌گرایی غربی به ادعاهای شی جین‌پینگ مبنی بر اینکه دموکراسی‌‌ها تنها برای قوانین اقتصادی جهانی پافشاری دارند که به نفع آنان باشد، دامن می‌‌زند.

در آمریکا نیز حمایت‌‌گرایی دستیابی به اهداف سیاست‌‌های اقتصادی بایدن را دشوارتر کرده است. پرداخت یارانه به خودروهای الکتریکی مونتاژشده در آمریکای شمالی آنها را گران‌‌تر و کم‌‌کیفیت‌‌تر می‌‌کند و انگیزه سبز شدن را کاهش می‌‌دهد. قوانین جدید در اغلب پروژه‌ها کارفرمایان را ملزم به پرداخت «دستمزدهای دستوری» مصوب دولت یا استفاده از آهن و فولاد آمریکا کرده است. طرح وزارت بازرگانی برای اعطای یارانه تراشه، در مقابل شرکت‌ها را متعهد به مشارکت در حل مجموعه‌‌ای از مشکلات اجتماعی می‌‌کند. این وظایف می‌‌تواند از اشتغال فقرا تا تسهیل مشاغل زنان را شامل شود و چنین تشریفات اداری هزینه‌های مصرف‌‌کنندگان و مالیات‌‌دهندگان را بیشتر افزایش می‌‌دهد. از منظر اکونومیست، به جای ایجاد موانع، آمریکا باید از مزایای باز بودن تجاری استفاده کند.

بهبود شرایط مهاجرت حرفه‌‌ای، هم صنعت فناوری سبز و هم صنایع تولید تراشه را تقویت می‌‌کند. تسهیل قوانین صدور مجوز ممکن است بسیار بیش از اعطای یارانه برای تشویق ایجاد زیرساخت‌‌های سبز مفید باشد. کسر مالیات نیز می‌‌تواند در بهبود شرایط سرمایه‌‌گذاری موثر باشد. تجارت آزاد در فناوری‌‌های حیاتی با متحدان، هم کربن‌زدایی و هم اجتناب از وابستگی بیش از حد به حکومت‌‌های خودکامه را برای جهان دموکراتیک ارزان‌‌تر خواهد کرد. حتی اگر قصد آمریکا ممانعت از پیشرفت بیشتر چین در ساخت تراشه است، می‌‌تواند این کار را بدون آسیب به صنعت انجام دهد. درحالی‌که با ممنوعیت اخیر فروش فناوری تراشه‌های پیشرفته به چین، ضرر مالی شرکت‌ها اجتناب‌‌ناپذیر است. ممکن است بایدن ادعا کند که مجبور است محدود به مرزهای سیاسی موجود فعالیت کند.

زمانی که غرایز حمایت‌گرایانه او به سمت برخی اهداف مولد هدایت شده است، دموکرات‌‌ها در تعیین قوانین فدرال و سیستم تجاری برای محدود کردن انتشار کربن ناامیدکننده ظاهر شده‌‌اند. وعده رنسانس تولید ممکن است به دموکرات‌‌ها کمک کند کرسی‌‌هایی را که زمانی محال به نظر می‌‌رسیدند، به‌دست آورند. در کوتاه‌مدت، احتمالا افزایش محبوبیت دموکرات‌‌ها در مقایسه با آسیب وارده ترس مردم از تورم فزاینده، ناچیز خواهد بود. بازسازی صنعتی و تشویق مشاغل تولیدی ممکن است محبوب باشد؛ اما هزینه‌های زیادی را متوجه آمریکایی‌‌ها خواهد کرد. سیاست‌‌های اقتصادی بایدن ممکن است به آمریکا کمک کند تا با تغییرات آب‌‌وهوایی و خطر سلطه چین مقابله کند؛ اما به‌دلیل طراحی پرهزینه و ناکارآمد آن احتمالا موفق نخواهد بود. اقتصاد بیمار چین و سقوط بازار سهام، نشان‌دهنده نقص‌‌های تمرکزگرایی است.