دوئل عمران خان با ارباب قدرت به کجا می‌انجامد؟
این درام وضعیت مخاطره‌آمیز سیاست در پاکستان را آشکار کرده است؛ بازی «برنده همه چیز را می‌برد» که در آن از نیروهای امنیتی و سیستم قضایی به‌عنوان سلاحی برای کنار زدن کسانی استفاده می‌شود که از چشم تشکیلات نظامی قدرتمند یا نخبگان سیاسی کشور افتاده‌اند. این نمایش سال‌هاست جریان دارد و فضای سیاسی کشور را به یک «زمین بازی بی‌رحمانه» تبدیل کرده است که در آن تنها چند رهبر نخبه جسارت بازی دارند. همچنین افکار عمومی پاکستان نسبت به نظام سیاسی و تعداد انگشت‌شماری از خانواده‌های قدرتمند که دهه‌ها در رأس قدرت بوده‌اند، به‌شدت ناامید شدهاند. صعود «شهاب‌وار» عمران‌خان از حواشی سیاست به نخست‌‌وزیری و بطن قدرت در سال۲۰۱۸، نمایشی از این بود که سیاست در پاکستان چقدر سخت شده است: رقبای او با اتهامات کیفری و تهدید و ارعاب نیروهای امنیتی از میدان‌‌های انتخاباتی بیرون رانده شدند. زمانی که او و حامیانش به قدرت رسیدند، از همان ابزارها برای آزار و اسکات خبرنگاران و مخالفان سیاسی که از او انتقاد میکردند، استفاده کردند. در نهایت همان تشکیلات عریض و طویل و البته مرموز دامان او را گرفت و از قدرت و خودی‌ها بیرونش کرد. با این حال، او سیاستمداری کاریزماتیک است و تهدیدی است برای نظامیان و دولت جدید به رهبری شهباز شریف. تا اینجای کار ارباب قدرت نتوانسته‌اند او را تحت کنترل خود نگه دارند و برخی تحلیلگران نگرانند که این رویارویی به خشونت کشیده شود.
