«راجر کوهن» در گزارش ۱۳ آوریل در نیویورک‌تایمز نوشت: درحالی‌که جنگ روسیه در اوکراین ادامه دارد، لوپن در عمل نشان داد که انتخاب او به ائتلاف متحد بایدن در رویارویی با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، خاتمه می‌دهد یا حداقل این ائتلاف متحد را دچار اختلال خواهد کرد و شاید در اروپای غربی شکافی برای پوتین به‌منظور بهره‌برداری او ایجاد کند. لوپن با نادیده گرفتن چندجانبه گرایی، انتقاد از آلمان، انتقاد از اتحادیه اروپا، کم‌اهمیت جلوه دادن مسائل اقلیمی و قرار دادن آن در اولویت‌های پایین، حمله به «جهان گرایان» و سکوت در برابر حمله روسیه به اوکراین نشانه‌هایی از جهان‌بینی‌ای را به نمایش گذاشت که در عین حالی که یادآور دوران ریاست‌جمهوری ترامپ است، اما به نظر می‌رسد مستقیما تلاش‌های ناتو برای تسلیح اوکراین و شکست روسیه را به چالش خواهد کشید.گرویدن فرانسه به سوی راست افراطی (کشوری که دارای تسلیحات هسته‌ای و عضو دائم شورای امنیت است) پیامدهای غیرقابل پیش‌بینی و مخربی خواهد داشت. لوپن در یک کنفرانس خبری ۷۵دقیقه‌‌ای که به روابط بین‌‌الملل اختصاص داشت و ظاهرا برای تقویت اعتبار او در صحنه جهانی طراحی شده بود، گفت: فرانسه در «ناتو باقی خواهد ماند» و به ماده اصلی و پنج آن احترام می‌‌گذارد که می‌‌گوید حمله به یکی از اعضا، حمله به همه است. اما در عین حال افزود: «نیروهایمان را نه تحت فرماندهی یکپارچه ناتو و نه تحت فرماندهی اروپایی قرار می‌دهم.» او گفت که مواضعش «عدم تسلیم در برابر تحت‌الحمایه آمریکا شدن است که در خاک اروپا تحت پوشش ناتو اعمال می‌شود»؛ موضعی که او آن را با موضع ژنرال دوگل در سال۱۹۶۶ مقایسه می‌کند که فرانسه را از ارتش یکپارچه ناتو خارج کرد که تا سال ۲۰۰۹ همین‌گونه باقی ماند. لوپن افزود که مواضعش به معنای «تسلیم در برابر مسکو» نیست. به گفته لوپن، پیشنهاد نزدیکی با روسیه «هنگامی که جنگ روسیه و اوکراین به پایان برسد و با یک معاهده صلح حل و فصل شود» حتی به نفع ایالات متحده خواهد بود؛ زیرا «اتحاد نزدیک روسیه- چین» به نفع واشنگتن نخواهد بود.