در این سند آمده است: «جمهوری خلق چین در حال ترکیب اقتدار اقتصادی، دیپلماتیک، نظامی و فناوری خود، در شرایطی است که یک حوزه نفوذ در هند–اقیانوسیه می‌‌خواهد و به دنبال آن است تا تاثیرگذارترین قدرت جهان شود. تلاش‌های جمعی ما در دهه آتی مشخص خواهد کرد که آیا جمهوری خلق چین در تبدیل قوانین و هنجارهایی که به نفع هند–اقیانوسیه و جهان است، موفق شده است یا خیر؟» انتشار این سند با سفر آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا به منطقه هند–اقیانوسیه همزمان شده است؛ جایی که او قرار است بر اهمیتی که این منطقه برای ایالات متحده دارد، تاکید کند؛ آن هم در شرایطی که واشنگتن در بن‌‌بستی خطرناک با مسکو قرار دارد. همچنین این سند در شرایطی منتشر می‌‌شود که روسیه و چین به تازگی اعلام کردند «هیچ محدودیتی» در شراکت استراتژیک ندارند. این قاطع‌‌ترین و مفصل‌‌ترین همکاری مشترک آنها علیه ایالات متحده، برای ایجاد یک نظم بین‌‌المللی جدید به شمار می‌‌رود. در این سند، ایالات متحده به مدرن‌‌سازی اتحادها، تقویت شراکت‌‌های نوظهور و سرمایه‌‌گذاری در سازمان‌های منطقه‌‌ای وعده داده است. آمریکا همچنین بر اهمیت «یک هند قوی» به‌عنوان یک شریک در چشم‌‌انداز مثبت منطقه‌‌ای تاکید کرده است. براساس این سند، ایالات متحده یک هند–اقیانوسیه «آزاد و باز را از طریق شبکه‌‌سازی ائتلاف‌‌های قدرتمند و تقویت‌‌کننده متقابل» دنبال خواهد کرد. بر اساس برنامه اقدام ۱۲ تا ۲۴ ماه آینده، در این سند آمده است که واشنگتن حضور دیپلماتیک خود را در جنوب شرق آسیا و جزایر اقیانوس آرام «به‌طور معنا‌‌داری گسترش خواهد داد» و مذاکرات کلیدی با کشورهای جزیره‌‌ای اقیانوس آرام که دسترسی ارتش آمریکا را پوشش می‌‌دهد و به نظر می‌‌رسد در سال گذشته متوقف شد، در اولویت قرار خواهد داد.