ناگفته‌های گفتنی
خاطرات و تاملات الیاس شوفانی متفکر برجسته فلسطینی درباره فلسطین، صهیونیسم و اسرائیل
ارزیابی‌ها حاکی از این است که این کار بدون پرواز این هواپیماها از جنوب اسرائیل و از فرودگاه‌های ایجادشده توسط آمریکا در «نقب» به جایگزینی فرودگاه‌ها و پایگاه‌های موجود در سینا، شدنی نبود. از این رو این درست نیست که بگوییم اسرائیل، در جنگ خلیج[فارس] مشارکت نداشت. اما مساله بازداشتن اسرائیل از مشارکت آشکار در این جنگ، نشانه‌هایی برای مراکز تصمیم گیری سیاسی و نظامی در اسرائیل در خود داشت و در صورت تکرار مستثنا شدن اسرائیل از مشارکت در این چنین نقش‌های خدماتی، به مثابه یک چراغ قرمز و پیشینه خطرناک برای رهبران اسرائیل خواهد بود. به همین خاطر بود که سطح همکاری راهبردی میان آمریکا و اسرائیل، برای جبران این عدم مشارکت و تاکید بر تعهد آمریکا نسبت به آنچه «امنیت اسرائیل» نامیده می‌شود، بالا گرفت و دوره دولت های «باراک اوباما» و «کلینتون» شاهد مستحکم‌تر شدن روابط دو طرف بود. نقش اسرائیل در هر شرایطی، به‌عنوان نوعی ذخیره راهبردی همیشگی برای آمریکا، در منطقه باقی می‌ماند. نقشی که آماده به‌کارگیری در هر لحظه است. به ویژه اگر ایالات متحده نتواند بهانه بین‌المللی لازم را مانند آنچه در هجوم به عراق به خاطر اشغال کویت برایش فراهم شد، به‌دست آورد. اگر ایالات متحده در آینده، بهانه‌ای برای جنگ مستقیم نیابد، به‌کارگیری بهانه خطر تسلیحات کشتار جمعی در کشورهای منطقه برای «امنیت اسرائیل» قابل استفاده و در حکم چراغ سبز به اسرائیل، برای آغاز جنگ علیه کشورهای منطقه است. پیشینه‌ای هم در این زمینه وجود دارد که حمله هوایی اسرائیل به نیروگاه‌های اتمی «عراق» است. انجام این عملیات برای اسرائیل ممکن نمی‌شد، اگر فناوری و تجهیزات راداری آمریکا نبود. درواقع، ایالات متحده بهانه لازم را برای انجام عملیات مستقیم علیه عراق نداشت و این کار را به اسرائیل سپرد. اینک و با پیشرفت نیروی دریایی اسرائیل که دارای سه فروند از جدیدترین زیردریایی‌های جهان است و در اقیانوس هند حضور دارد، فعالیت این نیرو، به شکل اساسی متوجه ایران و عراق و برخی دیگر از کشورها مانند پاکستان و هند است.
jaberiansari۱۹۶۹@gmail.com
