بر اساس مطالعات اداره عمومی محیط زیست کویت، انتظار می‌رود در فاصله سال‌های ۲۰۷۱ تا ۲۱۰۰ دمای هوا در این کشور ۵/ ۴درجه نسبت به زمان فعلی افزایش یابد و به این ترتیب، بخش بزرگی از کویت غیرقابل سکونت خواهد شد. این گزارش می‌افزاید تغییرات اقلیمی و گرمایش به خطر جدی برای حیات وحش کویت تبدیل شده است: «در روزهای گرم تابستان لاشه پرندگانی که موفق به پیدا کردن سایه یا آب نشده‌اند، در پشت‌بام‌ها دیده می‌شود. دامپزشکی‌ها پر از گربه‌های خیابانی است که شهروندان آنها را نیمه‌جان پیدا کرده و سعی در نجات جانشان داشته‌اند و حتی روباه‌های وحشی نیز بیابان‌های خشک را رها کرده و برای یافتن محل کوچکی در شهر که هنوز سرسبز است، به محل زندگی انسان‌ها پناه آورده‌اند.» «تمارا قبازرد» دامپزشک و فعال حیات وحش، به بلومبرگ گفته است اکنون حیات وحش در کویت کمتر و کمتر به چشم می‌خورد؛ چراکه بسیاری از حیوانات تاب روزهای بسیار گرم تابستان را ندارند. او گفته است در چهار روز آخر ژوئیه هوا به قدری در کویت گرم و مرطوب بود که حتی انسان‌ها نیز در خروج از منزل مشکل داشتند و بسیاری از حیوانات با مشکلات تنفسی مواجه شدند.

صندوق ذخیره دولتی کویت ۷۰۰میلیارد دلار منابع دارد؛ اما اولویت این کشور سرمایه‌گذاری و توسعه حوزه نفت است تا مسائل زیست‌محیطی و مقابله با تغییرات اقلیمی. «منال شهابی» از دانشگاه آکسفورد که وضعیت کشورهای حوزه خلیج‌فارس را مطالعه کرده است، می‌گوید: کویت در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه، در زمینه اقدامات زیست‌محیطی و مقابله با تغییرات اقلیمی با تاخیر حرکت می‌کند. بر اساس برآورد بانک جهانی، این کشور بعد از قطر بیشترین سرانه انتشار گازهای گلخانه‌ای را در جهان دارد. در رده‌های بعدی امارات و بحرین قرار دارند که همه این کشورها در خلیج‌فارس واقع شده‌اند. آمارهای پروژه جهانی کربن نشان می‌دهد کویت سالانه ۸۹میلیون تن گازهای گلخانه‌ای راهی جو می‌کند.