چه کسانی از اریک زمور حمایت می‌کنند؟
صدای پای ترامپ از فرانسه می‌آید
در اوایل روز، هواداران او یک گروه خبری تلویزیونی را «هو» کردند و آنها را مجبور به تخلیه موقت آن مکان کردند و چند خبرنگار هم مورد توهین و ضرب و شتم قرار گرفتند. «کنستانتین مهوت» در گزارش ۱۱ دسامبر در نیویورک‌تایمز نوشت: نتیجه مبارزات انتخاباتی زمور چهار ماه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه نامشخص است. این در حالی است که امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، همچنان در نظرسنجی‌ها پیشتاز است و رقابت شدیدی از دل جناح راست در حال ظهور است. اما این گردهمایی نگاهی اجمالی به اینکه انتخابات به کجا می‌تواند برود و اینکه چه لحن‌های ترامپی‌ای می‌تواند به خود بگیرد، می‌تواند ارائه دهد. برخلاف مارین لوپن، کاندیدای راست‌افراطی سنتی که مدت‌هاست با تعدیل دیدگاه‌های راست‌افراطی حزبش به دنبال موفقیت بوده، زمور شرط‌بندی کرده است که تبلیغ تمام‌عیار ایده‌های ارتجاعی‌اش می‌تواند منجر به ظهور او شود. او این کار را با تسلط بر رموز رسانه‌های اجتماعی و خبری و با توسل به پایگاهی ثروتمندتر و تحصیلکرده‌تر از راست افراطی سنتی انجام داده است. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد این رویکرد کارآمد بوده است: حدود ۱۵درصد از رای‌دهندگان فرانسوی می گویند که قصد دارند در دور اول رای‌گیری به او رای دهند.
«وینسنت مارتینی» استاد علوم سیاسی در دانشگاه نیس می‌گوید: «او کسی است که سد را می‌شکند.» او می‌گوید رای‌دهندگانی که زمانی از حمایت از مارین لوپن خودداری می‌کردند، اکنون ایده‌های افراطی‌تر او را پذیرفته‌اند؛ اما این تلاش برای کسب جایگاهی در جناح راست‌افراطی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد؛ همان‌طور که در تظاهرات یکشنبه نشان داده شد، آن‌گاه که ده‌ها تن از حامیان او به فعالان ضدنژادپرستی حمله کردند. به گفته تحلیلگران سیاسی، نزاع خشونت‌آمیز می‌تواند چهره او را خدشه‌دار سازد و تلاش‌های او را برای گسترش پایگاه انتخاباتی‌اش تضعیف کند. با این حال، مانند ترامپ، هیچ رسوایی‌ای تا به امروز نتوانسته است آسیب پایداری به جاه‌طلبی‌های سیاسی زمور وارد آورد؛ زیرا او از نگرانی‌های گسترده‌ای دال بر از بین رفتن هویت فرانسوی با مهاجرت بهره می برد. این ترس‌ها با تعدادی از حملات تروریستی در سال‌های اخیر افزایش یافته است؛ حملاتی که از قضا برخی از آنها توسط فرزندان مهاجران انجام شده است.
جمعیت حدودا ۱۲هزار نفری که در مرکز همایش های ویلپنت گرد آمدند، بازتاب برخی از نیروهایی بودند که رشد «شهاب‌وار» و زودگذر این نامزد را دامن زده‌اند؛ یعنی رای‌دهندگان طبقه متوسط رو به بالا و برخی از بخش‌هایی از جوانان تحصیل‌کرده و مرفه. مردان نزدیک به سن بازنشستگی با کاپشن‌های نظامی و کفش‌های کتانی، پرچم فرانسه را به اهتزاز درمی‌آوردند و در کنار جوانانی که پیراهن‌های چوگان‌پوشان بر تن داشتند، به تشویق می‌پرداختند. بسیاری از آنها صلیب‌های کاتولیک رومی را دور گردن خود داشتند. «مارک پرتی» دانش‌آموز ۱۹ساله اهل «نویلی-سور-سن» یکی از حومه‌های ثروتمند پاریس می‌گوید: «زمور کسی است که در واقع می‌تواند ایده‌های ما را محقق سازد و فرانسه را نجات دهد.» برخلاف رای‌دهندگان مرفهی که در راهپیمایی زمور دیده می‌شوند، حمایت از لوپن عمدتا از سوی طبقه کارگر صورت می‌گیرد. یک مطالعه اخیر نشان داد که زمور در مقایسه با آمار ۶ درصدی برای لوپن در میان طبقه متوسط رو به بالا امتیاز خوبی کسب کرده است. هنگامی که زمور از «تحقیر بزرگ فرانسه با فقیر شدن فرانسوی‌ها کاهش قدرت ما و فروپاشی مدارس ما» صحبت کرد، جمعیت حاضر سر خود را به نشان تاسف تکان می‌دادند. هنگامی که او به «جایگزینی بزرگ به جای اسلامی شدن فرانسه، مهاجرت گسترده و ناامنی مداوم» اشاره کرد، تشویق‌های بلندی به گوش می‌رسید. این به اصطلاح «جایگزینی بزرگ»- یک نظریه بحث‌برانگیز که ادعا می‌کند مهاجران در حال جایگزین شدن به جای جمعیت غربی هستند- از سوی برتری‌خواهان سفیدپوست در تیراندازی‌های دسته‌جمعی در کرایست چرچ نیوزیلند و ال پاسو در تکس مورد اشاره قرار گرفته است. اما «سوفی میشل» معلم سابق تاریخ و مادر ۹ فرزند، با اشاره به تعداد فزاینده خانواده‌های مهاجری که در آپارتمان او در غرب پاریس زندگی می‌کنند، گفت که به این نظریه اعتقاد دارد. او می‌گفت: «ما آخرین مردم سفیدپوست هستیم. این مساله‌ای واقعی است».
نام حزب جدید زمور «Reconquest» [فتح دوباره] تداعی‌کننده دوره کهن معروف به Reconquista است؛ زمانی که نیروهای مسیحی حاکمان مسلمان را از شبه جزیره ایبری بیرون راندند. دو تن از فرزندان سوفی میشل نیز به همراه صدها جوان در این تجمع شرکت کردند. «هورتنس برژرو» ۱۷ساله می‌گفت زمور را در اینستاگرام دنبال می‌کند؛ جایی که او نزدیک به ۱۵۰هزار فالوور دارد و در میان نامزدهای ریاست جمهوری تنها پس از مکرون و لوپن قرار دارد. او می‌گوید: «من دوستان زیادی دارم که واقعا به او علاقه دارند.» مارتینی، اندیشمند علوم سیاسی گفت که زمور محصول «جنگ‌های فرهنگی» است که به تدریج افکار راست‌افراطی را در سراسر جامعه گسترانده است؛ به‌ویژه از طریق شبکه‌های خبری به سبک فاکس‌نیوز که «فضا را برای یک بازیگر ترامپی در زندگی سیاسی فرانسه باز کرده است.» مارتینی درباره تیم زمور می‌گوید: «آنها فهمیده‌اند که هیچ پیروزی سیاسی پایداری بدون پیروزی فرهنگی وجود ندارد.» این پیروزی فرهنگی در ویلپنت مشهود بود؛ جایی که بسیاری از حامیان به کتاب‌های زمور و حضور تلویزیونی او به‌عنوان «تجربیات چشم‌گشا» یاد کردند. برخی از آنها کلاه بیسبال به سر داشتند که روی آن نوشته شده بود «خُب بابا»؛ عبارتی که زمور اغلب برای رد انتقاد از آن استفاده می‌کند و تقریبا به «اوه، بی خیال» یا «خب بابا» ترجمه می‌شود. جمعیت حتی زمانی این عبارت را فریاد می‌زدند که زمور (که از محل سخنرانی خود صحبت می‌کرد) کسانی که او را به فاشیست بودن متهم می‌کردند، تمسخر می‌کرد. «آنتوان دایرز» سخنگوی ستاد انتخاباتی زمور گفت که اگرچه فرانسه و ایالات متحده دو کشور متفاوت هستند، اما آنها [ستاد زمور] «آشکارا» به نامزدی ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ ترامپ نظر دارند «زیرا موفقیت‌آمیز بود».
«رافائل لورکا» کارشناس فرانسوی ارتباطات و عضو موسسه تحقیقاتی Fondation Jean-Jaurès، گفت که زمور با موفقیت «نبردی جذاب» را انجام داده که هدف آن مردمی کردن ایده های افراطی او و «کاهش هزینه وفاداری» به راست‌افراطی است. لورکا می‌گوید که ویدئوی راه اندازی کمپین یوتیوب او- مملو از ارجاعات فرهنگی- نزدیک به ۳ میلیون بیننده را به خود جلب کرده است که به گفته لورکا، مدرکی دال بر تسلط او بر سنت‌های فرهنگ عوام‌پسندانه است.
