لبنان سال‌هاست با قطعی و کمبود برق مواجه است. معترضان این مساله را برخاسته از ناتوانی دولت برای تولید برق پایدار می‌دانند که به ناکامی‌ای بزرگ‌تر از تمام ناکامی‌های دیگر انجامیده است. این گزارشگران معتقدند عبارت «برق رفت» به واژه‌ای متداول در قاموس روزمره لبنانی‌ها تبدیل شده است. هر روز برق یخچال‌ها، کولرها، ماشین لباسشویی‌ها و... قطع می‌شود.

تامین‌کننده برق لبنان هم شرکت دولتی «برق لبنان» (EdL) است. این شرکت به‌دلیل همین قطعی‌ها سالانه ۲ میلیارد دلار ضرر می‌دهد. «پری- فرانسیس» می‌نویسند از سال ۲۰۱۸ به این سو بسیاری از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی کمک‌هایی به لبنان داده‌اند تا هم منابع خود را تامین کند و هم زیرساخت‌های خود را توسعه دهد، اما این کمک‌ها به یک شرط ارائه شده است: بیروت باید اصلاحات از جمله تعیین یک رگولاتور، نوسازی شبکه و در نهایت افزایش قیمتی که از دهه ۹۰ ثابت مانده را انجام داده و به اجرا درآورد.

طی دو سال گذشته اهداکنندگان کمک مالی شاهد بوده‌اند که زیرساخت‌های لبنان تغییری نکرده، اصلاحات به ناکجاآباد راه برده و سیاستمداران بر سر چگونگی و محل احداث نیروگاه برق اختلاف نظر دارند. علت اصلی این است که سیاست‌های فرقه‌گرایانه و جناحی این کشور ۶ میلیونی نمی‌گذارد طرحی به نتیجه برسد. به همین دلیل، کمک‌دهندگان بین‌المللی هم به‌دلیل چشم‌انداز سیاسی لبنان از ارائه کمک سر باز می‌زنند و این دور باطل بی‌پولی ادامه می‌یابد. گزارشگران رویترز می‌افزایند، اسنادی را دیده‌اند که این مساله را ثابت می‌کند.

در این بن‌بست سیاسی، قطع برق هم بر شدت و دامنه بحران و خشم مردمی می‌افزاید. برخی معترضانی که به خیابان آمده‌اند، می‌گویند: «۱۰ روز است برق ندارند». سمیرا العاذر، مدیر یک باشگاه، می‌گوید چرا ما باید ۱۰ روز برق نداشته باشیم: «برق خانه حاکمان را خاموش کنید تا به خانه مردم برق برسد.» لبنان هم‌اکنون یک کشور ورشکسته است که حتی از تامین برق موردنیاز خود نیز عاجز است. این گزارشگران بر این باورند که بحران در بخش برق نشان می‌دهد که لبنان چگونه از پایان جنگ داخلی در سال ۱۹۹۰ هنوز نتوانسته بدیهی‌ترین نیاز خود را برطرف سازد. بحران برق در حالی است که مدیر اجرایی برنامه‌های جهانی غذا وابسته به سازمان ملل هم اعلام کرد نگرانی بسیاری وجود دارد که شاید نان در لبنان طی دو هفته و نیم آینده تمام شود.

 مدیر اجرایی برنامه‌های جهانی غذا گفت: «۸۵ درصد از غلات لبنان از طریق بندر تخریب شده بیروت وارد می‌شد.» این مقام در گزارش مجازی به سازمان ملل در مورد اوضاع انسانی در لبنان در پی این انفجار گفت: «با همکاری با ارتش لبنان، بر این باور هستیم که امکان پاکسازی بخشی از این مکان تخریب شده وجود دارد، ما بسیاری از تجهیزات را به‌صورت هوایی انتقال خواهیم داد و تمام تلاش خود را می‌کنیم.»

وی همچنین گفت که سازمان ملل نیازمند «همکاری مطلق است و اینکه سنگ‌اندازی‌هایی صورت نگیرد» چراکه مردم در خیابان‌ها خشمگین و نیازمند کمک بین‌المللی هستند. برای نخستین‌بار از انفجار هفته گذشته، دو کشتی در بندر بیروت لنگر انداختند که یکی از آنها حامل بار غلات بود. این مقام مسوول گفت، کشتی که ۱۷۵۰۰ تن از آرد گندم را انتقال می‌دهد، باید طی دو هفته به بیروت برسد تا نان در سفره تمامی لبنانی‌ها قرار بگیرد و این امر برای ۲۰ روز نان را فراهم می‌سازد.

«پری- فرانسیس» در بخش دیگری از گزارش مفصل خود نوشتند، قطعی برق باعث شده پاکسازی خرابه‌ها دشوارتر شود و کار در خیابان‌های تاریک، با شیشه‌های خردشده و مملو از آوار و سنگ و زباله بسیار خطرناک‌ است. «جان کوبریس»، هماهنگ‌کننده سازمان ملل در امور لبنان، اعلام کرد که بدون اصلاحات در بخش برق از طریق «اقدامات سریع، ملموس و فنی، لبنان نمی‌تواند از تعمیق بحران اقتصادی و فروپاشی اجتماعی جلوگیری کند. در غیر این‌صورت، این کشور محکوم به فلاکت خواهد بود و کسی این وضع را تحمل نخواهد کرد.»