آنچه در این تلاش پایدار غایب است نوعی کژکارکردی سیاسی است که مشخصه بخش زیادی از سیاست‌های آمریکاست که احتمالا ادامه خواهد یافت یا بدتر خواهد شد. این با هزینه‌ای قابل‌توجه به‌دست خواهد آمد. ایالات‌متحده باید از انحراف تند یا ناگهانی در مورد آنچه در جهان انجام می‌دهد، محتاط باشد. «قوام» و «قابلیت‌اطمینان» ویژگی‌های اساسی برای یک قدرت بزرگ است. دوستان و متحدانی که برای امنیت خود به ایالات‌متحده اتکا دارند باید بدانند که این وابستگی به خوبی جا‌گیر شده است. اگر آمریکا مورد تردید قرار گیرد، به ناگزیر این تردید [نسبت به توانمندی آمریکا] موجب یک دنیای بسیار بی‌نظم یا کم‌نظم‌تر خواهد شد. می‌توان شاهد دو واکنش بود: یا دنیایی از «خودیاری» [self-help] روزافزون که در آن کشورها امورات را در دست خود می‌گیرند به گونه‌ای که این امر می‌تواند برخلاف اهداف آمریکا باشد یا دنیایی که در آن کشورها زیر چتر دولت‌های محلی قدرتمندتر قرار می‌گیرند که در این فرآیند توازن قدرت به هم می‌خورد یا تضعیف می‌شود. این تجویزی برای بی‌ثباتی بیشتر در سطح منطقه‌ای، اقدامات کمتر هماهنگ در سطح جهانی و فرصت بیشتر برای رقابت قدرت‌های بزرگ است. «قاعده صدور رای بر مبنای سابقه موجود» [Stare decisis] یک مفهوم حقوقی است که در آن قضات و دادگاه‌ها بر «سابقه» یا «ماقبل» تاکید می‌کنند و اجازه برقرار ماندن تصمیمات موجود را می‌دهند، مگر اینکه دلیلی قوی برای واژگون کردن آن تصمیم وجود داشته باشد.