ترامپ به‌دنبال روابط دیپلماتیک با کره‌شمالی است
دیدار با مرموزترین سیاستمدار
رئیس‌جمهور آمریکا هم که شنبه شب پس از اجلاس گروه هفت از کانادا عازم سنگاپور شده بود اعلام کرد که شانس در خانه کیم را زده و این شانس فقط یکبار به او رو می‌کند تا کشورش را از تاریکی خارج سازد. رویترز در گزارشی نوشت که رهبر کره‌شمالی با جت شخصی خود از پیونگ‌یانگ عازم سنگاپور شد. اما تارابای معتقد است وی با هواپیمایی «ایر چاینا» عازم این کشور شد. «کیم‌یونگ چول» دستیار ارشد رهبر کره‌شمالی هم او را در این سفر همراهی می‌کند. رهبر کره‌شمالی به محض ورود به سنگاپور مورد استقبال«ویویان بالاکریشنان»، وزیر خارجه این شهر- کشور قرار گرفت.
لی هسین لونگ، نخست‌وزیر سنگاپور اعلام کرد روز یکشنبه (دیروز) با رهبر کره‌شمالی و امروز (دوشنبه ۲۱ خرداد) با رئیس‌جمهور آمریکا دیدار خواهد کرد. ترامپ اگرچه نگاه مثبتی به این نشست دارد اما اطلاعی در مورد جزئیات ندارد. ترامپ گفت: «رهبر کره‌شمالی واقعا یک شخصیت ناشناخته است و مردم شناخت خیلی زیادی درباره او ندارند. من فکر می‌کنم که او قرار است در مسیری مثبت شگفتی ایجاد کند؛ خیلی زیاد و در مسیری مثبت؛ ما شاهد آن خواهیم بود.» ترامپ تاکید کرد که «در همان اولین دقیقه» خواهد فهمید که آیا نشست سنگاپور که پیش از این یکبار در معرض لغو شدن قرار گرفت، موفقیت‌آمیز خواهد بود یا خیر. او اظهار کرد: «چطور این اتفاق می‌افتد؟ در اولین تماس حس من به من خواهد گفت. این کاری است که من انجام می‌دهم.»
گزارشگر سی‌ان‌ان می‌افزاید برخی مقام‌های آمریکایی مرتبط با این مذاکرات به این خبرگزاری گفتند که احتمال تمدید مذاکرات برای روز دوم هم هست؛ مقام‌ها درحال بررسی و زمینه‌چینی برای این کار هستند اما تمدید مذاکرات بستگی به مسیر نشست ۱۲ ژوئن دارد. برخی منابع سنگاپوری هم می‌گویند رئیس‌جمهوری آمریکا به دنبال ایجاد روابط دیپلماتیک با کره‌شمالی و حتی گشایش سفارت ایالات‌متحده در این کشور آسیایی است. این منابع که خواستند نامشان فاش نشود، گفتند: «احتمال گشایش سفارت آمریکا در کره‌شمالی مورد بررسی و بحث قرار گرفته است. نظر ترامپ این است که ما می‌توانیم در این باره گفت‌وگو کنیم. این مساله روی میز مذاکره است. اجازه دهید ببینیم چه می‌شود. البته ما این مساله را بررسی می‌کنیم. چیزی وجود ندارد که مانع بررسی آن شود.» با این حال، برگزاری نشستی در این سطح بر پرستیژ سنگاپور هم افزوده است. «کی شانموگام»، وزیر کشور سنگاپور، اعلام کرد این واقعیت که آمریکا و کره‌شمالی این کشور را به‌عنوان میزبان دیدار تاریخی رهبران خود انتخاب کرده‌اند، نشان می‌دهد که دو طرف به بی‌طرف بودن و توانمندی سنگاپور اعتقاد دارند. او اظهار کرد: «کره‌شمالی و آمریکا در توافق خود برای برگزاری دیدار رهبران این دو کشور در سنگاپور مساله امنیت را بسیار جدی تلقی کرده‌اند. به اعتقاد مقامات این دو کشور، سنگاپور می‌تواند فضایی امن را برای برگزاری این دیدار فراهم کند. آنها به بی‌طرف بودن ما اطمینان دارند.» وزیر کشور سنگاپور تصریح کرد: «نشست آتی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا و کیم‌جونگ‌اون، رهبر کره‌شمالی برای سراسر دنیا از اهمیت بالایی برخوردار است و سنگاپور بسیار خرسند است که بخشی از این رویداد است.» تارابای می‌نویسد هزینه این نشست ۱۵میلیون دلار برای سنگاپور آب می‌خورد. در مرز غیرنظامی دو کره هم تیم‌های دیپلماتیک آمریکا میان دو کره در رفت و آمد هستند تا دستور کار و جزئیات نشست را مشخص کنند.
از توهین‌های لفظی تا حضور در مذاکرات
تارابای در گزارش دیگری در همان تاریخ در سی‌ان‌ان می‌نویسد ترامپ قرار است با «جوانکی» دیدار کند که نیمی از سن ترامپ را دارد. «اون» ۳۲ ساله و ترامپ ۷۰ ساله است. «پیرمرد خرفت» قرار است با «مرد چاقالوی موشکی» دیدار کند؛ دو رهبری که تا همین ۶ ماه پیش تهدید کرده بودند که با فشار دکمه‌ای کشورهای یکدیگر را با خاک یکسان خواهند کرد. به نوشته تارابای، این «چاقالوی موشکی» که چیزی برای از دست دادن ندارد می‌خواهد همه چیز هم در این مذاکرات به دست آورد. تقریبا ۱۲ ماه پیش در دومین هفته ژوئن ۲۰۱۷ روزنامه «رودونگ سینمون» کره‌شمالی اعلام کرد که این کشور درحال تکمیل کردن موشکی با برد بلند است که می‌تواند قاره آمریکا را هدف قرار دهد. چند هفته بعد، زمانی که آمریکایی‌ها در تعطیلات هفتگی چهارم جولای بودند، کره‌شمالی اولین پرتاب موشک بالستیک خود را انجام داد. در بازه‌ای ۵ ماهه، «اون» ۶ پرتاب موشکی انجام داد و این کشور در آستانه جنگ با آمریکا قرار گرفت. اگر ۲۰۱۷ سال افراط و تندروی از سوی رهبر کره‌شمالی بود اما سال ۲۰۱۸ سال «دیپلماسی دلبرانه» کیم در برابر ترامپ بود.
رژیم به این باور رسیده که دیر یا زود به باشگاه قدرت‌های هسته‌ای راه خواهد یافت. کیم نه تنها از اعضای خانواده‌اش (خواهرش و اعزام او به بازی‌های المپیک سئول) بلکه از محرم اسرار خود (رئیس سابق دستگاه جاسوسی این کشور) هم برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کند. «اون» گام در راهی نهاد که از یک سو به دنبال تنش‌زدایی با سئول است و از سوی دیگر به‌دنبال امتیازگیری از آمریکا. بحران کره به نوشته تارابای سه ضلع دارد: سئول- پیونگ یانگ- واشنگتن. هرگونه برنامه صلحی بدون آمریکا یا کره‌جنوبی شدنی نیست. اولین گام در راستای صلح گذار از وضعیت «آتش بس» به «صلح» در شبه‌جزیره است. در ۲۷جولای ۱۹۵۳ ژنرال «ویلیام.کی. هریسون» به نمایندگی از کره جنوبی با همتای کره‌شمالی خود ژنرال «نام ایل» پیمان آتش بس را امضا کردند. ترامپ دچار نوعی «گسست» از سنت رهبران پیشین آمریکا شده است. شاید غیرقابل پیش‌بینی بودن و احتمالا شدت عمل او در کلام و رفتار بود که باعث شد کره‌شمالی وارد مذاکرات شود. «ویلیام کورتنی»، دیپلمات بازنشسته آمریکایی که در موسسه RAND هم همکاری‌هایی دارد، می‌گوید: «حدس من این است که ژست فعلی کره‌شمالی به‌خاطر فشارهای دولت ترامپ و شخص ترامپ بوده است.» او می‌گوید: «مقام‌های کره‌شمالی چنین تصور می‌کردند که ترامپ سناریویی نظامی را برای آنها طراحی کرده است. این پیش فرض معقولی برای مذاکرات است.» مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا هم تصریح کرد که: «حداکثر فشار و حداکثر مشارکت هر دو موثر بود.»
بازنده کیست؟ برنده کیست؟
شاید در کوتاه‌مدت این نشست به نفع هر دو رهبر باشد و موجب تقویت جایگاه آنها در داخل کشورهایشان شود. برای کیم این آرزویی دست‌نیافتنی بود که به‌عنوان مقامی برابر دیده شود که با رئیس‌جمهور آمریکا از جایگاهی برابر وارد مذاکره می‌شود. هر چند در مورد این «جایگاه برابر» هم اما و اگرهایی جدی وجود دارد اما دست کم کره‌شمالی چنین تصور می‌کند. برای ترامپ هم مهم این است که مذاکرات تا کجا پیش رود و به چه نتیجه‌ای برسد و دو طرف چه توافقاتی بکنند. تارابای معتقد است منتقدان می‌گویند ترامپ امتیازاتی به کیم داده اما کیم هیچ تعهد روشنی به خلع سلاح نشان نداده است. اما برخی دیگر بر این باورند که ترامپ شانس بیشتری نسبت به دیگر روسای‌جمهور آمریکا دارد. با این حال، نمی‌توان برنده یا بازنده را به‌طور قطع مشخص کرد. شاید پس از نشست کیم - ترامپ بتوان برنده یا بازنده را مشخص کرد. «مارک لاندلر» گزارشگر نیویورک‌تایمز در ۹ ژوئن نوشت که «اکنون فرصتی برای یک تاجر املاک که رئیس‌جمهور شده فراهم آمده؛ رئیس‌جمهوری که وعده داده بود دهه‌ها بن بست در رابطه با کره‌شمالی را خواهد شکست و به یک چانه‌زنی بزرگ با این کشور خواهد پرداخت. سیاستی که روسای‌جمهور قبلی از آن عدول کرده بودند.»
ارسال نظر