«هیثم حسنین» در تحلیل مورخ ۲ آوریل ۲۰۱۸ در موسسه واشنگتن می‌نویسد؛ هیات ملی انتخابات در مصر روز دوشنبه به شکل رسمی پیروزی عبدالفتاح سیسی برای دور دوم ریاست‌جمهوری را با کسب ۹۷ درصدِ آرا اعلام کرد. به این ترتیب او تا سال ۲۰۲۲ در قدرت حضور خواهد داشت. طبق گزارش هیات یاد شده میزان مشارکت در این انتخابات ۴۱ درصد بود. گزارش واشنگتن‌پست حاکی است که در این انتخابات ۱۵۷ هزار و ۶۰ رای‌دهنده در خارج از کشور و ۲۴ میلیون و ۹۷ هزار و ۹۲ رای‌دهنده در داخل مصر شرکت کردند و به این ترتیب میزان مشارکت به ۵/ ۴۱ درصد رسید. رئیس هیات ملی انتخابات مصر در ادامه گفت: «سیسی با کسب ۲۱ میلیون و ۸۳۵ هزار و ۸۳۷ رای یعنی ۰۸/ ۹۷ درصد کل آرا پیروز انتخابات شد.» به دنبال این پیروزی، رئیس‌جمهوری آمریکا در تماسی تلفنی، پیروزی عبدالفتاح‌ السیسی را در انتخابات مصر تبریک گفت.

تحلیلگر موسسه واشنگتن می‌نویسد او در دور اول ریاست‌جمهوری خود محیط سیاسی بسته‌ای به‌وجود آورد و مخالفان را به حاشیه راند. بنابراین، تمرکز او در دور دوم بازسازی ساختار سیاسی خواهد بود. او معتقد است: «بذرهای یک نظام سیاسی جدید کاشته شده است اما واشنگتن توجهی به آن ندارد.» از کودتای سال ۲۰۱۳، سیسی و متحدانش سخت کوشیده‌اند تا مخالفان به‌ویژه اسلامگراهایی از نوع اخوان‌المسلمین را سرکوب کند. تنها جناحی که از پاکسازی‌های سیسی جان به در برد حزب «النور» بود که از کودتا حمایت و مشروعیت مذهبی به سیسی داد. به همین ترتیب، چندین گروه چپگرا و لیبرال مجبور شدند یا کشور را ترک کنند یا از تمام خدمات رسانه‌ای منع شدند. هم‌اکنون نیروهای اطلاعاتی در حال خرید یا سرمایه‌گذاری مستقیم روی رسانه‌ها برای اولین بار هستند. دولت سیسی همچنین تمام فعالیت‌های سیاسی در دانشگاه‌ها را ممنوع اعلام کرد.

«هیثم حسنین» در ادامه می‌افزاید نه تنها اکنون ریاست‌جمهوری به‌طور مطلق در دست سیسی است بلکه در پارلمان هم که اکثر اعضایش دستچین نیروهای امنیتی هستند فقط نقش ماشین امضا برای سیسی را دارند. از جمله محدودیت‌هایی که پارلمان وضع کرده همانا وضع مجازات برای شهروندانی است که دست به تظاهرات بی‌مجوز بزنند. نیروهای دولتی در عوض تظاهرات به‌شدت محدود و تحت کنترل را پیشنهاد می‌دهند. حسنین معتقد است: «تمام این اقدامات از یک اعتقاد ذاتی سرچشمه می‌گیرد که تندروی سیاسی و سیاست به‌طور کلی منحرف‌کننده کشور است. 

به‌نظر می‌رسد سیسی سیاستمداران را افرادی خودخواه، ریاکار و فاسد می‌داند؛ در نظر وی، نظام مستقری که پس از انور سادات رئیس‌جمهوری مصر فضای سیاسی را در دهه ۷۰ گشود، از اهداف خود فاصله گرفته است.» گویی هدف سیسی این است که توپ را به زمین سیاستمداران بیندازد و با فاسد نامیدن آنها چهره‌ای محبوب به خود داده و خود را ناجی کشور از چنگال تباهی و فساد جا زند.  سیسی به دنبال پر کردن فضای خلأ سیاسی است اما این بار با «وفاداران و پیروان خود»؛ یعنی جوانانی که دستچین نیروهای امنیتی و دفتر رئیس‌جمهوری هستند. قرار است این جوانان جانشین نیروهای قدیمی شوند که در دهه ۷۰ وارد ساختار قدرت شدند. هدف بلندمدت سیسی خلق یک طبقه سیاسی کاملا تهی از باورها و اعضای اخوانی است. او قصد دارد این طبقه را وارد ساختار قدرت کند و چه بسا این نسل جدید از سیاسیون موجب استقرار بیشتر نفوذ آمریکا در قاهره شوند.