دیپلمات‌های کره‌شمالی پس از اعمال تحریم‌های جدید با رهبران کره‌جنوبی گفت‌وگو کردند
سیگنال‌هایی برای مذاکره
دنیای اقتصاد: اجلاس مانیل در فیلیپین، فرصتی تاریخی برای رهبران کره‌شمالی پیش آورد. در این اجلاس دیپلمات‌های ارشد کشورهای جنوب شرق آسیا در یک دیدار واقعی برای چانه‌زنی در مورد برنامه هسته‌ای کره‌شمالی پس از ۸ سال کنار هم قرار گرفتند تا سرنوشت پرونده هسته‌ای کره‌شمالی را مشخص کنند. در این اجلاس برای اولین بار دیپلمات‌های دو کره به‌صورت چهره به چهره دیدار کردند. در این اجلاس آنچه مورد توجه قرار گرفت دیدار رودررو میان دیپلمات‌های کره‌شمالی با همتایان خود از کره‌جنوبی، چین و روسیه بود اما وزرای خارجه آمریکا و ژاپن از دیدار با همتای کره‌شمالی خود سر باز زدند.
دنیای اقتصاد: اجلاس مانیل در فیلیپین، فرصتی تاریخی برای رهبران کره‌شمالی پیش آورد. در این اجلاس دیپلمات‌های ارشد کشورهای جنوب شرق آسیا در یک دیدار واقعی برای چانه‌زنی در مورد برنامه هسته‌ای کره‌شمالی پس از ۸ سال کنار هم قرار گرفتند تا سرنوشت پرونده هسته‌ای کره‌شمالی را مشخص کنند. در این اجلاس برای اولین بار دیپلمات‌های دو کره به‌صورت چهره به چهره دیدار کردند. در این اجلاس آنچه مورد توجه قرار گرفت دیدار رودررو میان دیپلمات‌های کره‌شمالی با همتایان خود از کره‌جنوبی، چین و روسیه بود اما وزرای خارجه آمریکا و ژاپن از دیدار با همتای کره‌شمالی خود سر باز زدند. در این اجلاس اما وزیر خارجه آمریکا درهای گفت‌وگو را نبست. او در یک کنفرانس خبری گفت: «بهترین سیگنال برای اعلام آمادگی کره‌شمالی توقف برنامه‌های موشکی این کشور است.»
به گزارش نیویورک‌تایمز، کره‌شمالی تقریبا به مدت ۴ ماه برنامه موشکی خود را متوقف کرد اما از فوریه دوباره آن را از سر گرفت. آژانس مرکزی کره‌شمالی (KCNA) در بیانیه‌ای اعلام کرد که آمریکا و متحدانش واکنشی از روی «ترس» به آزمایش‌های موشکی کره‌شمالی نشان داده‌اند. این مساله پیونگ‌یانگ را در انجام آزمایش‌هایش «مصمم‌تر» کرده است. این بیانیه می‌افزاید: «این تنها راه برای بقای ماست؛ تنها راهی که می‌توانیم اتخاذ کنیم.» به نظر می‌رسد که این اولین باری باشد که رسانه‌های کره‌شمالی دستیابی به توانایی موشکی را «تنها راه برای بقا»ی خود معرفی می‌کنند. با این حال، اگرچه رهبران کره‌جنوبی هم زرادخانه دفاعی خود را تقویت می‌کنند اما طی تماس تلفنی «مون جائه این»، رئیس‌جمهور کره‌جنوبی، با همتای آمریکایی‌اش، «این» اعلام کرد که «برنامه هسته‌ای کره‌شمالی باید به شکلی صلح‌آمیز و با روش‌های دیپلماتیک و تعامل نزدیک آمریکا و کره‌جنوبی حل‌وفصل شود.»
چنین به‌نظر می‌رسد که در آمریکا و کره‌جنوبی (در کنار سایر کشورهای متحد) هنوز نتوانسته‌اند به یک استراتژی واحد برای متوقف ساختن کره‌شمالی برسند و برنامه نظامی این کشور به «خاری در گلوی آمریکا و متحدانش» تبدیل شده است. برخی مقام‌های آمریکایی می‌گویند گزینه نظامی همچنان روی میز است. از جمله سناتور لیندسی گراهام- جمهوری‌خواه، کارولینای جنوبی- اعلام کرد ترامپ به پیونگ‌یانگ اجازه نمی‌دهد که این کشور را با سلاح هسته‌ای تهدید کند. او گفت اگر قرار است جنگی در بگیرد یا تلفاتی به بار آید بهتر است همگی در درون خاک کره‌شمالی رخ دهد. در مقابل، آمریکا متوسل به ابزارهای دیپلماتیک و تحریم و فشار به چین برای متوقف ساختن کره‌شمالی شده و از سوی دیگر، رهبران کره‌جنوبی ضمن تقویت توان نظامی خود اعلام می‌کنند که خواهان حل‌وفصل دیپلماتیک و مسالمت‌آمیز مساله هسته‌ای کره‌شمالی هستند. نیویورک‌تایمز معتقد است کره‌شمالی بقای خود را به هر قیمتی می‌خواهد زیرا چیزی برای از دست دادن ندارد اما کره‌جنوبی معتقد است حمله نظامی می‌تواند موجب یک منازعه مسلحانه، حتی جنگ تمام‌عیار شده و می‌تواند کره‌جنوبی را متحمل خسارات زیادی کرده، ثبات اقتصادی منطقه را از میان برده و بحران اقتصادی جدیدی در منطقه و جهان به‌وجود آورد.
از سال ۲۰۰۶ تاکنون حجم زیادی از قطعنامه‌ها علیه کره‌شمالی تصویب شده اما این کشور همه آنها را به سخره گرفته است. نتیجه این شد که چندی پیش آمریکا به دنبال تصویب یک بسته جدید تحریمی برآمد که از قضا چین و روسیه هم با آن موافقت کردند. این بسته تحریمی یک میلیارد دلار از مبادلات تجاری ۳ میلیارد دلاری کره‌شمالی را از میان می‌برد. نیویورک‌تایمز می‌افزاید؛ چین ۹۰ درصد تجارت خارجی کره‌شمالی را در دست دارد و به این دلیل با تحریم مخالفت می‌کند چرا که می‌ترسد این اقدام موجب فروپاشی و در نهایت جاری شدن سیل آوارگان به خاک این کشور شود. از سوی دیگر، احتمال می‌رود که فروپاشی کره‌شمالی زمینه اتحاد دو کره را فراهم کرده و باعث شود نیروهای آمریکایی - با از میان رفتن «دولت حائل» کره‌شمالی- با چین هم‌مرز شوند.
تحریم‌های آمریکا خشم پیونگ‌یانگ را برانگیخته است. پیونگ‌یانگ هرگونه اقدام از سوی آمریکا (اعم از تحریم‌های یکجانبه، تحریم در شورای امنیت و ...) را اقدامی خصمانه تلقی می‌کند. در همین راستا، نیویورک‌تایمز در گزارشی دیگر به قلم «جین پرلز» و «ریک گلدستون» می‌نویسد با تصویب شدیدترین تحریم‌های آمریکا در سازمان ملل، کره‌شمالی اعلام کرده که هر گونه اقدام خصمانه‌ای را هزار بار شدیدتر پاسخ خواهد داد. این کشور همچنین اعلام کرد که هرگز زرادخانه هسته‌ای خود را کنار نخواهد گذاشت و افزود که این تحریم‌ها پاسخی از روی ترس از سوی «آمریکای گردن‌کلفت» بود.
برخی تحلیلگران می‌گویند معلوم نیست آیا این اقدامات، نظامیگری و هسته‌ای شدن کره‌شمالی را به تعویق اندازد. این دسته از تحلیلگران می‌گویند این تحریم‌ها حتی ممکن است موجب تحکیم نیروهای حاکم بر ساختار قدرت در این کشور شود. این تحریم‌ها با هدف اعمال فشار بر کره‌شمالی و آوردن این کشور به پای میز مذاکره انجام می‌گیرد که در نهایت می‌تواند موجب خلع سلاح هسته‌ای این کشور شود. با این حال، رهبر کره‌شمالی معتقد است سلاح هسته‌ای برای دفاع این کشور از خود ضروری است. «ری‌یونگ هو»، وزیر خارجه کره‌شمالی در اجلاس مانیل گفت: «ما تحت هیچ شرایطی موشک‌های بالستیک و هسته‌ای خود را روی میز مذاکره قرار نخواهیم داد.» نیویورک‌تایمز می‌افزاید؛ اگرچه تحریم‌های اخیر آمریکا به‌عنوان شدیدترین بسته تحریمی محدودیت‌های زیادی بر این کشور می‌گذارد اما هیچ محدودیتی بر واردات نفت از سوی کره‌شمالی نمی‌نهد. شاید ترس از فروپاشی ناگهانی مانع از اعمال فشارهای مرگ آور بر این کشور شده است. آنتونی روگیرو، محقق بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها می‌گوید: «۱۱ سال تحریم سازمان ملل نشان داده این تحریم‌ها بی‌نتیجه است.» اگرچه پس از تصویب این تحریم چین و روسیه به آن رای دادند باز با این حال سفیر آمریکا در سازمان ملل می‌گوید؛ «دیگر با کره‌شمالی بازی نمی‌کنیم.» تحریم‌های جدید نه تنها صادرات کره‌شمالی را می‌خشکاند بلکه تمام سرمایه‌گذاری‌های مشترک با این کشور را هم مشمول تحریم می‌کند. نیویورک‌تایمز معتقد است تمام صادرات دریایی کره‌شمالی (اعم از انواع خرچنگ، میگو، ماهی و سایر محصولات دریایی) در دست نیروهای نظامی است. صادرات این محصولات طی سال‌های اخیر افزایش یافته و به‌صورت عمده به تاجران چینی فروخته می‌شود. این هم یکی دیگر از راه‌های درآمدی کره‌شمالی بود که براساس تحریم‌های جدید قطع می‌شود. اگرچه کره‌شمالی پیش از این متحد نزدیک چین بود اما رای چین به تحریم‌ها نشان می‌دهد صبر چین هم به سر آمده است.
ارسال نظر