حسن حسن و جمعی از نویسندگان
مترجم: محمدحسین باقی

در بخش قبل نویسنده به وحدت یا تالیف قلوب با پول اشاره کرد. او معتقد بود که وقتی اداره برخی از آن مناطق را (به اذن خدا) شروع کنیم منابع مالی برخاسته از صدقات به ما روی خواهد آورد که وصول آنها در این وضعیت به‌صورت‌های مختلفی امکان‌پذیر است. به همین ترتیب، این پول‌ها از موسسات مالی بر جای مانده از مقام‌ها یا رژیم‌های مرتد حاصل می‌شود که این مناطق را رها کرده و به غنیمت به ما رسیده است. او معتقد بود که این «مال‌الله» باید به دست «ضعیف‌النفس»‌هایی در میان گروه‌هایی از مردم برسد که «اشرار خلق» آن را ربوده‌اند.

فصل ۸

قواعد الحاق

وقتی یکی از مناطقی که در مدار «اداره التوحش» قرار دارند یا وقتی ضرورت ضمّ و الحاق دو یا چند منطقه با یکدیگر وجود داشته باشد، کدام منطقه باید به دیگری ملحق شود و دولت خود را زیر کنترل و فرماندهی دولت دیگر قرار دهد؟ آیا همین دولت است که در مورد عناصر سابق در جهاد تصمیم‌گیری می‌کند و برای اجرای دین خدا یا عنصر برتری مادی تلاش می‌کند و از ظرفیت هدایت یا برخی عناصر دیگر برخوردار است؟ چگونه با بی‌عدالتی یا حسادتی که در نفوس مردم وجود دارد روبه‌رو شویم؟ نسأل الله العفو العافیه فی الدین والدنیا والآخره. معرفت به قواعد الحاق، ممارست در آن و اشاره به آنها درک گام اول در مرحله «تاسیس دولت» را تسهیل می‌کند که پس از مرحله «مدیریت خشونت» [اداره التوحش] رخ می‌دهد زیرا گام اول در آن مرحله [تاسیس دولت] رهبر یا گروهی است که گروه‌ها و مناطق متفرق و پراکنده را زیر یک بیرق واحد متحد می‌سازد، به‌گونه‌ای که «قدرت تاسیس دولت اسلامی» ممکن است از طریق آنها شکل بگیرد.

به همین ترتیب، وقتی‌ گذاری از مرحله «قدرت فرسایشی و ایذایی» به مرحله «مدیریت خشونت» رخ می‌دهد، این وضعیت ممارست در قواعد الحاق را می‌طلبد وقتی بیش از یک گروه از مجموعه گروه‌های کوچک به هم بپیوندند که عملیات ایذایی را به سوی شکل‌گیری «قدرتی» سوق می‌دهد که مدیریت خشونتی را محقق می‌سازد که از عملیات ایذایی منتج شده است. البته، اگر تمام گروه‌ها یا دولت‌ها در آن مناطق «فرماندهی عالی» یا «قیاده العلیا»- خداوند آنها را برای مسلمین حفظ کند و راه آنها را راه توحید قرار دهد- را دنبال کنند و اوامر فرماندهی عالی را دنبال کنند هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. با این حال، مشکل در این است که حوادث به‌گونه‌ای توسعه یابد که گروه‌های جهادی را ترغیب کند [به آنها انگیزه دهد] که اوامر فرماندهی عالی را دنبال نکنند.