میشل عون با رای پارلمان به عنوان رئیس‌جمهوری انتخاب شد
خروج لبنان از بن‌بست سیاسی
عکس: AFP
دنیای اقتصاد: میشل عون، دیروز (دوشنبه) از سوی پارلمان این کشور به‌عنوان سیزدهمین رئیس‌جمهوری لبنان انتخاب شد. او با حضور تمام ۱۲۷ نماینده از ۱۲۸ نماینده پارلمان (یک نماینده استعفا کرده است) و در یک رای‌گیری مخفی در دور دوم، به‌عنوان رئیس‌جمهوری انتخاب شد. در جلسه دیروز عون در دور اول رای‌گیری ۸۴ رای به‌دست آورد و کار به دور دوم رای‌گیری کشید. در دور دوم رای‌گیری پس از سه بار رای انداختن که دو بارش مخدوش اعلام شد، عون توانست ۸۳رای لازم را برای ریاست‌جمهوری به‌دست آورد. در دور دوم رای‌گیری نیم به‌علاوه یک رای (۶۵ رای) برای انتخاب رئیس‌جمهوری کافی بود.
پست ریاست جمهوری در این کشور کوچک اما استراتژیک در خاورمیانه از زمان پایان دوره ریاست میشل سلیمان در ۲۴ می۲۰۱۴ تاکنون خالی مانده بود. پارلمان ۴۵ بار به علت تحریم تعدادی از فراکسیون‌های پارلمانی، در انتخاب رئیس‌جمهوری شکست خورده بود. الجزیره می‌نویسد: «میشل عون، ۸۱ ساله، که از او با عنوان «ژنرال» یاد می‌شود بزرگترین و آخرین امید برای ظهور عصری جدید در لبنان بود.» این گزارش می‌نویسد او حمایت و تحسین بسیاری از لبنانی‌ها را با خود دارد. اگرچه نام دو نامزد یعنی «میشل عون»، رئیس فراکسیون تغییر و اصلاح و «سلیمان فرنجیه»، رئیس جریان المرده، برای تصدی پست ریاست‌جمهوری مطرح بود، اما در پی اعلام حمایت جریان المستقبل به رهبری سعد حریری، حزب سوسیال ترقی خواه به رهبری ولید جنبلاط، حزب القوات اللبنانیه به رهبری سمیر جعجع علاوه بر حزب‌الله، عون پیروز میدان رقابت‌ها شد.
براساس ماده ۴۹ قانون اساسی، انتخاب رئیس‌جمهوری در یک رای‌گیری محرمانه با اکثریت دو سوم اعضای پارلمان در دور اول انجام می‌شود. عون و فرنجیه هر دو متعلق به گروه «هشت مارس» هستند که موافق حضور حزب‌الله در سوریه است. با این حال، عون با سعد حریری برای بی‌طرف کردن لبنان در بحران سوریه به‌عنوان یکی از شروط رسیدن وی به کاخ بعبدا توافق‌نامه‌ای را امضا کردند. میشل عون سیزدهمین رئیس‌جمهوری لبنان از زمان استقلال لبنان در سال ۱۹۴۳ است. با انتخاب او، خلأ ریاست‌جمهوری که به تعطیلی عملکرد پارلمان و دولت، نابسامانی اوضاع اقتصادی و خدماتی منجر شده، خاتمه خواهد یافت. با این حال، آنچه باعث شده ثبات روی خوش خود را به لبنان نشان ندهد اختلافات جریان‌های سیاسی داخلی و تقابل منافع قدرت‌های خارجی و عدم اجماع همه آنها بر شخصی خاص بوده است.
وجه تشابه هر دو نامزد این بود که از هم‌پیمانان حزب‌الله لبنان محسوب می‌شوند؛ گرچه در برخی مسائل مانند نزدیکی به دولت سوریه و موضع‌گیری درباره بحران این کشور فرنجیه مواضعی نزدیک‌تر به جریان مقاومت داشت. با این حال، حزب‌الله در طول این دو سال همواره از عون حمایت کرده و گفته در صورتی که عون از رقابت کناره‌گیری کند، گزینه بعدی فرنجیه خواهد بود. میشل عون رهبر حزب «جریان آزاد ملی» لبنان است که ۲۰ کرسی پارلمان را در اختیار دارد و با کسب حمایت جریان المستقبل به تنهایی ۳۴ کرسی پارلمان را در اختیار دارد و همین مساله باعث شد او دست برتر نسبت به فرنجیه داشته باشد. اکنون دو جریان اصلی در پارلمان لبنان حضور دارند: یکی، جریان ۱۴مارس و دیگری جریان ۸ مارس است. جریان ۱۴ مارس به تنهایی ۴۸ کرسی پارلمان را در اختیار دارد و جریان ۸ مارس ۵۸ کرسی و ۲۱ نماینده نیز مستقل هستند. پارلمان لبنان در مجموع ۱۲۸کرسی دارد. میشل عون هم دارای پیشینه نظامی است و هم دارای سابقه سیاسی در این کشور. ژنرال عصام ابو جمره، دست راست سابق عون و منتقد صریح و فعلی او، به الجزیره می‌گوید:«من با اداره امور به دست عون مخالفم. او همه چیز را برای خود می‌خواهد. اگر رئیس‌جمهوری شود اوضاع بهتر نخواهد شد.» الجزیره به نقل از سیاستمداران و تحلیلگران می‌نویسد: «عون مردی سرسخت، یکدنده، کاریزماتیک و عاقل است و سریع خشمگین می‌شود.»
ارسال نظر