بازگشت به خاورمیانه

بازگشت به خاورمیانه - ۱۲ مهر ۹۵

جیمز. اف. جفری/دیپلمات آمریکایی
مایکل آیزنشتات/ محقق نظامی
ترجمه: محمدحسین باقی

در بخش قبل به دکترین‌های ترومن، کلینتون و اوباما اشاره و گفته شد که اوباما استراتژی نیروی مرگبار را به‌عنوان ابزار اصلی فقط در کشمکش علیه سازمان‌های تروریستی سپس از طریق حملات هوایی «کم‌خطرتر» و «کم‌هزینه‌تر» و انجام عملیات ویژه می‌پذیرد. به تضمین‌ها و تعهدات امنیتی آمریکا در قبال متحدانش نیز اشاره شد.

آمریکا متعهد به کمک، آموزش و همکاری امنیتی با متحدان خود بوده که به مواردی هم اشاره شد.

جیمز. اف. جفری/دیپلمات آمریکایی
مایکل آیزنشتات/ محقق نظامی
ترجمه: محمدحسین باقی

آمریکا متعهد به کمک، آموزش و همکاری امنیتی با متحدان خود بوده که به مواردی هم اشاره شد. ذکر این نکته مهم است که آمریکا برای پیشبرد استراتژی خود به برقراری پایگاه‌هایی دائمی و موقت در سراسر منطقه پرداخته که در زیر به تفصیل به این پایگاه‌ها و انواع عملیات‌های نظامی این کشور پرداخته شده است.

در زیر چکیده‌ای از چنین پایگاه‌ها و استقرار نیروها از سال ۱۹۴۵ به بعد آمده است. حضور نظامی جزئی آمریکا، به‌ویژه به‌دلیل برنامه‌های کمکی امنیتی و جمع‌آوری اطلاعات، فهرست نشدند:

* ناوگان ششم: که اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم تا کنون در شرق دریای مدیترانه با عناوین دستوری مختلف به‌کار گرفته شد.

* ترکیه: پایگاه نیروهای آمریکایی برای ماموریت‌های مختلف از جمله هسته‌ای، اطلاعاتی، فرماندهی و کنترل ناتو از اوایل دهه ۵۰ تا حال حاضر. از ۲۰۱۱ تا کنون رادار AN/ TPY-۲، تحت فرماندهی ناتو، به سوی ایران متمایل شده است.

* مراکش: پایگاه آمریکا عمدتا برای ماموریت‌های تهاجمی هسته‌ای در فاصله ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۳ به‌کار گرفته می‌شد.

* لیبی: پایگاه آمریکا از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۰ برای ماموریت‌های هسته‌ای و دیگر ماموریت‌های حمل‌ونقل هوایی.

* پاکستان: پایگاه آمریکا از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۰ برای ماموریت‌های اطلاعاتی و حمایتی. سپس، استقرار محدود نیرو برای جنگ جهانی با ترور و شورش در افغانستان.

* نیروی دریایی آمریکا در خلیج‌فارس: که در اواخر دهه ۴۰ تا کنون به‌عنوان نیروی ویژه موقت دریایی شکل گرفت. دفتر فرماندهی‌اش در بحرین و مجموعه نیروهای پشتیبانی در دبی اقامت دارند. در نهایت، به‌عنوان ناوگان پنجم دریایی / فرماندهی مرکزی نیروهای دریایی از نو سازمان گرفت.

عمان: نیروی هوایی آمریکا و گاهی استقرار نیروهای دیگر از سال ۱۹۸۱

نیروهای چند ملیتی و ناظران (MFO): از ۱۹۸۲ تاکنون با عنصر مهمی از ارتش آمریکا

قطر: محل استقرار و پایگاه آمریکا از جنگ خلیج‌فارس تاکنون

عربستان سعودی: محل استقرار و پایگاه آمریکا از جنگ خلیج‌فارس تا سال ۲۰۰۳

امارات متحده عربی: محل استقرار و پایگاه آمریکا از جنگ خلیج‌فارس تاکنون

کویت: محل استقرار و پایگاه آمریکا از جنگ خلیج‌فارس تاکنون از جمله استقرار نیروهای زمینی در سال ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۱۹۹۷- ۱۹۹۸ و همچنین در سال ۲۰۰۳ در پاسخ به جنگ عراق و سایر تهدیدات منطقه‌ای.

اسرائیل: قرارگاه مهمات و از ۲۰۰۹ به این سو محل استقرار رادار AN/ TPY-۲ و سپر دفاع موشک بالستیک و کشتی‌های جنگی که به سوی ایران نشانه رفته است.

کشورهای خلیج‌فارس: موشک‌های پاتریوت و رادار AN/ TPY که به سوی ایران نشانه رفته: از دهه ۹۰ تاکنون.

عملیات نظامی یا تهدید به اقدام نظامی

ایالات‌متحده با دنبال کردن استراتژی جهانی و منطقه‌ای خود عملیات‌های نظامی بیشتری در خاورمیانه نسبت به جاهای دیگر از سال ۱۹۴۵ به این سو انجام داده است. آنچه می‌آید فهرستی از تمام فعالیت‌های مهم نظامی است.

عملیات‌ها

عملیات‌های نظامی می‌تواند به جنگ‌های مهم، نزاع‌هایی در مقیاس وسیع، عملیات‌های مهم غیررزمی و سایر انواع عملیات‌ها و مشارکت‌ها تقسیم شود.

جنگ‌های مهم

* جنگ خلیج‌فارس، ۱۹۹۱- ۱۹۹۰

* تهاجم به افغانستان، ۲۰۰۱

* اقدامات ضدشورشی در افغانستان، ۲۰۰۱ تاکنون

* تهاجم به عراق، ۲۰۰۳

* اقدامات ضدشورشی در عراق، ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱

نزاع‌هایی در مقیاس وسیع

* عملیات اراده جدی (Earnest Will): اهتزاز پرچم دیگر کشورها بر فراز نفتکش‌های کویتی برای محافظت از آنها در برابر حملات احتمالی ایران، ۱۹۸۸- ۱۹۸۷

* مهار جنگ پساخلیج‌فارس عراق

- عملیات تامین آسایش (O. P. C)، ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳