دانیل آر. دی‌پتریس

محقق و کارشناس سیاسی آمریکا

هیچ راهی برای هواداران هیلاری کلینتون باقی نمانده است. هفته گذشته یک فاجعه آماری برای کمپین هیلاری کلینتون رقم خورد. سناتور برنی سندرز، در هر سه ایالت پاسیفیک پیروز شد و یک پیروزی بزرگ به دست آورد. دشوار بود آدمی به تماشای پوشش خبری انتخابات سی‌ان‌ان بنشیند و از یک جادو سخن به میان نیاورد. برنی سندرز، با قدرت تمام در آلاسکا، واشنگتن و هاوایی پیروز میدان بود.

او آلاسکا را با رای ۶/ ۸۱ درصدی در برابر رای ۴/ ۱۸درصدی هیلاری درو کرد. در واشنگتن هم وی با رای ۲/ ۷۲ درصدی هیلاری را پشت‌سر گذاشت و در هاوایی نیز توانست رای ۸/ ۶۹ درصدی را به دست آورد. حتی در پایان آخرین رقابت این دو، پیروزی در کسب تعداد نمایندگی‌ها از آن برنی سندرز بود. در حالی که هیلاری کلینتون توانست موافقت ۳۰ هیات نمایندگی را به دست آورد، برنی سندرز با پیشی گرفتن از هیلاری، تعداد نمایندگی‌های خود را تنها در این شب به ۵۵ رساند. این رقم به برنی سندرز اجازه می‌دهد که رهبری هیلاری کلینتون را در تعداد نمایندگی‌ها به مخاطره بیندازد. احتمالا اگر شما یک موجود بیگانه بودید که از فضا به تماشای زمین نشسته‌اید، به‌طور منطقی می‌پذیرفتید که رای‌دهندگان مقدماتی دموکرات‌ها واقعا برای پیرمرد مو سفید ۷۴ ساله ورمونتی سنگ تمام گذاشته‌اند.

با صحبت‌هایی که من با طرفداران برنی سندرز در خیابان و کافی‌شاپ‌ها داشتم، به این نتیجه رسیدم که عصر تازه‌ای برای دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ آغاز شده است. برنی سندرز از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجد. او در برنامه چاک تاد در شبکه «NBC» نیز به این موضوع اشاره کرد و گفت اگر وی همین‌گونه قاطعانه پیروزی‌های خود را تکرار کند، احتمالا «هیات نمایندگی‌های ارشد دموکرات‌ها» (Super Delegates) دست از حمایت هیلاری کلینتون برخواهند داشت و به سمت وی چرخش پیدا خواهند کرد. در این راه کسی می‌تواند نامزد نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا باشد که بتواند به ۲۳۸۳ نمایندگی برسد. سندرز در این برنامه اشاره کرده است که از برخی نمایندگی‌ها قول‌هایی دریافت کرده است. اگر وی بتواند به این مرحله برسد می‌تواند دونالد ترامپ را در رقابت نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری شکست دهد. زیرا وی در اکثر نظرسنجی‌های ملی از نامزد پیشتاز جمهوری‌خواهان برتر است. البته در این میان یک مانع بزرگ برای انقلاب برنی سندرز وجود دارد: «واقعیت». سندرز باید بتواند برای احیای آرمان‌های خود به جنگ با واقعیت‌های موجود سیاسی و اقتصادی در آمریکا برود.

با این حال هیلاری کلینتون هنوز در تعداد نمایندگی‌های ارشد از برنی سندرز پیش است. وی با موافقت ۲۶۸ هیات نمایندگی ارشد تا ۲۸ مارس پیشتاز است. برنی سندرز برای پیشی گرفتن از هیلاری کلینتون مجبور است پیروزی‌های قاطعانه خود را مجددا تکرار کند تا نمایندگی‌های ارشد برای حمایت از وی اعلام آمادگی کنند. برای رسیدن به این رقم باید شانس کمی قایل شد. زیرا فقط ۴ ایالت بزرگ باقی مانده است. در این ۴ ایالت دست‌کم ۱۰۰ نمایندگی حضور خواهند داشت.


نمایندگی‌های ارشد غیردموکراتیک

طرفداران سندرز بر این باور هستند که روح حضور هیات نمایندگی‌های ارشد در روند انتخابات داخلی دموکرات‌ها، غیردموکراتیک است، زیرا آنها به هر کسی که مایل باشند رای خواهند داد. برای مثال برنی سندرز ممکن است در نیویورک در انتخابات داخلی پیروز شود، اما فرماندار نیویورک به هیلاری کلینتون رای بدهد. ولی باید به طرفداران برنی سندرز بگوییم این سیستمی است که سالیان سال است که دموکرات‌ها با آن کار کرده‌اند و گله و شکایت در مورد این سیستم کارگر نخواهد بود و این چهره سندرز را خدشه‌دار خواهد کرد. طرفداران سندرز به این دلیل از هیات نمایندگی‌های ارشد گله و شکایت دارند، زیرا می‌دانند که حدود 94 درصد از کل هیات نمایندگی‌های ارشد به هیلاری کلینتون قول مساعد برای حمایت داده‌اند. براساس این حساب و کتاب کار برنی سندرز بسیار سخت خواهد بود. با 2049 نمایندگی باقی‌مانده، سندرز باید موافقت 67 درصد از هیات نمایندگی‌ها را به دست آورد تا ادعای نامزدی دموکرات‌ها را بکند. بیایید جور دیگری به این مساله نگاه کنیم: سندرز در سه ماه آینده باید به قدری خوب کار کند تا بتواند پیروزی نهایی را از آن خود کند. پیروزی 37 درصدی برای کسب رای مثبت هیات نمایندگی‌ها نمی‌تواند برای وی چاره‌ساز شود.


جمعیت‌شناسی دردسرساز

این یک کلیشه مشهور است که برنی سندرز در افتتاحیه‌های انتخابات درونی دموکرات‌ها خوب عمل می‌کند، زیرا افراد مستقل ذاتا به سمت وی گرایش دارند. در جایی که تعداد سفیدپوست‌ها بالا باشد رای به دست آمده برای سندرز قابل توجه بوده است. کلینتون در جنوب توانست برنی سندرز را از پیش رو بردارد برای اینکه توانسته بود رای قابل توجهی از سیاهان آمریکایی را به دست آورد. سیاهان آمریکا خریدار کالایی که سندرز به فروش می‌رساند، نیستند. کلینتون توانسته نسبت به برنی سندرز توفیق بیشتری در کسب رای از سوی اقلیت‌ها داشته باشد. به استثنای میشیگان، سندرز در ایالت‌هایی که سفیدها در آن حضور قابل توجهی داشته‌اند، موفق عمل کرده است. در واشنگتن که سندرز توانست موفقیت بزرگی به دست آورد، اقلیت‌ها حضور قابل‌توجهی نداشتند (براساس آخرین آمار میزان سفیدپوست‌ها در این ایالت ۳/ ۷۷ درصد بوده است). در ایالت یوتا نیز وضع به همین منوال بود. او در این ایالت توانست هیلاری کلینتون را شکست سنگینی بدهد. در این ایالت هم تعداد جمعیت سفیدپوست به ۱/ ۸۶ درصد می‌رسد. این جمعیت‌شناسی در ادامه راه تغییر خواهد کرد. نیویورک، مریلند، کالیفرنیا، پنسیلوانیا، نیومکزیکو و دنور جزو ایالت‌هایی هستند که در آنها درصد قابل توجهی از سیاهان و لاتین‌تبارها زندگی می‌کنند. این اقلیت‌ها به‌طرز استثنایی به‌طور سنتی نگاه دوستانه‌ای به هیلاری کلینتون دارند. سندرز برای اینکه بتواند قدم بزرگی بردارد باید این سد را بشکند و بتواند رای لاتین‌تبارها را به سود خود جذب کند. آیا بر این باور هستیم که این روند در ادامه راه به طرز شگفت‌انگیزی به سود سندرز رقم خواهد خورد یا واقعیت‌های سیاسی و اقتصادی مانع برنی سندرز خواهد بود.

نشنال اینترست