غول میلیاردر حاضر نشد نژادپرستی را محکوم کند
شورش بزرگان جمهوری‌خواه علیه ترامپ
میت رامنی، نامزد جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۱۲، ترامپ را متهم به «دامن زدن به... تعصب منفور» کرد و از ترامپ خواست تا فورا به محکوم کردن این گروه بپردازد. ترامپ که به ساختارشکنی شهره است، گویی میلی برای محکومیت این گروه ندارد. این غول سرمایه‌دار در مصاحبه با سی‌ان‌ان در مورد دیوید دوک به این جمله بسنده کرد که «من چیزی در مورد دیوید دوک نمی‌دانم.» خودداری او از محکوم کردن رهبر گروه نژادپرست کوکلاکس کلان‌ها، انتقاد رقبای ترامپ را به دنبال داشت. به گزارش سی‌ان‌ان «بن ساس» سناتور از نبراسکا، اعلام کرد که هرگز از ترامپ حمایت نخواهد کرد. او می‌گوید ترامپ باعث شکاف در میان آمریکایی‌ها شده است. بی‌بی‌سی نیز در گزارشی با اشاره به نامه سرگشاده ساس در فیس‌بوک نوشت: «اگر دونالد ترامپ نامزد حزب جمهوری‌خواه شود، انتظار من این است که در جست‌وجوی نامزد سومی باشم - یک گزینه محافظه کار، یک پیرو قانون اساسی.» او افزود: «ترامپ بی‌امان بر شکاف انداختن میان آمریکایی‌ها، و به زیر کشیدن به جای ساختن دوباره این ملت بزرگ، تمرکز دارد.» «جان کورنین» از تگزاس و سناتور شماره ۲ جمهوری‌خواهان، پیش‌بینی کرد که ترامپ «همچون مرغ دریایی در رقابت‌ها عمل می‌کند.» همان طور که مرغ دریایی به ربودن ماهی از دیگر پرندگان می‌پردازد، ترامپ نیز همچون مرغ دریایی بالای سر صندوق‌های رای می‌چرخد تا رایی را از آن خود کند. «کن مهلمان» که در سال ۲۰۰۴ در اردوی جورج بوش بوده و زمینه‌ساز پیروزی او شد در پیامی فیس بوکی افزود: رهبران نیاز به تحقیق ندارند تا گروهی مانند کوکلاکس کلان‌ها را محکوم کنند. او که با کنایه با ترامپ سخن می‌گفت نوشت: «یک رهبر همچنین افراد معلول را مسخره نمی‌کند، به قهرمانان جنگی توهین نمی‌کند، باعث شکاف مذهبی و ملی در میان مردم نمی‌شود و به زنان توهین نمی‌کند. هشتگ او #NeverTrump است.» شورش جمهوری‌خواهان علیه ترامپ در زمانی انجام می‌گیرد که او برای «سه‌شنبه بزرگ» برنامه‌ریزی می‌کرد؛ روزی که در فرآیند انتخاب نامزدها بسیار حیاتی است. اما سوال این است که آیا طغیان جمهوری‌خواهان علیه ترامپ تاثیری بر رای‌دهندگان خواهد داشت یا خیر.
حمایت رهبر کوکلاکس کلان‌ها از ترامپ همان چیزی بود که جمهوری‌خواهان آرزوی آن را داشتند. رقبای ترامپ دنبال «گاف» بزرگی از این پوپولیست سرمایه‌دار بودند تا راحت‌تر بتوانند او را از گردونه رقابت‌ها خارج کنند. سناتور کروز اعلام کرد که این حادثه «واقعا غم‌انگیز» است. او که فرصت را برای «زدن» ترامپ مناسب دیده بود افزود: «همه باید اتفاق نظر داشته باشند که نژادپرستی غلط است و کوکلاکس کلان یک گروه هولناک است.» سناتور روبیو هم در تجمعی در ویرجینیا گفت: خودداری ترامپ از محکوم کردن دیوید دوک «او را غیرقابل انتخاب» می‌کند. اکنون ترامپ، که هرگز تصور نمی‌کرد این‌گونه مورد حمله قرار گیرد، در سیبل «دموکری‌خواهان» (دموکرات- جمهوری‌خواه) قرار گرفته است. روبیو در تجمع هوادارانش گفت: «ما نمی‌توانیم حزبی باشیم که از محکوم کردن نژادپرستان سفیدپوست و کوکلاکس کلان‌ها خودداری می‌کند.» برنی سندرز، نامزد دموکرات‌ها، هم در توییتی نوشت: «فردی که جای اولین رئیس‌جمهوری سیاهپوست آمریکا را خواهد گرفت، نباید و نمی‌تواند آدمی باشد که نفرت‌آفرینی می‌کند و کوکلاکس کلان‌ها را محکوم نمی‌کند.» هیلاری کلینتون نیز اندکی بعد همین توییت را منتشر کرد. چنین به نظر می‌رسد که تشکیلات رسمی جمهوری‌خواه هم اشتیاق زیادی به دونالدترامپ ندارد. او نه سابقه فعالیت سیاسی دارد نه پیشتر مقامی دولتی داشته است. ترامپ به دو مشخصه شهره است: «سرمایه‌داری» و «اظهارات جنجال‌آفرین.» او با اظهارات جنجال‌آفرینی مانند ساختن دیوار در مرز مکزیک یا تلاش برای جلوگیری از سفر مسلمانان به آمریکا شکاف زیادی نه فقط در میان جمهوری‌خواهان بلکه جامعه آمریکا ایجاد کرده است. اما بسیاری از هوادارانش معتقدند که موفقیت ترامپ در کسب‌وکار، او را در موقعیتی مناسب برای دگرگون کردن اقتصاد آمریکا و کمک به ایمن کردن مرزها قرار می‌دهد. با این حال، شکاف در اردوگاه جمهوری‌خواهان آنجا عیان‌تر می‌شود که «کریس کریستی»- فرماندار نیوجرسی که خود کاندیدای میدان رقابت جمهوری‌خواهان بود اما کناره گرفت- به حمایت از ترامپ پرداخت. پس از آن سناتور «جف سشنز»، از آلاباما، روز یکشنبه بر کاندیداتوری او مهر تایید زد.
هنوز جای امید هست؟
سی‌ان‌ان در گزارش خود البته جای امیدواری هم باقی گذاشته است. «روس شریفر» مشاور ارشد رامنی در سال 2012 و مشاور اخیر کریستی، می‌گوید: «وقتی به کارگزاران، هدیه‌دهندگان و نخبگان نگاه می‌کنیم آنها همگی به شدت وحشت دارند که ترامپ همچنان نامزد جمهوری‌خواهان باشد. وقتی به رای‌دهندگان نگاه می‌کنیم آنها بسیار آرام و راحت به نظر می‌رسند. اما وقتی به مطبوعات ضدترامپ می‌رسیم می‌بینیم آنها خیلی دیر وارد ترامپ ستیزی شده‌اند.» با این حال، شریفر می‌گوید: «ترامپ فعلی به اندازه ماه اوت خطرناک نیست.» «استیو اشمیت»، استراتژیست جمهوری‌خواهان که در سال 2008 در کمپین جان مک کین حضور داشت، می‌گوید: «برخی مردم عصبانی و مخالف او هستند و برخی دیگر وی را می‌پذیرند. آرای ترامپ عمدتا آرای افراد سرخورده و منزوی جامعه است.» او می‌گوید: ظهور ترامپ بازتاب واگرایی ملی در درون جمهوری‌خواهان طی سال‌های اخیر در مورد معنای دقیق محافظه کاری است. اشمیت می‌افزاید: «نامزدها با گام نهادن در این خلأ پدید آمده در حال پنجه افکندن بر ائتلاف قدیمی محافظه‌کاران هستند.» سی‌ان‌ان می‌افزاید: در همان زمان حس استعفا در میان برخی چهره‌های جمهوری‌خواه در مورد خزیدن آرام ترامپ به سوی نامزدی نهایی وجود داشت. برخی استراتژیست‌های جمهوری‌خواه به ترامپ اجازه موفق شدن دادند زیرا نتوانستند بر سر نامزدی واحد به توافق برسند. کارزار انتخاباتی جمهوری‌خواهان که یک ماه پیش ۱۲ رقیب داشت؛ هم اکنون شاهد رقابت ۵نفر است. ترامپ چهارشنبه پیش در نوادا برنده شد و تحلیلگران می‌گویند به تدریج کاندیدای بلامنازع به نظر می‌رسد. ترامپ در رای‌گیری‌های مقدماتی تاکنون در سه ایالت از چهار ایالت برنده شده است، اما در عین حال حزب جمهوری‌خواه را دچار شکاف جدی کرده است. این میلیاردر اهل نیویورک در تقریبا همه نظرسنجی‌های انجام شده در ۱۱ ایالتی که روز سه شنبه رای‌گیری کردند، پیشتاز است. انتخابات دیروز (سه‌شنبه) که در 15 ایالت و منطقه به‌طور همزمان و در یک روز برگزار شد می‌تواند تعیین‌کننده کاندیدای نهایی دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در ماه نوامبر آتی باشد.
در اردوگاه دموکرات‌ها چه می‌گذرد؟
سه شنبه بزرگ در اردوگاه دموکرات‌ها نیز تحرک بیشتری را به وجود آورده است. اگر در اردوگاه جمهوری‌خواهان ترامپ پدیده تلقی می‌شود، در میان دموکرات‌ها هم این برنی سندرز است که پدیده دموکرات‌ها به حساب می‌آید. با این حال، رقابت میان رقبای دموکرات همچنان داغ است. همان عاملی که در سال ۲۰۰۸ موجب پیروزی اوباما در انتخابات مقدماتی کارولینای جنوبی شد، این بار به کمک کلینتون آمد. سیاهپوستان با در اختیار داشتن ۶۱ درصد آرای شرکت‌کنندگان در انتخابات موجب پیروزی قاطعانه کلینتون شدند. سندرز برخلاف جوانان نتوانسته آرای اقلیت‌های نژادی به‌ویژه سیاهپوستان را به خود جلب کند. کلینتون توانسته بود حمایت یکی از سیاهپوستان معروف ایالت یعنی جیمز کلایبرن را به دست بیاورد و این مساله به وی برای جذب آرای سیاهپوستان کمک کرد. علاوه بر این کلینتون با وعده ادامه راه اوباما و اینکه با وی همکاری خواهد کرد توانست نظر مثبت سیاهپوستان را به خودش جلب کند. پیروزی قاطعانه کلینتون و چشم‌انداز ایالت‌های پیش رو موجب شده است تا سندرز شانس چندانی برای پیروزی بر کلینتون نداشته باشد، اما همچنان به رقابت‌ها ادامه خواهد داد. کلینتون با برتری قاطعانه‌ای که توانست در کارولینای جنوبی به دست بیاورد فاصله‌اش با سندرز را افزایش داد و شانس خود را برای تصدی نامزدی نهایی دموکرات‌ها بیشتر کرد. کلینتون در این ایالت ۴۳ نماینده حزبی و سندرز ۱۴ نماینده به دست آورد. منظور از نماینده حزبی (Delegates) مقامات حزبی ایالتی هستند که با توجه به آرای به دست آمده نامزدها میان آنها تقسیم می‌شود و در کنوانسیون حزب به آن شخص رای می‌دهند و مجموع همین نمایندگان حزبی است که موجب نهایی شدن انتخاب یک کاندیدا می شود. جدیدترین آمارها می‌گوید کلینتون با ۵۵درصد آرا در مقابل ۳۸ درصد آرای سندرز، همچنان نامزد پیشتاز دموکرات‌ها است.
نکاتی در مورد سه شنبه بزرگ
۱- چرا سه‌شنبه، چرا بزرگ؟
در نیمه قرن نوزدهم، کنگره آمریکا تصمیم گرفت برای اینکه جامعه کشاورز این کشور بتواند با دردسر کمتر با درشکه‌هایشان پای صندوق‌های رای حاضر شوند سه‌شنبه را روز رای‌گیری مقرر کند. با این حساب کشاورز‌ها می‌توانستند دوشنبه‌ها سوار درشکه‌هایشان شوند و سه شنبه اول وقت بعد از رای دادن راهی خانه شوند و به چهارشنبه بازارشان برسند. از طرفی یکشنبه‌ها هم که روز کلیسا و عبادت بود سرجایش باقی می‌ماند. نزدیک به دو قرن بعد از آن روز‌ها و تغییر اساسی جامعه آمریکا هنوز رای‌گیری‌ها روزهای سه شنبه برگزار می‌شود. سه‌شنبه بزرگ به نوعی آزمون سراسری برای نامزدهای دو حزب آمریکا و کارزارهای انتخاباتی آنها است. سه‌شنبه بزرگ در این دوره اول مارس (دیروز سه شنبه) برگزار شد.
2- چرا پیروزی در رقابت‌های سه‌شنبه بزرگ مهم است؟
بالا بودن تعداد ایالت‌های رای‌دهنده در سه‌شنبه بزرگ به این معنا است که تکلیف نامزدهای بر‌تر و آنها که دیگر شانسی برای ادامه مبارزات ندارند تا حدی روشن می‌شود. در پایان روز سه‌شنبه تکلیف ۲۲ درصد از تمام هیات‌های انتخاباتی نهایتا روشن می‌شود. جمهوری‌خواهان می‌توانند دست‌کم نیمی از هیات‌های انتخاباتی لازم برای نامزدی رسمی حزب خود را در سه‌شنبه بزرگ به دست بیاورند. در مورد دموکرات‌ها این میزان یک سوم هیات‌های انتخاباتی لازم است.
۳- رای‌گیری در کدام ایالت‌ها انجام می‌شود؟
روز سه‌شنبه بزرگ در ۱۱ ایالت رای‌گیری و شمارش آرا انجام می‌شود. آلاباما، آلاسکا، آرکانزا، کلورادو، جورجیا، ماساچوست، مینه سوتا، اوکلاهاما، تنسی، تگزاس، ورمونت و ویرجینیا ایالت‌هایی هستند که در آنها رای‌گیری انجام می‌شود. هر کدام از این ایالت‌ها شیوه‌ها و قوانین رای‌گیری مشخص و متفاوتی دارند و هر یک تعداد مشخصی هیات انتخاباتی را به نسبت به برندگان و بازندگان رای‌گیری واگذار می‌کنند.
ارسال نظر