گروه خودرو- داوود میرخانی رشتی، دبیر سابق انجمن خودروسازها در واکنش به گزارش پنج‌شنبه گذشته «دنیای اقتصاد» که در خصوص کمبود اتوبوس‌ شهری و عدم استفاده شرکت‌های خودروساز از ظرفیت تولید اتوبوس در کشور بود، یادداشتی ارسال کرده که در ذیل می‌آید: با توجه به سهمیه‌بندی بنزین، هجوم مردم به سیستم حمل و نقل عمومی به شدت افزایش یافته و ضروری است دولت محترم (وزارت کشور) نسبت به افزایش ظرفیت ناوگان شهری اقدام کند.

برای اطلاع شما عزیزان:

۱ - ایران‌خودرو دیزل ظرفیت تولید حداقل ۴هزار دستگاه اتوبوس شهری و تولید حداقل ۴هزار دستگاه مینی‌بوس را دارد. به همین ترتیب توانایی تحویل ۴هزار دستگاه ون.

۲ - شرکت شهاب خودرو به راحتی سالانه ۳هزار دستگاه اتوبوس را تحویل می‌دهد.

۳ - شرکت زامیاد ظرف یکسال حداقل یک‌هزار دستگاه اتوبوس و یک‌هزار دستگاه مینی‌بوس را تعهد می‌کند.

۴ - شرکت سایپادیزل ظرف یکسال حداقل ۴هزار دستگاه میدل‌باس (مینی‌بوس بزرگ) تحویل می‌دهد.

۵ - شرکت عقاب‌افشان متعهد می‌شود سالانه یک‌هزار دستگاه اتوبوس تحویل دهد و در صورت عقد قرارداد ظرفیت جدید خط‌ها به ۱۵۰۰ دستگاه می‌رسد.

مهم‌ترین مشکل شرکت‌ها در تحویل سریع عبارت است از کمبود نقدینگی. یعنی وزارت کشور باید پس از عقد قرارداد، پیش‌پرداخت موضوع قرارداد را بلافاصله پرداخت کند، تا نسبت به تامین و تدارک قطعات منفصل و... اقدام شود.

این کار را وزارت کشور یا اصلا انجام نمی‌دهد یا با تاخیر بسیار زیاد انجام می‌دهد.

قسمت دوم این است که پس از خاتمه کار، وزارت کشور در تحویل گرفتن و توزیع اتوبوس‌ها بسیار کند عمل می‌کند، به نحوی که در شرکت‌های ایران‌خودرو دیزل و شهاب خودرو برای ماه‌ها (حداقل ۵ ماه) اتوبوس‌ها در کف کارخانه زیر باد و باران می‌ماند همچنین هم‌اکنون در شهاب ۴۰۰ دستگاه اتوبوس آماده تحویل است، که در بردن آنها کوتاهی می‌شود. در ایران‌خودرو دیزل هم ۳۰۰ دستگاه آماده تحویل است. سوم این است که وقتی اتوبوس‌ها را می‌برند، بقیه پول را پرداخت نمی‌کنند و مرتب هم می‌گویند خودروسازها به تعهداتشان عمل نمی‌کنند.

مشکل دوم اتوبوس‌ و مینی‌بوس‌سازان، بیمه و بانک‌ها است هم‌اکنون بانک‌های ایرانی در داخل کشور و هم در خارج از کشور مشکل دارند و کارشان را با سخت‌گیری‌های زیادی انجام می‌دهند.مشکل سوم سخت‌گیری بیش از حد ماموران گمرک است که محموله را می‌خواهند به جزئیات بازرسی کنند.

مشکل دوم و سوم در اثر تحریم‌ها به وجود آمده است هر چند این مشکلات تاخیراتی را ایجاد می‌کنند اما به هر حال قابل حل هستند اما اگر پرداخت‌ها به موقع انجام نشوند، این تاخیرات بیشتر می‌شوند.

از طرف دیگر، از رده خارج کردن اتوبوس‌ و مینی‌بوس‌های فرسوده از طریق استفاده از تسهیلات بانکی برای خریداران افراد حقیقی است که سازوکار آن توسط وزارت راه باید صورت بگیرد.

در این بخش، علاوه بر ایران خودرو دیزل، شهاب خودرو و عقاب افشان، شرکت رانیران نیز حداقل سالانه ۱۵۰۰ دستگاه را تعهد می‌کند.

شرکت کرمان موتور نیز اتوبوس‌سازی خود را به راه انداخته است. به طور کلی عرض می‌کنم، مدیریت خرید از این شرکت‌ها اعم از عقد قرارداد (که در سال گذشته برخلاف مصوبه هیات‌دولت قرار بود تا پایان خرداد به اتمام برسد و تا مهر نیز به اتمام نرسیده بود)، پرداخت پیش‌پرداخت‌ها بلافاصله پس از عقد قرارداد (به طور تمام و کمال و نه با سیستم قطره‌چکانی) و تحویل گرفتن اتوبوس‌ها و مینی‌بوس‌ها به صورت تدریجی و پرداخت الباقی قرارداد حداقل تا یک‌ماه پس از تحویل اتوبوس، کاری بزرگ و مشکل است. هرچند تاخیر و تعلل‌ها در سال گذشته، قابل چشم‌پوشی است، اما با توجه به سهمیه‌بندی بنزین و با توجه به باز شدن مدارس در اول مهرماه، هیچ‌گونه تاخیر و تعللی جایز نیست.