سید علی جزایری - هفته گذشته رنوپارس، شرکت تامین قطعات تندر۹۰، اعلام کرد از تامین قطعات‌ این خودرو کنار کشیده و ‌این مسوولیت به چند شرکت داخلی واگذار خواهد شد. مساله ‌این است که کشور ما اصولا امکان ساخت بعضی از قطعات را ندارد و یا ساخت آنها در داخل توجیه اقتصادی ندارد. حقیقت امر‌این است که عملا ساخت خودرو در داخل از شرایط لازم برخوردار نیست؛ چه از لحاظ کمی‌و چه از لحاظ کیفی.

بنابراین کنار کشیدن رنوپارس نه تنها برای ما یک پیروزی به حساب نمی‌آید بلکه خود نشان از یک نقطه ضعف است و مشکلات عدیده‌ای را برای ما ‌ایجاد خواهد کرد. برای تحقق تامین قطعات توسط شرکت‌های داخلی همراه با انتقال دانش فنی می‌بایست آزادی عمل برای خرید قطعات از شرکت‌های خارجی نیز فراهم شود؛ در غیر‌این صورت با تضعیف کیفیت خودروهای ساخت داخل مواجه خواهیم بود.

در حال حاضر دانش فنی هیچ خودرویی به طور کامل به ما ارائه نشده است و ‌ایران صاحب دانش فنی کافی برای ساخت و طراحی قطعات خودرو نبوده و تنها اطلاعاتی در حد تولید قطعات را دارا می‌باشیم.

برای مثال ما دانش فنی تولید صفر تا صد تندر ۹۰ را در کشور نداریم و برای تولید خودرو در کشور اگر قطع وابستگی صورت گیرد کیفیت متزلزل شده و صنعت خودرو کشور ضربه خواهد خورد. در حال حاضر لزوم یک بازنگری جامع احساس می‌شود چرا که قطع وابستگی لزوما منجر به ارتقای کیفیت نخواهد شد و ضمنا توجیه اقتصادی نیز نخواهد داشت.

از مسائل صنعت خودرو‌سازی ما ‌این است که کارگاه‌ها کیفیت لازم را نداشته و از ماشین‌آلات، تجهیزات و دانش فنی کافی بهرمند نیستند. مگر آن که رنو مجوز وارد کردن قطعات را بدهد تا از شرکت‌هایی که برای ما توجیه اقتصادی دارد، قطعات خریداری و وارد شود.