از آن طرف نقدینگی آنها در شرکت‌های خودروساز بلوکه شده و قطعه‌ساز منابع مالی مورد نیاز برای گردش فعالیت خود را ندارد، همین موضوعات عاملی شده تا قطعه‌ساز امروز به صورت روزمرگی فعالیت و در بخش توسعه محصول نتواند نقش پررنگی را ایفا کند. قطعه‌سازان حاضر در نمایشگاه از سیاست‌های جزیره‌ای دولت در گمرک، بانک مرکزی و وزارت صمت گله‌مند هستند و می‌گویند سیاست‌گذاری‌های این سه بخش به هیچ عنوان با یکدیگر همخوانی ندارد، در این شرایط این صنعتگر است که زیر چرخ دنده‌های مشکلات له شده و هیچ کس به آن کمک نمی‌کند. به اعتقاد قطعه‌سازان، خودروسازان به دلیل تنگنای مالی پرداخت‌های خود به قطعه‌سازان را از طریق ابزارهای مالی مانند خرید دین انجام می‌دهند. در حالی که در روش خرید دین بانک‌ها ۲۰ درصد از مبلغ چک را به مدت یک‌سال مسدود می‌کنند و حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از ارزش پول نیز به دلیل تورم کاسته شده و در نهایت قطعه‌سازان تنها با ۶۰ تا ۷۰ درصد قدرت خرید سال گذشته خود اقدام به تولید قطعه می‌کنند و بقیه سرمایه در گردش خود را از طریق سقف اعتباری و بانک‌ها تامین می‌کنند، زیرا قطعه‌سازان در هر شرایطی محکوم به سودآوری هستند. نکته قابل توجه نمایشگاه امسال حضور پررنگ قطعه‌سازان است، اما در گفت‌وگو با آنها مشاهده می‌شود که در توسعه محصول همچنان قطعه‌ساز درجا زده و بخشی از قطعه‌سازان بزرگ و متوسط که نقدینگی کافی در اختیار دارند توانسته‌اند در بخش توسعه محصول اقدامات مناسبی را انجام دهند. برخی از قطعه‌سازان نیز معتقدند حداکثر ۳۰ درصد بدنه صنعت قطعه‌سازی کشور در این نمایشگاه حاضر بوده و بقیه به دلیل مشکلات بنگاهی خود و عدم ارائه محصولات جدید نتوانسته‌اند در این نمایشگاه شرکت کنند.

 

 

اخبار مرتبط