برنامه ب‌ام‌و و آئودی برای استفاده از سوخت هیدروژن
این دیدگاه با جدیت خیلی زیاد در ب‌ام‌و و آئودی دنبال می‌شود و نمونه‌های اولیه خودروهای سواری پیل سوختی را در کنار سایر خودروهای برقی با باتری را هم پیش می‌برند و همه این تلاش‌ها برای آمادگی لازم برای کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی است.
این خودروسازان نمی‌خواهند همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد بچینند و در حال ارزیابی بادهای سیاسی هستند که به کدام طرف می‌وزد و در نهایت تعادل به کدام سمت می‌رود. تسلا به عنوان پیشاهنگ خودروهای برقی با نیروی باتری تعادل را تغییر داد و ممکن است در آینده سیاست‌مداران این تعادل را به سمت خودروهای هیدروژنی هدایت کنند.
آلمان به عنوان کانون توجه صنعت جهانی خودرو، همین حالا هم میلیاردها دلار روی سوخت هیدروژنی سرمایه‌گذاری کرده است. در بین خودروسازان آلمانی، ب‌ام‌و از همه بیشتر روی توسعه فناوری‌های پیل سوختی و هیدروژن به عنوان سوخت کار کرده است. البته نتایج این سرمایه‌گذاری حداقل یک دهه طول می‌کشد تا به بار بنشیند. چین به عنوان بزرگ‌ترین بازار خودروی جهان هم در این سیاست‌گذاری‌ها تاثیر زیادی دارد.
ب‌ام‌و خودروی هیدروژنی را روی پلت‌فرم شاسی‌بلند X۵ قرار داده و دولت آلمان هم روی آن سرمایه‌گذاری کرده است. موتور این خودرو از نوع برقی است. یورگن گولدنر، قائم‌مقام مدیر‌عامل که ریاست برنامه خودروهای پیل سوختی هیدروژنی را هم برعهده دارد در مصاحبه با رویترز گفته است تا سال ۲۰۲۲ تعداد ۱۰۰ دستگاه به صورت آزمایشی تولید خواهند شد. او می‌گوید: «چه آنکه این فناوری را تقاضا به وجود آورده باشد چه سیاست، ما با ارائه یک محصول مناسب بازار خود را آماده نگه خواهیم داشت.» و اینکه ب‌ام‌و تیمی را برای توسعه و تکوین نسل جدید این نوع خودروها تشکیل داده است. گولدنر می‌گوید: «ما به‌دنبال رسیدن به این فناوری هستیم و باور داریم که در همین دهه‌ای که در آن به سر می‌بریم، گشایشی بزرگ در این زمینه ایجاد خواهیم کرد.»
سخنگوی آئودی هم که برند لاکچری گروه خودروسازی فولکس‌واگن است به رویترز گفته است تیمی متشکل از ۱۰۰ مهندس از جمله مکانیک، الکترونیک و شیمی را گردآورده است که در حال تحقیق روی پیل‌های سوختی هیدروژنی هستند و این تحقیقات به نیابت از کل گروه خودروسازی فولکس واگن انجام می‌شود و تا به حال چند نمونه اولیه هم ساخته است.
سایر خودروسازان مثل دایملر، کمپانی مادر مرسدس بنز، در بخش کامیون‌سازی، ولوو تراکس، هیوندایی هم هیدروژن را گزینه بهتری می‌بینند چون باتری‌ها برای خودروهای تجاری در مسیرهای طولانی بیش از حد سنگین است.
اما فناوری پیل سوختی –که در آن هیدروژن از مسیر یک کاتالیست می‌گذرد و برق تولید می‌کند- در حال حاضر بسیار پرهزینه است و تولید انبوه آن گران تمام می‌شود. خود پیل‌های سوختی از فناوری پیچیده‌ای برخوردارند و در ساخت آن عناصر و مواد گرانی به کار می‌رود اما مهم‌ترین ویژگی آن علاوه بر آلایندگی صفر، سرعت سوخت‌گیری بالا شبیه به بنزین و گازوئیل است. اما تا زمانی که ایستگاه‌ها یا جایگاه‌های پمپ هیدروژن به فواصل مناسب ایجاد نشود، گسترش این نوع خودروها محال است.
