سیزدهمین سالگرد ارزانترین خودروی دنیا
به گزارش سایپانیوز، نانو یا خودروی مردم «People’s Car» در نمایشگاه بینالمللی دهلی نو در هندوستان اول بار در سال ۲۰۰۸ به نمایش در آمد و انصافا خودروی بامزهای بود. بیشتر به حباب شباهت داشت، عرض آن ۵/ ۱ و طول آن ۳ متر بود. قرار بود ارزانترین خودروی خانوادهها باشد اما ارزان بودن هم خودش هزینههایی دارد. برای آنکه این خودرو لقب ارزانترین خودروی دنیا را بگیرد، یکسری از امکانات فدای ارزان ماندن شد. امکاناتی که ما امروز هیچ خودرویی را بدون آن قبول نداریم. از جمله: بدون کیسه هوا، فقط یک برف پاک کن، دسترسی به باک خودرو فقط از داخل، بدون هیچ نوع تهویه هوا (بدون کولر)، ۳ پیچ به جای ۴ پیچ روی هر چرخ، بدون شیشه بالابر برقی، بدون ترمز ایبیاس، بدنه مخلوطی از پلاستیک و فلز، بدون ضبط و پخش و موسیقی.از لحاظ مشخصات فنی هم فقط یک مشت پوست و استخوان: قوای محرکه ۲سیلندر که زیر صندلی عقب جاسازی شده، سیستم انتقال قدرت ۴سرعته در نتیجه سرنشینان جلو تا حد ممکن به سمت جلوی خودرو فشرده شدهاند. توان این خودرو ۳۲ اسب بخار است. برای آنکه سرعت آن به ۶۰ کیلومتر در ساعت [نه ۱۰۰ کیلومتر در ساعت!] برسد به ۳۰ ثانیه وقت نیاز داشت.زمانی که مهمترین قصد و نیت، رسیدن بهعنوان «ارزانترین خودروی دنیا» باشد، به ناچار باید از یکسری امکانات و راحتی چشمپوشی شود. بهطور طبیعی چنین خودرویی حتی برای کسانی که پول کافی ندارند هم چندان خوشایند نیست. به هر حال یکسری مفاهیم اجتماعی هم وجود دارند که باعث میشوند ارزانترین خودروی دنیا هم هزینههای خاص خودش را داشته باشد. شاید بدترین و منفیترین ویژگی این خودرو این بود که در بین مردم بهعنوان «خودروی مردم تنگدست» شناخته میشد، برای همین مردم ترجیح میدادند که یک خودروی دست دوم خریداری کنند که از حداقل امکانات مثل کولر و کیسه هوا و ترمز ایبیاس برخوردار باشد تا یک خودروی نو بدون هر گونه امکانات خریداری کنند. مشکل این خودرو فقط این نبود، مشکلات دیگری هم پیش روی ارزانترین خودروی دنیا قرار گرفت. از جمله اینکه قرار بود از اکتبر ۲۰۰۸ تولید انبوه آن شروع شود اما با اختلاف مالی بر سر زمین در بنگال غربی-مکانی که برای تولید آن در نظر گرفته شده بود - با مشکل مواجه شد. برای همین هم فروش آن از آوریل سال ۲۰۰۹ آغاز شد.برخلاف همه آشفتگیها و نقدها، تاتا ۲۰۰ هزار دستگاه از این خودرو پیشفروش کرد، اما این کمپانی در نهایت فقط ۱۰۰ هزار دستگاه از این خودرو تولید کرد و برای تحویل مجبور به انجام قرعهکشی شد.ارزانترین خودروی دنیا نه زیبا بود و نه از لحاظ عملکرد (قدرت، شتاب و سرعت) مثل سگ شکاری است. اما به هر حال شرکت خودروسازی تاتا با ساخت این خودرو قصد داشت نیاز گسترده مردم هند را به خودروی ارزان و قابل خرید پاسخ دهد و نیاز مردم به بانکها را کم کند.