دنیای اقتصاد: سیاست‌گذار صنعتی در برنامه راهبردی صنعت خودرو تا سال ۱۴۰۴ بر ایجاد حداقل سه خودروساز بزرگ در مقیاس جهانی تاکید کرده است؛ موضوعی که به نظر می‌رسد به دنبال امضای تفاهم‌نامه رنو در دوره پساتحریم و حضور مستقل این شرکت در صنعت خودرو کشور طی سال گذشته کلید خورده است. براساس برنامه‌‌ریزی‌های صورت گرفته وزارت صنعت یکی از راهبردهای سند چشم‌انداز صنعت خودرو، توسعه همکاری‌های بین‌بنگاهی است؛ برنامه اجرایی سیاست‌گذار در این بخش ایجاد حداقل سه خودروساز بزرگ در مقیاس جهانی با تاکید بر ادغام و تجمیع شرکت‌های خودروساز با شرکت‌های داخلی یا خارجی است.

هر چند در نگاه اول به نظر می‌رسد تاکید سیاست‌گذار بر شکل‌گیری سه خودروساز بزرگ در راستای تحقق اهداف صنعت خودرو در عرصه جهانی است اما در بررسی عمیق‌تر مشخص است که هدف دیگر شکل‌گیری قطب سوم خودروسازی و از بین بردن انحصار شکل گرفته در بازار خودرو کشور است. موضوعی که همواره مدنظر کارشناسان و دست‌اندرکاران صنعت خودرو کشور قرار گرفته است.

برهمین اساس، سیاست‌گذار در این راهبرد به تعریف شاخص‌های مقیاس جهانی برای خودروساز سوم پرداخته که از جمله آنها به داشتن نام و نشان تجاری محصول، تعداد تولید و فروش و خدمات پس از فروش جهانی تاکید کرده است. در حالی این موضوع در سند راهبردی صنعت خودرو مورد توجه قرار گرفته که سال گذشته به دنبال انعقاد قراردادهای خودرویی در دور جدید همکاری‌ها با خودروسازان جهانی در پساتحریم، شرکت رنو تفاهم‌نامه همکاری مشترک خود را با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران امضا کرد. تفاهم‌نامه‌ای که خبر از حضور مستقل رنو در صنعت خودرو در بخش تولید، توزیع و خدمات پس از فروش دارد.

با وجود آنکه بسیاری از کارشناسان حضور مستقل رنو در چارچوب ایجاد رقابت در بازار خودرو و شکل‌گیری قطب سوم خودروسازی را رویدادی مثبت برای صنعت خودرو تعبیر می‌کنند اما تاکنون خبری از تبدیل این تفاهم‌نامه به قرارداد نشده است. موضوعی که به نظر می‌رسد با مخالفت برخی مسوولان صنعتی و خودرویی کشور با تاخیر مواجه شده است.