فربد زاوه

کارشناس خودرو

حداقل تاثیری که کمپین «خودرو نخرید» داشت این بود که نشان داد مشتریان می‌توانند اعتراض نرم خود را به گوش خودروسازان و وزارت صنعت، معدن و تجارت برسانند. تا پیش از کمپین، هیچ سابقه‌ای مبنی‌بر اعتراض جمعی به کم و کیف فعالیت‌های خودروسازان موجود نیست و این اولین اعتراض جمعی و مدنی به کم و کاست‌های صنعت خودرو کشور به شمار می‌رود و در جای خود مثبت است. هرچند کمپین موردنظر در مدت کوتاهی سرد شد، با این حال، شروع با ارزشی به شمار می‌رود و پیغامی مهم را به دست‌اندرکاران صنعت خودرو ایران می‌دهد.

این پیغام عبارت است از اینکه بسیاری از مشتریان حاضر نیستند خودروهای داخلی را با هر قیمت و کیفیتی خریداری کنند، ولو اینکه بازار همچنان در انحصار باشد. به‌عبارت بهتر، کمپین «خودرو نخرید» به خودروسازان پیغام داد که باید رفتار خود را در حوزه‌های مختلف به خصوص کیفیت، قیمت و خدمات پس از فروش تغییر بدهند، وگرنه ممکن است این آتش زیر خاکستر دوباره شعله ور شود. با همه اینها البته من نمی‌توانم بپذیرم کمپین «خودرو نخرید» تاثیری روی کیفیت و حتی رفتار خودروسازان در حوزه فروش محصول گذاشته است؛ زیرا این مسائل نمود عینی و ملموسی نداشته‌اند و اتفاق قابل‌توجهی در این حوزه‌ها به چشم نمی‌آید. به اعتقاد من، این رکود بود که کمپین را ساخت نه کمپین رکود را؛ بنابراین نمی‌توان قبول کرد که این ماجرا توانسته تغییری در رفتار کمی و کیفی خودروسازان در قبال مشتریان بدهد. با این حال به‌نظر می‌رسد برخی خودروسازان پیام کمپین سال گذشته را درک کرده‌اند و در عین حال پاسخ مناسبی برای آن ندارند. در واقع کمپین موردنظر نتوانسته اثر عملیاتی و قابل لمسی بر عملکرد خودروسازان کشور بگذارد.