بیوک علیمرادلو

مشاور وزیر صنعت، معدن و تجارت

ورود شورای رقابت به بازار خودرو، از اول اشتباه بود؛ زیرا این بازار بر خلاف صحبت‌هایی که مطرح می‌شود، انحصاری نیست. بنابراین وقتی بازار خودرو در تعاریف انحصار نمی‌گنجد، اصلا دلیلی برای حضور شورای رقابت در آن وجود ندارد، چه رسد به اینکه بخواهیم در مورد ابزارهای رقابتی این شورا (در بازار خودرو) بحث کنیم. با همه اینها، معتقدم شورای مذکور در حال حاضر ابزار خاصی در دست ندارد و با این حساب نمی‌توان انتظار ایجاد رقابت را از آن داشت.

هرچند شورای رقابت معتقد است برای رقابتی کردن بازار خودرو باید از ابزار تعرفه و سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی استفاده کند، با این حال اولا این دو ابزار در دست شورا نیست و ثانیا با تعرفه نمی‌توان بازار خودرو را رقابتی کرد. تعرفه واردات خودرو یک ابزار تجارتی به‌شمار می‌رود و اگر اختیار آن را به شورای رقابت بدهیم، احتمالا شورا برای تنظیم بازار، اختیار برنامه تولید را نیز طلب خواهد کرد، که این کار شدنی نیست. از طرفی، به فرض آنکه شورا ابزار تعرفه را به دست گرفت و آن را کاهش داد، ما چطور می‌خواهیم در بازار خودروهای داخلی (به‌خصوص زیر ۳۵ میلیونی‌ها) رقابت ایجاد کنیم؟ بنابراین به‌نظر می‌رسد شورای رقابت حتی با در دست داشتن ابزار تعرفه نیز موفق به رقابتی کردن بازار خودرو نخواهد شد. در مورد سرمایه‌گذاری نیز، این موضوع به هیچ وجه نمی‌تواند در حوزه اختیارات شورا قرار بگیرد؛ زیرا سرمایه‌گذاران خارجی زیر بار نهادهایی مانند شورای رقابت نخواهند رفت. سرمایه‌گذاران بخش خصوصی داخلی نیز که پیش‌تر امتحان خود را پس داده و دادن اختیار حضور آنها در بازار خودرو به شورای رقابت، نمی‌تواند راهگشا باشد. در این شرایط، به‌نظر می‌رسد بزرگ‌ترین خدمتی که شورای رقابت می‌تواند به رقابتی‌تر کردن بازار خودرو کشور بکند، آزادسازی قیمت است. به‌عبارت بهتر، «آزادسازی قیمت» خود نوعی ابزار برای ایجاد رقابت در بازار خودرو است و یکی از روش‌های رقابت در شرکت‌های خودروساز دنیا نیز بازی کردن با قیمت‌ها به‌شمار می‌رود.